مدتها پیش این کتاب رو خوندم و تنها کتابیه که از جوجو مویز خوندم. در کل دوست داشتم، داستان دردناکی از عشق و زندگی در دوران جنگ بود. بعضی بخشهای کتاب به نظرم خیلی به جزییات زندگی و افکار شخصیت ها پرداخته بود که به خسته کننده میشد اما در کل، ارزش خواندن داره
        

          اولش یک مقدار دو زمانه بودن رمان اذیت میکرد. اون موقع هم اطلاعاتی درباره تاریخ زمان این قضایا و جنگ آلمان و فرانسه نداشتم. خیلی هم عاشقانه و جذاب نبود.
«دختری که رهایش کردی» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/40942
        

          کتاب "دختری که رهایش کردی " روایت زندگی دو دختر به نام "سوفی" و "لیو" است که هر کدام در دهه های جداگانه ای زندگی می‌کنند.سوفی در صد سال قبل و لیو در زمان حال ، و تنها چیزی که آن دور را به هم پیوند داده پرتره ای است که از سوفی در زمان جنگ جهانی اول به یادگار مانده است که اکنون تقدیر آن را به دست لیو رسانده است.
سر گذشت سوفی در زمان جنگ جهانی اول و قلم روان نویسنده برای بیان روز های جنگ و اشغال فرانسه توسط آلمان بسیار تاثیرگذار و ملموس است. نویسنده در این کتاب به خوبی قدرت عشق را به تصویر می کشد .
        

          من ترجمه ی خانم طاهره کریمی رو خوندم و می تونم به جرات بگم پر از ایراد و خطاهای واضح بود.
        

          من نسخه صوتی این کتاب رو گوش دادم و واقعا با خاطره های جالبی همراهم شد. دوسش داشتم. 
        

          نوشته روی جلد کتاب توجه ام رو جلب کرد( کتابی که نمی توانید زمین بگذارید).
پس مصمم شدم بخونم تا ببینم چقدر حقیقت داره.
یک روزه خوندمش.
موضوع کتاب تونست من رو جذب کنه و در کل بعد از خوندن راضی کننده بود.
هر دو شخصیت های زن داستان رو دوست داشتم. 
اتفاقات زندگی هر دو تأمل برانگیز بود. 

        

          خب فک کنم در کل داستان فوق‌العاده‌ای بود، برخلاف وسطای داستان که حوصله سر بر و مزخرف بود و باعث شد کلی غر درباره‌ش بزنم،بقیه‌ش فوقالعاده بود . داستان سوفی نگاه جدیدی به جنگ این واژه‌ای که حقیقتا بینهایت حرف برای گفتن داره و دختری که رهایش کردی ...
پایان فوقالعاده‌ای داشت ، پایانی که تقریبا باعث شد تموم قسمت هایی که فقط برای اینکه کتاب نصفه نمونه و از روی بی علاقگی خوندم را از یادم برد.
        

          کتاب ماجرای فوق العاده پرکششی داره، جوری که قطعا زمین گذاشته نمیشه، حداقل برای من که اینطور بود یک روزه تمامش کردم و علی رغم فضای تیره کتاب از خواندنش لذت بردم.
        

          از کتاب های به یاد ماندگی بود بنظرم
        

          بخش اول کتاب راجع به جنگ بود و چون روایت های جنگ‌ی برام جذابه‌، غرقش شدم و دوستش داشتم. رنجی که سوفی و همه زن های قربانی جنگ می‌کشیدن کاملاً ملموس و قابل درک بود. 

اما بخش دوم کتاب. اصلا نمی‌فهمیدمش و ارتباط گرفتن با شخصیت‌ها خیلی سخت بود. دیالوگ‌ها بهم ریخته و گاهی واقعا الکی بودن. بخش دوم خیلی خیلی طولانی بود، درحالی که پی‌رنگ خاصی هم اتفاق نمیوفتاد، انگار فقط نویسنده میخواست صفحات بیشتری چاپ کنه درحالی که قصه نداشت. 

و پایان کتاب. تا قبل از خوندن دو فصل آخر. امتیاز مثبت‌تری برای کتاب توی ذهنم داشتم اما پایانش همه اونچه که ساخته بود رو خراب کرد. به شدت فانتزی‌گونه و به دور از واقع تموم شد و این رو توی پایان‌های کتاب‌های دیگه جوجومویز دیده بودم. فکر‌کنم دیگه از این نویسنده کتابی نخونم! 
        

