برقراری ارتباط انسانی و توجه به آن چه که از آن با عنوان «روابط عمومی» نام می برند، امروزه به عنوان یک نیاز اجتماعی مطرح است. اگر در زندگی اجتماعی از شکل سادة ارتباطات فردی بگذریم، به شکل سازمان دهی شدة روابط عمومی در قالب حقوقی و سازمانی می رسیم که کارکردی گسترده تر داشته و در حوزه ای وسیع با انبوهی از مخاطبان درون سازمانی و برون سازمانی ارتباط دارند. روابط عمومی ها ـ با هر نوع ساختاری ـ وظایف و کارکردهای تعیین و تعریف شده ای دارند. یکی از مسایلی که در مسیر رشد و ترقی روابط عمومی ها باید مورد توجه قرار گیرد، افزایش احساس هویت در اعضای سازمان و ایجاد باور و تعهد در آنها نسبت به سازمان است. در کل در یک مقایسة تطبیقی این نتیجه حاصل شده است که روابط عمومی های دولتی از نظر کیفی و کارکردهای اصلی، موفق تر از روابط عمومی های خصوصی بودند و در مقابل روابط عمومی های خصوصی از بعد ظاهری و تبلیغات بیرونی، عمل کرد بهتری داشته اند. در کتاب حاضر، وضعیت کارکردی روابط عمومی ها در قالب علمی ـ پژوهشی بررسی، و خلاها، مشکلات و راه کارهای اجرایی آنها شناسایی، و برای مسئولان و دست اندرکاران روابط عمومی ها ارائه شده است.