زمانی این کتاب رو خوندم که واقعا نیازم بود. مطالب عرفانی زیبایی داره با کلی مثال که در تایید نوشته‌هاشه. خوبه که ادم به ذهن نیمه هوشیارش خوراک مفیدی بده و خوب اونو تغذیه کنه اما نکته مهم اینجاست که جملات مثبت و انگیزشی نباید ما رو تو لاک تدافعی و حالت انفعال ببره و از حرکت نگه داره.
        

          چندین سال پیش وقتی میخواندمش لذت بخش بود ولی الان اصلا برام جذاب نیست و فکرم میکنم تقریبا مزخرفه
        

          کتاب جذابی بود برام فقط نمیدونم چرا با مثال‌های کناب ارتباط نمیگیرم و نمیتونم صحتشون رو بررسی کنم !
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 💚 
کتاب "چهار اثر از فلورانس اسکاول شین" به بررسی مفاهیم و اصولی می‌پردازد که به بهبود زندگی افراد کمک می‌کند. از نکات 

مثبت این کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:👇🏻👇🏻

نویسندگی الهام‌بخش:اسکاول شین با استفاده از مثال‌ها و داستان‌های واقعی، مفاهیم پیچیده را به زبانی ساده و قابل فهم تبدیل می‌کند.

تمرکز بر قدرت تفکر مثبت: کتاب تاکید زیادی بر قدرت تفکر مثبت و تاثیر آن بر زندگی فردی دارد.

راهنمایی‌های عملی: این کتاب پر از راهنمایی‌های عملی برای بهبود زندگی روزمره است.

تمرین‌ها و افکار سازنده:شامل تمرین‌ها و افکار مثبتی است که به تقویت روحیه و انگیزه کمک می‌کند.

اما نکات منفی که در این کتاب دیدم👇🏻👇🏻


تکرار مفاهیم:برخی از مفاهیم و اصول در بخش‌های مختلف کتاب تکرار می‌شوند که ممکن است برای برخی خوانندگان خسته‌کننده باشد.

نگاه کلیشه‌ای: در بعضی قسمت ها کتاب نگاه کلیشه ای به موضوعات داشته .


در نهایت از خواندن این کتاب هم یادگرفتم هم لذت بردم 😇
        

          سال ۹۷ هدیه گرفتمش اون سال این کتاب و کتاب بیشعوری مثل یک اتیکت خفن وصل دانشجو ها بود  متاسفانه با خوندن چند صفحه  شوتش کردم ته کتابخونه ام...😬
اما در یک تصمیم کاملا نابخردانه مجدد شروعش کردم تنها دلیلم این بود که ببینم اصلا محتواش چی به چیه و این آدم کمال‌گرا به خوندن چند صفحه راضی نشد پس به اندازه  ۳۰۴ صفحه خودش رو  زجر کشش کرد..🤐🥴
فقط برام سوال بزرگی پیش اومد که چرا ی سریا باخوندن این کتاب از خود بیخود شدن که انگار چه مطالب عجیب و راهگشایی به دستشون رسیده😳
تو ی قسمت از کتاب نوشته اگر میخوایی از ترست خلاص بشی  پس باید بری تو دل ترس!! ..خب اینکه تو کلام امام علی بار ها شنیدیم و خوندیم چرا اونجا دچار حیرت نشدیم...؟!؟!🧐
یا
قسمتی  دیگه از کتاب نوشته روزت رو با جملات خوب اگه شروع کنی اتفاقات خیلی خفنی برات پیش میاد خدایی اینو دیگه همه توی سیره پیامبر شنیدیم..!
یا  در صفحه ۷۱ کتاب نوشته "عیسی(ع) می دانست همه بیماری ها به علت گناه هستند ....." شما فکر کن یک کارشناس مذهبی اینو توی تلوزیون بگه هیچی دیگه...😏
کل کتاب داره میگه از جملات منفی استفاده نکن به همه چیز خوشبین باش و از  هیچکس نفرت نداشته باش چون به سمت خودتت برمیگرده..🤕
من  دروس حوزه نخوندم خودمم خیلی مطالعات آزاد گسترده نداشتم اما میدونم توی احادیث معتبر و خود قرآن همه اینا چه بسا دقیق تر توضیح داده شده..
آما خب...👩‍🦯
 مطالب همش تکرار تکرار تکرار...
میخواستم چند نمونه  از تناقضات  کتاب رو بنویسم که دیدم حتی راضی نمیشم دوباره   دستم بگیرمش☠
پس بهم اعتماد کنید یا خودتون برید وقتتون رو مثل من بریزید تو جوب🤐🙉👊
        

          موندم چرا این کتاب اینقدر اسم در کرده خوندنش معادل وقت تلف کردنه
        

          الان بهش میگم کتاب زرد.
این کتاب رو وقتی خوندم که تازه کتاب خوان شده بودم، جزو اولین تجربه های من با کتاب ها بود، و خب اون موقع برام مفاهیم توش جذاب بود. الان؟ نه دیگه.
الان که بیشتر خوندم، بیشتر با کتابا آشنا شدم میتونم بگم هزاران کتاب گرانبها وجود داره، که باید روی اونا برچسب  جذاب و آموزنده زد، اونان که شاید واقعا بشه بهشون گفت کتاب های خودیاری.
این یکی؟ الان بنظرم بیشتر کتاب خودفریبی هست بیشتر، البته اگر که مطالبش رو خیلی جدی بگیری و بهش باور داشته باشی.
اگر سطحی کتاب رو بخونی، و صرفا با مفهوم: اندکی به شرایطت خوش‌بین بودن و باور داشتن به خودت آشنا بشیم کافیه. ولی نباید عمیق شد و باور کرد که صرفا با فکر کردن درمورد چیزی یا جلو اینه مدام با خودت حرف زدن و هرشب کاغذ آرزوهاتو زیر بالشت گذاشتن، قراره که همه اهداف آرزوهامون برآورده بشه.
نمیشه بشینی و لهش فکر کنی و تصور کنی که پس قراره اتقاق بیوفته.