          رمان خواندن را با این کتاب شروع کردم
رمانی بسیار زیبا البته با ژانر غمگین
من چون نسخه صوتی را گوش دادم به شدت لذت بردم و لحظه به لحظه مخصوصا با نصفه اول داستان زندگی کردم و صوفی داستان شدم
        

          همونقدر که حوصله سر بر بود خوب هم‌بود ولی کفه ی  یکنواختیش سنگین تر بود
        

          در حد یه رمان که بخوام یه بار بخونمش قشنگ بود. روند داستان بعضی جاها کند میشد اما در کل دوست داشتنی بود. فضای کلی کتاب رو دوست داشتم.
«دختری که رهایش کردی» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/13998
        

          کتاب شروع خیلی خوبو جذابی داره،
این کتاب دو زمان رو پیش میبره،
اون قسمتی که برای زمان جنگ بین آلمان و فرانسه هست خیلی برام جذابه.
منتها وقتی به صد سال بعد میبره، انگار کلا نویسنده ش عوض میشه و اون کشش، جذابیت و جزئیات ابتدای کتاب رو نداره.
کاش نویسنده کلا فقط به اون زمان جنگ آلمان و فرانسه می‌پرداخت، چون زمانِ صد سال بعد، اصلا برام جذابیت نداشت. 
از 5 ستاره به این کتاب 2 ستاره میدم، اونم فقط برای زمان جنگ بین آلمان و فرانسه . چون زمان دومِ کتاب، زیادی با مطالب بیخود کش داده شده. 
        

          ابتدای کتاب در بحران جنگ جهانی روایت میشه. هلن و سوفی دو خواهر هستند که شوهرانشان برای جنگ رفته اند و از آن ها دورند. در این میان یک افسر خارجی به خانه سوفی می‌رود و طی اتفاقاتی او را مجبور می‌کند تا تا تابلویی را که  شوهرش کشیده به او بدهد.
در طول کتاب اتفاقاتی برای تابلو می افتد که خواندنی است.
        

          در حال خواندن کتاب هستم، در حالی این کتاب رو انتخاب کردم که اسمش برام جاذبه داشت اما متن داستان نمیدانم به علت ترجمه ی نا مناسب یا چی،،،خیلی جاها قابل فهم نیست.
        

          قبل نظرم در مورد کتاب در ابتدا بگم که این کتاب رو با ترجمه‌ی خانم کتایون اسماعیلی خواندم و ترجمه‌ی روانی داشت. در مورد کتاب نویسنده دو داستان رو بصورت مجازی در فاصله زمانی حدود یکصد سال روایت کرد و ماجرا رو از دید دو زن به نام‌های سوفی و لیو بیان کرد٬‌داستان کتاب کشش خوبی داشت و اینطور بود که شما رو دلزده نمیکرد و دوست داشتید بدونید چه اتفاقاتی در گذشته‌ی مبهمِ سوفی رخ داده اما از دید من نویسنده یک جاهایی زیادی داستان رو دراماتیک و خیال‌پردازانه روایت کرده٬ حالا اگر از روایتش از برخورد یک فرمانده نازی با یک زن گرفته فاکتور بگیریم در آخر کتاب رسما کاراکتر پل رو تبدیل به یک کاراگاهی کرده بود که چشمشو میبست و یک مدرک کشف میکرد که کمی داستان رو غیر واقعی نمایش میداد. نسبت به سه‌گانه‌ی قبلی که از خانم جوجو مویز خونده بودم این کتاب رو بیشتر پسندیدم اما چون قبل این کتاب ۳ اثر از داستایوفسکی خوندم نمی‌تونم نمرهي بالایی به این کتاب بدم اما به دوستانی که دوست دارن داستانی رو بخونند و باهاش سرگرم بشن پیشنهاد میکنم در وقت آزاد خودشون این کتاب رو مطالعه کنند.
        

          چهارمین اثر جوجو مویز بود که میخوندم
 قبل از این مجموعه سه جلدی «من پیش از تو، من پس از تو، باز هم من» رو خونده بودم و با قلم مویز آشنا بودم . در کل کتابی با روند معمولی بود. من به شخصه طرفدار کتاب های جنایی،معمایی و علمی تخیلیم برای همین حس لذت و هیجان رو از این کتاب دریافت نکردم اما این کتاب در نوع خودش می‌تونه خیلی بدرخشه و زیبا باشه.
داستان فرمانده و سوفی در سال ۱۹۱۷ خیلی قشنگ بود و از داستان دیوید و لیو لذت بخش تر بود.
در کل این کتاب در ژانر خودش جز بهترین هاست...
        

          زیبا و روان