بسیار جذاب. بیشتر دلهره آور تا ترسناک. رمانی نیهیلیستی و پوچ گرا (ضد یوتوپیایی) خصوصا در فصول پایانی. داستان ساختار شکن و لذت بخش در مقایسه با سایر رمان های خون آشامی.
        

          یه داستان خون‌آشامی خوب از چی تشکیل شده؟
یه خون‌آشام جالب، یه آدم جالب، و یه پیرنگ جالب.
این داستان فقط یکیش رو داشت. و دیگه مطمئن شدم از جورج آر آر مارتین چیز دیگه‌ای نخواهم خوند. 
        

          و بالاخره یه کتاب در مورد خون آشام ها(تقریبا) که نویسنده شورش رو با این داستانای تینجری خون‌آشامی در نیاورده
        

          هرچقدر تعلیق نیمه اول کتاب خوب بود، توی نیمه دوم اینجوری بودم: 😒 و هرچقدر شخصیت پردازی کاپیتان مارش خوب بود، خون آشام‌های کتاب معمولی بودن و همچنین داستان هم انتظاراتمو برآورده نکرد. حالا شایدم سلیقه منه، من سخت گیرم، نمیدونم، ولی در مجموع دوتا ستاره میدم، همین.
        

          رابطه ی بین مارش و یورش(اگه اشتباه نکرده باشم) زیادی قشنگه...
        

          خوشم نیومد. پیتزا نیستی که کش بیای که!
تازه پیتزایی که زیاد کش بیاد هم مزه درست حسابی نداره و همه‌ش پنیره در نتیجه به درد نمی‌خوره. همه‌چی باید به اندازه باشه.
۱۰۰ صفحه آخر واقعا ۵ از ۵ اما به خاطر ۴۰۰ صفحه ابتدایی همین ۳ که ۲/۸ گردشده به بالاست زیادیه. ایش. وقت تلف نکنیداااااا.
        

          کتاب خوان‌آشامی جذاب از مارتین با نمایش مدل متفاوتی از  خون‌آشام ها .
در کل کتاب هیجان‌انگیزی بود و بیشتر شبیه یک فیلم سینمایی بود ، ولی با این حال هنوز خیلی کارداشت تا به یک شاهکار تبدیل بشه.
شخصیت‌ها باهوش نبودند و این موضوع آدم رو اذیت میکرد. میتوانست موقعیت‌های هوشمندانه‌تری خلق کند که نکرد.

        

          جالب بود تاحالا خون اشامی چیزی نخونده بودم 
قابلیت اینو داشت مثل تاج و تخت ادامه اش بده