با اینکه زیاد اهل کتاب‌هایی با ژانر جنایی نیستم اما به پیشنهاد یک دوست شروع به خواندن این کتاب کردم و حقیقتااا نمیتونستم اون رو کنار بگذارم.
یک داستان هیجان‌انگیز و معمایی در مورد یک قتل که قاتل اون فردی باهوش و بسیاار صبوره. به نظر من هیگاشینو توی این کتاب مخاطب رو به یک مبارزه دعوت کرده به این صورت که ما در اوایل داستان قاتل رو داریم مقتول رو هم داریم اطلاعات کامل رو هم داریم اما روش قتل رو هیچکس نمیدونه.
من این کتاب رو واقعا دوست داشتم کشش جذابی  هم داشت.
        

          هنوز شروعش نکردم. نسخه چاپی و الکترونیک هردو خیلی گرون هستن پس فعلا امکان مطالعه ش رو ندارم. ولی با توجه به توصیفاتی که ازش شنیدم ، احتمالا کتاب هیجان انگیزی باشه برام 
        

          کتاب خوبی بود، تا آخرش نتونستیم دست قاتل رو بخونیم، و این یعنی هوش نویسنده ، نه هوش قاتل ، اگر میخواست قاتل باشه 😬 نویسنده ها هم خطرناک شدن!!
        

          به راستی که این داستان جنایی همه رو گول میزنه ، تجربه جالبی بود از کیگو هیگاشینو ، در واقع غافلگیر کرد خواننده ی اثر خودش رو
هر لحظه که داستان از ابتدا جلو میره نمی دونی که واقعا قاتلی که از صفحه ی اول حدس زدی واقعا قاتله یا نه ؟ 
داستان رو با دیالوگ های غیر ضروری به نوعی نویسنده کش میده که فرضیات ذهنیت از بین بره
در این بین فشاری مبنی بر اتمام کتاب داری که سرانجام این پرونده چی میشه
از این نباید گذشت که کاراگاه فرعی دچار عشق به زن داستان میشه قدرت تصمیم گیری درست حتی از ما هم گرفته میشه می بایست درگیر لاو ترکوندن این دو باشیم تا حل راز جنایت قتل با قهوه :)
        

          با اختلاف یکی از بهترین پرونده های جنایی‌ای بود که خوندم.
نه فقط بخاطر نویسندگی مینیمال و ساده بلکه بخاطر اینکه هرچند از لحظه اول قاتل مشخص بود، روش قتل مشخص نمیشد
حتی انگیزه قتل هم تا صفحات آخر داستان مشخص نشد
یه داستان جنایی با محوریت یک قاتل زن، که با ظرافت تمام یک جرم بی نقص نشون میده
        

          با تعریف بسیارِ بعضی بوک بلاگر ها رفتم سمت کتاب...
 ولی حقیقتا الان یکم ناامید شدم!
شاید ذوق ادبی من کم شده، شاید خیلی توقعاتم بالا بود، شایدم واقعا اون قدر که تعریف کردن خوب نیست. نمیدونیم!!!

دوست داشتم پایان طوری باشه که با خودم بگم * وای چقدر عجیب، اصلا انتظار نداشتم که اون شخصیت قاتل باشه* ولی خب از اول مشخص بود کار کیه :(

ولی بدور از انصافه که بگم داستان خوب نبود، معمای قتل خاصی بود و به ذهن هیچ کس نمی‌رسه که دقیقا چجوری قتل اتفاق افتاده.  اما خب خود قاتل از اول مشخص بود.

برای خوندن دو روزه و سرگرمی گزینه خوبی هست ولی بهترین گزینه نیست. قیمت کتاب هم نسبت به حجم و کیفیت کاغذ واقعا بالا بود.
        

          بینظیر بود. بعد از مدت ها یه کتاب جنایی ـ معمایی   خیلی خوب خوندم. قلم کیگو هیگاشینو به شدت روانه که فکر کنم اکثرا با کتاب معجزه های نامیا اونو میشناسند( که البته اونم کتاب خوبیه و توصیش میکنم) تمام آثار هیگاشینو به نظر من عالین. این کتاب چه برای اونایی که برای اولین بار می‌خوان یه اثر ژاپنی بخونن، چه اونایی که جنایی معمایی و روون و متفاوت میخوان و چه اونایی که روحیه لطیفی دارن ولی می‌خوان جنایی بخونن که صحنه های خشن توش نباشه… گزینه فوق العاده ایه.
        

          میتونم بگم خوب بود،در حد خوب نه عالی نه بد،خوب معمای خوبی داشت روند داستان هم خوب بود.
        

          داستان، ماجرای رمزگشایی از قتل مردی رو بازگو می‌کنه که با یک قانون عجیب زندگی می‌کنه: فقط در صورتی که بتونی برام بچه بیاری باهات میمونم.

این دومین کتابی بود که از این نویسنده خوندم. هیگاشینو با قلم خودش در کتاب "خانه‌ای که در آن مرده بودم" بهم نشون داد که می‌تونه با دوز مناسبی از تعلیق، تو رو بین تار و پود‌های یک راز سربسته پیش ببره، به شکلی که احساس کنی مثل شخصیت‌های داستان، سردرگمی، و به هردری میزنی تا با کوچکترین سرنخ‌ها به اصل ماجرا پی ببری.

در این کتاب‌ نویسنده در همون فصل اول، مقتول و قاتل رو بهمون نشون میده. ممکنه همون ابتدا از ذهنمون بگذره که خب‌ که چی؟ وقتی می‌دونیم کی و چرا این قتل رو مرتکب شده، چرا باید ۳۰۰ صفحه‌ی دیگه رو هم بخونیم؟ ولی هنر نویسنده همینجاست که نمایان میشه. اینکه جوری ما رو با خودش همراه کنه که بارها به اینکه واقعا قاتل کیه شک کنیم و هی دست به دامن منطق و تخیلمون بشیم تا بفهمیم بالاخره چطور قاتل تونسته موفق به کشتن این مرد بشه.

نهایت کلام: اگر دنبال یک کتاب نسبتا جمع‌وجور جنایی و خوش‌خوان هستید، بخونید و لذت ببرید. در یکی دو نشست تمام میشه و تمام مدت شما رو مشغول خودش نگه می‌داره.
        

          با اینکه از اول کتاب قاتل مشخص بود اما طوری داستان پیش می‌رفت که مرحله به مرحله همراه کاراگاه ها به احتمالات مختلف شیوه مرگ و سرنخ های مختلف فکر می‌کردی و دنبال حل مسئله بودی و خب کشش لازم رو داشت. فضای داستان درست طوری بود که انگار داری یکی از فیلم های جنایی کاراگاهی ژاپن رو تماشا میکنی و دوستش داشتم.
        

          کتاب واقعا جالبی بود، قلم نویسنده و نوع نگاهش به داستان جنایی کاملا متفاوت از چیز هایی بود که تا حالا خونده بودم.
به نظرم با اینکه قاتل همون در ابتدایی ترین صفحات مشخص می‌شود با این حال روند جالب داستان کشش کافی برای ادامه خوندن کتاب را داراست.
        

          نثر بسیار روان و شیوایی داره که هنر مترجم رو میرسونه، توصیف صحنه ها و انتخاب معما هم عالی بود 
        

          بعد از خواندن کتاب اول از این نویسنده(خواربارفروشی نامیا) به دنبال هر نوشته دیگری از این نویسنده بودم و چه قدر خوب بود کتاب و راستش از تم جنایی  و معمایی در بستر فرهنگ ژاپنی بسیار خوشم اومد. سرگرم کننده است.