مطالب کتاب برام جالب تلقی نشد و هر چقدر سعی کردم خودم رو مجبور به پایان دادنش کنم و با خودم بگم "بیخیال ١٦٠ صفحه بیشتر نیست که" نشد و کتاب رو وسط راه ول کردم.
        

          اولین تجربه ی من از خوندن کتاب روانشناسی بود و واقعا جالب و کمک کننده بود.
بعضی از جملاتش واقعا تلنگرانه بود و قابل تامل
این که میتونستم تمام ویژگی های خودم و و روش های کنار اومدن باهاش رو  توی این کتاب پیدا کنم و بخونم واقعا برام جالب بود👌🏼
        

          خوب بود می‌تونه ارزش یه بار خوندن داشته باشه من صوتیشو شنیدم در مورد کمالگرایی اطلاعات خیلی جالبی داد و یکی از جذابیتاش این بود که نویسنده از زندگی خودش مثال میزد و تجربیاتشو به صورت علمی می‌گفت و راهکار هم میداد هرچند بعضی از راهکارهاش چرت و پرت بود رسماً! ولی نویسنده در وسع خودش با توجه به فرهنگ و اطلاعاتی که داشت سعی کرده بود راهکار بده
        

          درباره پذیرش وجود خودمان حرف می زند. کتاب فوق العاده مفید و کابردیه. برای هرکسی که اعتماد به نفس پایینی داره و خودشو قبول نداره عالیه.
        

          راستش خانم براون موضوعات جالبی را برای نوشتن انتخاب کرده بود ولی به نظرم خیلی خوب بهشون نپرداخته بوده و در حد اشاره و تلنگر زدن بود البته این احساس و برداشت منه 
این شیوه‌ی داستان گفتن و حاشیه رفتن و از خود گفتن اوایل کتاب برام جالب بود ولی هر چه قدر به اواخر نزدیک می‌شدم با خودم می‌گفتم چرا خلاصه‌تر صحبتاش رو نمی‌زنه، کاش کمتر از تجربیات شخصیش و تعجب کردن از نتایج پژوهشش بگه و بیشتر به موضوع فصل بپردازه.
با این حال هر کتابی حرفی برای زدن داره و من ازون بخش‌ها استفاده کردم برای من بهترین فصلش‌ فصل تاب آوری بود چون تلنگر قویش رو بهم زد. البته حرفایی که در مورد شرم هم می‌زد خیلی خوب.
باید به خودم یادآوری کنم کتاب رو بیست سال دیگه که بیشتر درگیر کار و خانواده بودم دوباره بخونم شاید بیشتر ارتباط گرفتم با کتاب.
        

          خانم برنه براون استاد پژوهشی دانشگاه هوستون هستند. سالیان طولانی روی مبحث شرم، شجاعت، آسیب پذیری و به طور کلی مفاهیمی که مربوط به پذیرش خود و عزت نفس می‌شوند، مطالعه و پژوهش کرده‌اند.
زبان کتاب ساده و خوش‌خوان است و کل کتاب را با تجربه‌ شخصی خودشون جلو می‌برند. در سال 2007-2008 گشایشی در زمینه‌های مورد مطالعه‌شان برایشان رخ می‌دهد که منجر به نوشتن این کتاب می‌شود. 
مقدمه کتاب مقداری طولانی و برای من حوصله‌سربر بود اما با ورود به فصل‌های تحت عنوان «راهکار» که اصل مطالب کتاب است، محتوا جذاب و کاربردی شد.
دو ویژگی‌ که در این کتاب دوست داشتم و مرا علاقمند کرده است که دیگر آثار این نویسنده را بخوانم:
1- زبان کتاب ساده و بدور از اغراق‌‌ و از جنس کتاب‌های به اصطلاح زرد در این حوزه نیست و یک متخصص این حوزه مفاهیمی را بیان می‌کند که بسیار عمیق و مهم است.
2- در پایان هر فصل، عناوینی به نام «از پا ننشینید» وجود دارد که شالوده مفهوم فصل و تجربه عملی نویسنده آمده است که کاربردی می‌باشد.

