برای فردی که با بیماری افسردگی دست و پنجه نرم میکنه، دونستن اینکه تنها نیست و این بیماری قرار نیست باعث مرگش بشه، یه معجزه به حساب میاد! این کتاب فوق‌العاده زیباست و درباره تجربیات شخصی خودِ نویسنده (مت هیگ) هستش که راهکار هایی برای پذیرش و مقابله با این بیماری رو هم بیان میکنه. 

بعد از کتاب «کتابخانه نیمه شب» به این نویسنده علاقه مند شدم و این کتاب دومین اثرش بود که خوندم و علاقه ام رو تثبیت کرد!
        

          حقیقتش پارسال این کتاب رو خوندم و امروز فقط یه مرور کوچیک روش انجام دادم... حقیقتش وقتی فکر میکنم روی دلایل زنده بودن خودم، می بینم خیلی بیشتر از اون چیزیه که فکر میکنم... تنها یه دلیل نیست، بلکه حدود 15 دلیل دیگه دارم برای موندن. واقعا بهترین چیزی بود که در این دوران مطالعه کردم و کمک زیادی بهم کرد.
        

          《همیشه خودم را فردی علاقه‌مند به کتاب می‌دانستم. اما بین دوست‌داشتن کتاب و نیازمندبودن به آن تفاوت وجود دارد. من به کتاب نیاز داشتم. در آن دوران زندگی من، کتاب کالای تجملی نبود. ماده‌ی اعتیادآور درجه یک بود.[...skipشدن چند خط...] این فکر وجود دارد که شما یا برای گریز از خودتان می‌خوانید یا برای یافتن خودتان. من واقعاً فرقی بین این دو نمی‌بینم. ما خودمان را در روند گریختن پیدا می‌کنیم. مسئله جایی نیست که در آن هستیم، بلکه آنجاست که می‌خواهیم برویم.》
《برای شخص من، شادمانی ربطی به رهاکردن دنیای مادی ندارد، بلکه تحسین آن به‌خاطر چیزی است که هست. ما نمی‌توانیم با خریدن یک آیفون خودمان را از رنج‌بردن در امان نگه‌داریم. معنی‌اش این نیست که نباید آیفون بخریم، این تنها یعنی باید بدانیم چنین چیزهایی در خود به کمال نمی‌رسند.》
احساس‌می‌کنم این اثر یه مقداری برام حیف‌شد چون ترجمه‌شو دوست نداشتم (ترجمه‌ی گیتا گرگانی). می‌تونستم خیلی بیشتر ازش لذّت ببرم. چون خوب می‌گفت.
        

          این کتاب ابتدا  توصیف دقیقی از حالات افسردگی ارائه میکند و بعد راهکارهایی برای مقابله و مواجهه با آن بیان میکند ، که البته همه تجربه ی شخصی نویسنده است . 
        

          «از گفته هرچه تو را نکشد، تو را قوی‌تر می‌کند، حرف نمی‌زنم. نه. این گفته به‌سادگی درست نیست. آنچه شما را نکشد، اغلب شما را ضعیف‌تر می‌کند. آنچه شما را نکشد، برای بقیه روزهای عمر شما را لنگ می‌کند. آنچه شما را نکشد، باعث می‌شود از بیرون رفتن از خانه یا حتی اتاق خوابتان وحشت داشته باشید، و باعث می‌شود بلرزید یا چیزهایی بی‌معنی زمزمه کنید، یا سرتان را به شیشه پنجره‌ای تکیه بدهید و آرزو کنید می‌توانستید به دوران قبل از چیزی که شما را نکشته، برگردید.
نه.
اینجا بحث قدرت نیست. درهرحال، نه از آن نگاه‌های رواقی بدون فکر زیاد با جریانات همراهی کن. بیشتر به بزرگنمایی مربوط می‌شود. آن هشیار شدن. آن تغییر از بی‌روحی به شاعرانگی. می‌دانید، من قبل از سن بیست‌وچهارسالگی نمی‌دانستم مسائل چه حس بدی می‌توانند ایجاد کنند، اما این را هم نمی‌دانستم چقدر می‌توانند حس خوبی ایجاد کنند. آن پوسته شاید از شما حفاظت کند، اما درضمن مانع می‌شود آن چیزهای خوب را کاملاً حس کنید.»
«این فکر وجود دارد که شما یا برای گریز از خودتان می‌خوانید یا برای یافتن خودتان. من واقعاً فرقی بین این دو نمی‌بینم. ما خودمان را در روند گریختن پیدا می‌کنیم.»
        

          این کتاب اشکمو درآورد
چون روایت بیماریه ممکنه برا همه جذاب نباشه
اما خالی از لطف نیست برا هیچکس 

        

          این کتاب رو زمانی خوندم که منتظر کلمات نجات بخش یا راهکار و پیشنهاد های خاص بودم،و از طرفی منتظر لیستی از دلایل بزرگ و عظیم! اما هیچوقت فکر نمیکردم یک کتاب دریچه نگاه منو به شرایطی که در اون قرار گرفتم تا این حد تغییر بده! توی این کتاب خبری از حرف های مثبت اندیشی و راهکار های عجیب و غریب نیست پس چی میگه؟
این کتاب رو پیشنهاد میدم به تمام کسایی که در روزهایی با رنگ خاکستری هستن و دنبال فرار نه ولی به دنبال پذیرش و همدردی عمیق میگردند.
        

          تجربه ی یه آدم آتئیست از افسردگی. نه تجربه و نه توصیه هاش ذره ای به کار افرادِ خداباور نمیاد. 
        

