من دیگر رابرت فیتزوث ، ارل هانتینگدون نیستم،بلکه رعیتی معمولی از منطقه لاکزلی ام که دیگران رابین هود می‌خوانندم. ولی دوستانم در شروود مرا به شاهی خود برگزیده‌اند. پس پادشاه شروود منم. دل مشغولی شخص من یارانم اند، اما دل مشغولی نخست ما عدالت طلبی مهربانی و عشق به خداست .این آرمانی است که به آن خیانت نخواهم کرد.

به شروود خوش آمدی .بیا با هم به میان کوه پنهانمان برویم تا اسکارلت و ماچ، جان کوچولو و باقی افراد به ملکه‌شان خوش آمد بگویند . البته پس از خودم. و سوگند یاد کنند ،چون من، از اکنون تا ابد خدمتگزار صدیق و وفادارت باشند ،دوشیزه ماریان از جنگل شروود.