رمانِ خال کوبی سومین کتابِ منتشرشده ی پونه ابدالی (1355) ا ست. این رمان اثری است درباره ی چند شخصیتِ زن و مرد که در حوالی تهران زندگی می کنند. آدم هایی که به هم نزدیک اند و حادثه ای عجیب در باغ وحشِ نیمه متروکِ شهر، رازهای شان را عیان می سازد: قرار است یک شیر را مجازات کنند... این موتیفِ اصلی رمان است که هر کدام از شخصیت ها به   نحوی با آن سر و کار پیدا می کنند. آدم ها کوتاه روایت می شوند؛ زنانی با لایه های شخصیتی متفاوت و مردانی که تا لحظه ی آخر نمی توان فهمید کجای قصه ایستاده اند. ابدالی با تسلطی که بر دیالوگ نویسی و روایتِ موجز دارد، خواننده ی خود را به این آدم ها و آن اتفاق تکان دهنده نزدیک می کند. اتفاقی که بیش از هر چیز رنگ و لعابی باستانی به خود گرفته است و در این میان، حفره های درونی این آدم هاست که گاه به شکلِ زخم سر باز می کند و گاه شرش دیگران را به خود دچار. این رمان تا لحظه ی آخر راز خود را آشکار نمی کند.