          دو سال پیش این کتاب رو زمانی که افسردگی داشتم خوندم و تاثیر داشت برای من 
واقعا با کارکتر کتاب همزاد پنداری میکردم و درکش میکردم 
کتاب مفیدی هست بخصوص برای افرادی که احساس افسردگی میکنن
        

          از آن گفته ی هر چه تو را نکشد ، تو را قوی تر میکند، حرف نمیزنم ، نه. این گفته به سادگی درست نیست. آنچه شمارا نکشد ، اغلب شما را ضعیف تر میکند . آنچه شمارا نکشد ، برای بقیه ی روزهای عمر  شما را لنگ میکند . آنچه شمارا نکشد .......
_بخشی از کتاب 
        

          تنها اگر چند ماهى ست به طور مداوم اين فكر بدجور در سرتان افتاده كه چرا بايد زنده بمانيد و آيا اصلا دليل واقعا قانع كننده اى براى زندگى هست ، مى توانيد كلمات اين كتاب را به شكل جدى درك كنيد. در غير اين صورت آن را بگذاريد كنار تا در اوج سقوط و بدبينى آن را بخوانيد تا نگرشتان را نسبت به بعضى چيزها تغيير دهد :)
        

          پیشنهاد من اینه که این کتاب رو زمانی که حالتون خوب نیست و دلتون گرفته بخونید...شبیه دلداری «گرفتن» میمونه! این که نویسنده با چنین وضعی تونسته دووم بیاره غم شما هم امروز نه ، فردا رفتنیه...
به نظرم وقتی شاد و خندونید زیاد نمیتونید باهاش ارتباط بگیرید.
        

          حس خوب :)
        

          اگر افسردگی دارید خدایی نکرده باید این کتاب رو مطالعه کنید
        

          نویسنده از دل افسردگی با شما صحبت می‌کند. شرح نسبتا دقیقی از احوالات و تجربیاتی که ممکن است یک فرد مبتلا به افسردگی تجربه کند را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.
بنظرم زرد بود. با این حال، بازهم می‌تواند برای کسی که در گرداب افسردگی افتاده و به ناامیدی و استیصال رسیده است بسیار مفید باشد و یکی از راهکارهای نویسنده برای خواننده کارگر باشد. جملات خوبی هم داشت که شاید کتاب را بتوان در همان‌ها خلاصه کرد. آنها را در بریده‌ها قرار می‌دهم.
        

          زندگی دشوار است .بله ، ممکن است زیبا و شگفت انگیز هم باشد ، ولی دشوار هم هست 
        

          خوندن این جنس کتاب‌ها چه فایده‌ای می‌تونه داشته باشه؟
پرسشی که هم خودم و هم آدم‌ها زیاد باهاش مواجه میشیم!
برای من انگیزه‌ی اصلی ارتقا در تعامله! تعامل با افرادی که با مشکلی دست و پنجه نرم می‌کنن و دونستن جهان ذهنیشون باعث میشه آدم‌های مهربان‌تری در قضاوت و ارتباط باشیم!
افسردگی یا همون سرماخوردگی روانی انقدر این روزا رواج پیدا کرده که شاید یکی از اون افرادی که باید مهربانانه‌تر باهاش برخورد کنیم‌خودمون باشیم!
کتاب روان نوشته شده و ترجمه خوبی هم داره. نمیگم یه نگاه تخصصی پشتشه اما روایت خوبی از یک سرگذشت ارائه میده.
شاید افرادی که با افسردگی مبارزه می‌کنن نیاز داشته باشن که بدونن تنها نیستن و این کتاب خوب اینو نشون میده. تو بخشی از اون پاسخ آدم‌ها در برابر اینکه چرا به زندگی ادامه دادن رو تکرار میکنه که برای من بخش قابل توجهی بود...
این کتاب شاید بهترین کتابی نباشه که بتونیم بخونیم اما نکاتی داره که میتونه هم‌دلانه باهامون همدردی کنه و البته دید خوبی برای درک افسردگی بهمون ارائه کنه.
        

          ما آدمیان ذاتا تنهاییم.
راهی برای دور زدن این حقیقت وجود ندارد.

درد ، از هر نوعی که باشد ، تجربه ای ست منزوی کننده.
        

          در این کتاب نویسنده، داستان ابتلای خودش به افسردگی رو شرح میده، از لحظاتی که بخاطر افسردگی حال خوبی نداشته میگه، و اون لحظات رو به خوبی توضیح میده تا خواننده رو با افسردگی آشنا کنه. با خوندن این کتاب میفهمی که افسردگی وحشتناک تر از  بیماری های فیزیکیه، کسی درد و عذابی که یک افسرده میکشه رو نمی بینه چون همه فرایند درد کشیدن تو مغز اتفاق می‌افته. برا همینه از دید خیلی از مردم جهان افسردگی اصلا وجود نداره، خیلیا افسردگی رو یه چیزی مثل ناراحتی می بینن ولی افسردگی فراتر از این حرف هاست.
در ادامه نویسنده از تلاش های خودش برای غلبه بر افسردگی  میگه، همچنین از‌‌دلایلی که  باعث شده بود امید به زندگی پیدا کنه و اونو از مردن منصرف کنه و به زندگی کردن تشویق کنه میگه.
این کتاب رو برای اونایی که احساس میکنن مبتلا به افسردگی هستن توصیه میکنم🌱

        

          به کار بردن واژه‌ی «مفید» برای این کتاب غیرمنصفانه است، پس خطاب بهش می‌گم:«ممنونم که به دیدگاه و درکم اضافه کردی...»
همین.