پشت جلد کتاب: 
"دکتر برنی براون در این کتاب به پرسش‌هایی پیرامون زندگی با تمام وجود پاسخ می‌دهد: چگونه می‌توان از موضع اصالت و احساس ارزشمندی با زندگی درگیر شد؟ چگونه می‌توان شجاعت، شفقت و پیوند صمیمانه را در خود پرورش داد تا نقص‌های خود را بپذیریم و دریابیم که هرچه هستیم کافی هستیم و ارزش آن را داریم که عاشق شویم و عشق بورزیم، احساس تعلق کنیم و شاد باشیم؟"
        

          موهبت کامل نبودن رو مجتبی شکوری معرفی کرده بود. با چیزی که انتظار داشتم تفاوت داشت. کتاب فوق‌العاده‌ای نبود. شاید قصد نویسنده هم این بوده. این که کتابی بنویسه که کامل نباشه ولی بتونه برای خوانندگانش موهبتی رو به ارمغان بیاره.
اسم کتاب اینجوریه که ممکنه فکر کنید درمورد کمالگراییه. البته بخشی ازش هست ولی در کل کتابیه که درمورد «زندگی با تمام وجود» راهکار میده. نویسنده یه محققه و داره درمورد چیزی که زندگی کرده، روش کار کرده و از مصاحبه‌کننده‌هاش در این زمینه‌ یاد گرفته صحبت می‌کنه. یه جاهایی میاد از اون موضوعی که می‌خواد درموردش صحبت کنه تعریف میده. اونجاهایی که تفاوت معناداری بین باور ما و حقیقت اون موضوع وجود داره خوبه ولی بقیه جاها به نظرم ضروری نبوده. کتاب کم حجم و روونیه. گاهی از حقایقی صحبت می‌کنه که ممکنه آدمو حیرت‌زده کنه. در کل کتابیه که مطالعه صرفش برای ایجاد تغییر توی زندگی کافی نیست و باید به اون بخشایی که با زندگیمون مرتبطه برگردیم و به کار بگیریمش.
        

          کتاب خوبی در زمینه شناخت خود هستش، نویسنده به زبان صمیمی تجربیاتش در زمینه کمال گرایی منفی و ترس از شکست و روابطش با آدمای اطرافش در موقعیت های مختلف رو بیان میکنه و نکته دیگه اینکه در ده عنوان راهکارهایی رو میگه که به چه صورت خودمون رو بپذیریم و حتی با کامل نبودن و داشتنِ نقض هایی ،کافی بدونیم.

«موهبت کامل‌ نبودن» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/14249
        

          کتاب خیلی خوبی بود . شامل نکاتی در مورد دوست داشتن خود ، ارزش نهادن بر خود ، مقابله با احساس شرم و اضطراب ، تاثیر خنده ، شادی ، خلاقیت و تفریح در زندگی بود .
از اون کتاب هایی هست که بیشتر از یکبار نیاز هست خونده بشه و یا به قول یکی از دوستان نکاتش یادداشت بشه و هر چند وقت یکبار مرور بشه.
        

          می‌شود این کتاب را گذاشت جز کتاب‌های خودیاری اما درواقع اصلاً زرد نیست.
از آن دست کتاب‌هایی که بعد از خواندن حس فراغ بال داری و می‌توانی بدون عذاب وجدان لبخند بزنی.
میان این همه بدو بدوهای بیهوده، یادآوری اهمیت اصیل زندگی کردن، نگاه کردن، سکون و آرامش که اغلب فراموشمان می‌شود، ضروری به‌نظر می‌رسد.

از این به بعد در جواب «چطوری؟«
می‌توانم بگویم: «شجاع، بیمناک و خیلی خیلی زنده.«
        

          امروز جمعه ٢۶ مرداد کتاب موهبت کامل نبودن رو تموم کردم.

