نامزد نهایی کتاب سال 1386
نامزد نهایی کتاب سال خانه ی سینما
آزمون واقعی برای فیلمی که بر روی پرده می آید، این است که مخاطب پس از تماشای فیلمی که از سالن سینما قدم بیرون می گذارد، نتواند به یاد بیاورد موقعی که وارد شده بود، روز بود یا شب: «اتومبیلم را کجا گذاشتم؟!»
درباره خلق داستان و نوشتن فیلمنامه تاکنون کتابهای زیادی نوشته شده است. در بسیاری دیگر به طور دقیق توضیح داده شده است که یک دستیار کارگردان یا نورپرداز در طول تولید چه می کند، از فیلمنامه تا فیلم به هیچ یک از این موارد کاری ندازد؛ بلکه در آن، مسیری که یک فیلمنامه از میان دست های همه دست اندر کاران ساخت فیلم طی می کند. دنبال می شود. این دست اندر کاران، در طی سخنان خود با ما، اسرار کیمیاگری را که به کار می بردند تا به یک داستان حیات دهند، برای ما گشودند. شروع این روند بدین صورت است که آنها تنها می نشینند و فیلمنامه را می خوانند. اما جادوی واقعی در این روند، در بیشتر اوقات در شیوه هایی است که آنها در کار کردن با هم به کار می گیرند.
در این کتاب، ماجرای سفری حماسی از فیلمنامه تا فیلم روایت می شود؛ سفری که با کلمات شروه می شود و سرانجام در سالنهای نمایش سراسر جهان در معرض تماشا قرار می گیرد. و در آنجا، در میان آن نور کم سو (سالن های تاریک)، می توانید اشک ها و لبخندهای انسانیت را که بر چهره های آخرین همکاران (مخاطبان) نشسته است، ببینید.