بسیار جذاب. بیشتر دلهره آور تا ترسناک. رمانی نیهیلیستی و پوچ گرا (ضد یوتوپیایی) خصوصا در فصول پایانی. داستان ساختار شکن و لذت بخش در مقایسه با سایر رمان های خون آشامی.
        

          یه داستان خون‌آشامی خوب از چی تشکیل شده؟
یه خون‌آشام جالب، یه آدم جالب، و یه پیرنگ جالب.
این داستان فقط یکیش رو داشت. و دیگه مطمئن شدم از جورج آر آر مارتین چیز دیگه‌ای نخواهم خوند. 
        

          هرچقدر تعلیق نیمه اول کتاب خوب بود، توی نیمه دوم اینجوری بودم: 😒 و هرچقدر شخصیت پردازی کاپیتان مارش خوب بود، خون آشام‌های کتاب معمولی بودن و همچنین داستان هم انتظاراتمو برآورده نکرد. حالا شایدم سلیقه منه، من سخت گیرم، نمیدونم، ولی در مجموع دوتا ستاره میدم، همین.
        

          رابطه ی بین مارش و یورش(اگه اشتباه نکرده باشم) زیادی قشنگه...
        

          خوشم نیومد. پیتزا نیستی که کش بیای که!
تازه پیتزایی که زیاد کش بیاد هم مزه درست حسابی نداره و همه‌ش پنیره در نتیجه به درد نمی‌خوره. همه‌چی باید به اندازه باشه.
۱۰۰ صفحه آخر واقعا ۵ از ۵ اما به خاطر ۴۰۰ صفحه ابتدایی همین ۳ که ۲/۸ گردشده به بالاست زیادیه. ایش. وقت تلف نکنیداااااا.
        

          جالب بود تاحالا خون اشامی چیزی نخونده بودم 
قابلیت اینو داشت مثل تاج و تخت ادامه اش بده
        

          کتاب خوان‌آشامی جذاب از مارتین با نمایش مدل متفاوتی از  خون‌آشام ها .
در کل کتاب هیجان‌انگیزی بود و بیشتر شبیه یک فیلم سینمایی بود ، ولی با این حال هنوز خیلی کارداشت تا به یک شاهکار تبدیل بشه.
شخصیت‌ها باهوش نبودند و این موضوع آدم رو اذیت میکرد. میتوانست موقعیت‌های هوشمندانه‌تری خلق کند که نکرد.