زبان شناسی و رمان یکی از کتاب های کلاسیک در حوزه? نقد زبان شناختی است که به طور خاص به فرم ادبیِ رمان می پردازد. راجر فاولر در این کتاب شیوه تازه ای برای تحلیل ادبیات داستانیِ منثور پیش می نهد که مبتنی بر سه نظریه اساسی است: دستور زبان گشتاری زایشیِ نُوم چامسکی، زبان شناسیِ نقش نگرِ مایکل هلیدی، و روایت شناسیِ ساختارباورِ تسوتان تودوروف و آلگیرداس گره ماس. فاولر می کوشد با استفاده از دست آوردهای جدید زبان شناسی تعریفی تازه از مفهوم های سنتیِ مطرح در نقد داستان ـ نظیر پی رنگ، شخصیت پردازی، دیدگاه، درون مایه، سبک، و جز آن ـ به دست دهد. وی، هم چنین، توجه ویژه ای دارد به مقوله هایی چون رابطه دیدگاه با جهان بینی نویسنده، ساختارهای گفتمانیِ رمان، مناسبت رمان و ساختارهای اجتماعی و مسئله خلاقیت و عرف های داستان نویسی.
نویسنده در دو فصل نخست شالوده نظریِ رویکرد تازه خود و اصطلاح های بنیادی آن را شرح می دهد، و سپس در فصل های بعدی آن ها را گسترش می دهد و در بررسی قطعه هایی از برجسته ترین رمان ها و داستان های کوتاه انگلیسی و امریکایی به کار می برد.
برای این که خواننده فارسی زبان درک بهتری از بحث های طرح شده داشته باشد، مترجم واژه نامه ای تشریحی به انتهای کتاب افزوده است.