نگارنده در این کتاب کاهش پنج درصدی نسبت به درآمد نفتی به تولید ناخالص داخلی را به عنوان وقوع بحران مالی توقف سرمایه در نظر گرفته و برای دوره 1359 - 1392 موردمطالعه قرار داده است. نتایج مطالعه این کتاب حاکی از آن است که تجمیع ذخایر ارزی ایران کمتر از سطح برآورد شده در مدل «جیین» است. یافته های این کتاب می تواند گامی مهم و مؤثر در راستای مصون سازی اقتصاد کشور از آسیب های ناشی از نوسانات برون زای قیمت نفت بردارد و نقشی هرچند کمرنگ در بهبود فرآیند توسعه اقتصادی کشور ایفا نماید.