داستان دارای زمینه سیاسی است و آن طور که انتظار می رود در آن مباحث های مختلف فکری سیاسی-اجتماعی مطرح می شود.
از نظر عناصر داستانی بسیار قوی و دارای کشش بسیار خوبی است
حسن اثر در به اندازه بودن توصیفات و گفت و گوی شخصیت هاست .
        

          دکتر می‌گفت: مردم مثل جنگل هستند. یک درخت را می توان با تبر زد و انداخت، می توان صدها هزار درخت را با تبر زد و انداخت ولی هیچ کس نمی تواند جنگل را بزند و بیندازد. هیچ کس این قدرت را ندارد، پس باید قدرتی مثل جنگل داشت و جزئی از جنگل بود زیرا جنگل همیشه دست نخورده باقی می ماند.

📗 چاه به چاه 
✍🏻 #رضا_براهنی 
        

          کتاب ساده و روون بود و داستان جالبی داشت. نویسنده خودش رو درگیر عناصر داستان‌نویسی و این چیزه‍ا نکرده بود و راحت نوشته بود. بدون سخت‌گیری و وسواس در نوشتن. نقطه‌ی عطفش هم اواخر کتاب بود که علت انتخاب اسم کتاب برای مخاطب روشن می‌شد و یه صحنه‌ی چندش‌آور و كمدی تو ذهن تداعی می‌شد و البته مفهومی فراتر از صرف چاه فاضلاب به ذهن تبادر می‌شد.
        

          {کاغذ اگر زبان داشته باشد از هر چریکی چریک‌تر است.}
داخل جلد کتاب نوشته‌ام:
تاریخ شروع و پایان:  ۰۲/۵/۳۰ از حدود ۷صبح تا ۹صبح
امروز روز پایان‌دورهٔ تیر ماهی‌هاست و سردار جان‌نثاری برای مراسم آمده است. بچه‌های ما هم باید جنگ سرنیزه را اجرا کنند. من هم نگهبان سرویس هستم و آخرین روزی است که احتمالاً بتوانم زیاد کتاب بخوانم. ‌مدت‌ها بود که می‌خواستم چاه به چاه را بخوانم. در مقایسه با رازهای سرزمین من ضرب‌آهنگ بیشتری داشت. حتی در مقایسه با باقی کارهای براهنی. چه انتخاب اسم جذاب و هوشمندانه‌ای! تا انتها منتظر یافتن دلیلش بودم. مخصوصاً که با وضعیت نگهبانی من هم قرابت معنایی و مکانی داشت :)
خدا براهنی را رحمت کند که امروزم را هم کمی سرعت داد.

میم.جیم ۰۲/۵/۳۰

 راهروی کنار سرویس بهداشتی گردان امام حسین
        

          بی رحم تر و خطرناک تر از یک ببر، آدمیست گرسنه و فریب خورده در میان انسان ها...