چیزی که بنظرم این کتاب ترویج میده خوش خیالی محضه، تو فقط باور کن و هیچ کاری نکن تهش همونی میشه که میخای🫤
اهمیت تلاش و برنامه ریزی و خیلی مسائل دیگه نادیده گرفته شده توی این کتاب، و شایدم بخاطر همینه که بهش میگن زرد.

بهرحال اگر واقعا دنبال یادگیری هستی، برو سراغ کتاب هایی با پشتوانه علمی که با تحقیقات مواهیمشون تایید شده، درست مثل کتاب های" آدام گرنت".
        

          به نظرم نویسنده خیلی رویایی به جهان نگاه میکنه 
        

          واقعا نمی‌فهمم چرا اینقدر معروف شده 
مطالب روان‌شناسی پیج های زرد اینستا بیشتر تاثیر میذاره😐
یعنی اگر داریدش بجای خوندن بذارید کنار یه قهوه یا چایی و باهاش استوری بذارید همین🚶
        

          چرا باید کتابی که انقدررر  مطالب زرد داره و چرته انقدر معروف بشه 
و چرااا من تمومش کردمممم😩
        

          کتاب زرد بی‌محتوا!
وقت تلف کردن محض.
        

          خوندن این کتاب به شدت توصیه میشه واقعا حال آدم خوب میکنه
        

          شعارهای بی‌فایده!
        

          چرت محض
        

          به غایت منفعل کننده و ترویج خرافه 👎🏻
زمانی که این کتاب رو خوندم هیچکس در موردش چیزی بهم نگفته بود، اما کامل خوندمش و خب حیف وقتی که رفت 😅
        

          از جمله اون کتاب هایی که وقتی میخوای خلاصه بنویسی برا خودت نمی تونی جمع اش کنی. خوندن این کتاب لازمه اش داشتن باور به برخی اموره که اگه اعتقادی نباشه حتی میتونه کسل کننده ام باشه.  کتابی شیرین و پارادوکس یا براتون شاهکاری میشه به یاد ماندنی یا تو ذوقتون میخوره در کل ارزش یکبار خوندن رو صددرصد داره ❣️
        

          نقل قول های زیبایی از کتاب: 
"من برای برنامه الهی زندگی ام به طور کامل آماده هستم."
"هنگامی که من با خدا باشم با خوبی خودم هستم، زیرا خدا بخشنده و بخشاینده است. من نمی توانم بخشنده را از بخشاینده جدا کنم."
"انسان فقط چیزی را از دست میدهد که از طریق قانون الهی به وی تعلق ندارد یا چیزی است که برای او خوب نیست."
"شما در من وجود دارید: شادی، جوانی، ثروت، سلامتی، عشق و زندگی ابدی."
"در مورد کسی قضاوت نکن، شاید در مورد تو هم قضاوت شود."
"هرگز موانع و مشکلات را بزرگ نکن، خداوند را بزرگ کن؛ به عبارتی قدرت خداوند را بزرگ کن."
"روح نامحدود، راهی به من نشان بده، اگر راهی برای من وجود دارد کمکم کن تا آن را بفهمم."
        

          تا یک جایی جواب داد. از یک جایی به بعد نه. نمیدانم من به راهکارهایش گوش ندادم یا او ارتباطش را با من قطع کرد. در اولین تجربه‌ی حضورم در به‌خوان به یادش افتادم و وقتش رسیده که برا بار دوم نگاه مجددی به صفحاتش بیندازم. 

        

          خواندن این کتاب را به کتابخوارهای بالای ۲۰ سال توصیه نمیکنم...
به چند دلیل :  ‌ 

این کتاب در سال های دوری نوشته شده و در زمان خودش مشکلات زیادی را حل کرد که مثل توپ صدا کرد، پس انتظار نداشته باشید که بتواند مشکلات امروز جوانان را حل‌کند.

این کتاب یک کتاب درون گفتمانی سنتی بوده و چون قرار نبوده یک کتاب استدلالی علمی-روانشناسی باشد پس انتظار این را نباید داشت که برای هر ادعایش دلیل شبهه‌زدا بیاورد پس برای کسی مناسب است که عقایدش سفت و سخت نشده باشد یعنی زیر ۲۰ سال

این کتاب با همان بیان غیراستدلالیِ درون‌دینی زیبایی که دارد توانایی این را دارد که دید مثبت به زندگی را در یک نوجوان ایجاد کند و هنوز هم بعد ده ها سال در این خصوص سودمند است. پس اگر یک فرد +۲۰ سالِ خوره کتاب هستید انصاف نیست که آن را زرد بنامید (گرچه بنابر معیارهای امروز زرد محسوب می‌شود.)

پ.ن: شاید بهترین تعبیر این باشد که این کتاب را یک کتاب سبز با مخاطب خاص درنظر بگیریم... چرا که قطعا از قورباغه را ببوس برایان تریسی بهتر است!


        

          همونطور بود که تعریفشو شنیده بودم..عالی