فکر میکنم نویسنده سال ها تقلا و تلاش کرده بود تا به چند مفهوم اصیل دینی دست پیدا کنه که به رایگان در اختیار ماست😊
مفهوم اصالت
مفهوم شجاعت و شفقت
مفهوم معنویت و نیایش
مفهوم شکرگزاری
مفهوم شهود و ایمان
مفهوم خلاقیت(همون مقایسه نکردن خودمون با بقیه و انجام یک کار هنری متناسب با حال و دل خودمون) 
مفهوم تفریح و استراحت و اثر اون در بخش های دیگه زندگی
مفهوم آرامش و سکون
مفهوم انجام کار معنادار(همون رسالت فردی یا انجام وظیفه خودمون) 

در این بین تعریف نویسنده از شجاعت برام جالب بود:
درخواست کردن چیزی که نیاز داریم شجاعانه ترین کاری است که میتوانیم انجام دهیم. 
شجاعت یعنی صادقانه و بی پرده صحبت کردن درباره آنچه هستیم، آنچه احساس میکنیم و آنچه تجربه میکنیم. 

حس میکنم ترجمه کتاب خیلی دقیق و خوب انجام نشده بود، شاید اگر نسخه بدون ترجمه رو میخوندم بهتر متوجه میشدم، بیشتر صفحات رو دوبار خوندم تا ارتباط بین جملات رو دربیارم.
        

          کتاب را دوست داشتم در گروه کتابهای انگیزشی و روانشناسی حرف تازه داشت و راهکار ارائه می کرد اما خیلی مختصر بود و دوست داشتم راهکارها راکامل تر و بیشتر توضیح میداد در کل کتاب را پیشنهاد می کنم.
قسمتی از کتاب :
عصاره زندگی با تمام وجود،احساس ارزشمندی در لحظه اکنون است ، بدون هیچ  «ا گر»ی،ما بی هیچ شرطی در خور آن هستیم که از عشق و احساس تعلق برخوردار شویم.
        

          
بعد از مدت‌ها سعی کردم مقاومتم را در برابر کتاب‌های روانشناسی بشکنم؛ اما یک شکست مجدد برای کتاب‌ها!
فقط سی چهل صفحه اولش خوب جلو رفت و در ادامه بیشتر به دفتر خاطرات یک زن روانشناس، غرقه در مسائل و قواعد دنیای غرب می‌ماند که سعی می‌کرد درس‌هایی از خاطراتش بگیرد و نهایتا به خورد مخاطب دهد!
کتاب را در حوالی نیمه آن رها کردم.
همان تعالیم تکراری همیشه همه انسان‌ها بابت تمام رفتارهایشان حق دارند.
از شرم خود عبور کنید!
به خود شفقت داشته باشید!
و...
اگر همیشه احساس شرم را نادیده بگیریم پس شرم اخلاقی چه؟
جایگاه اخلاقدر این کتاب‌های روانشناسی کجاست؟
اگر همیشه خود ناقص‌مان را بپذیریم پس رشد و تعالی چه می‌شود؟
اگر پیوسته با خود خطاکار یا دیگری گناه‌کار مهربان باشیم پس اصلاح خود و جامعه چه می‌شود؟
این جهان آرمانی مهربان و در صلح چه قدر قابلیت تحقق دارد و چه میزان درست است؟
ادبیات به هوش باشید، به خود انگیزه دهید، از پا ننشینید، معنویت داشته باشید حتی اگر فارغ از آیین و مذهب و... کتاب سبب شد برای من تفاوت چندانی با کتاب‌های زرد نداشته باشد.
#موهبت_کامل_نبودن

شخصیت نویسنده کتاب هم چنگی به دل نمی‌زد؛ روانشناسی وبلاگ‌نویس، نسخه‌ای قدیمی از بلاگر‌هایی که در حوزه علم و فرهنگ می‌بینیم.
خروجی کتاب چیزی جز یک همدلی ساده در مواقع شرم یا احساس عدم کفایت نبود.
از آنجایی که کتاب را یکی دو روانشناس معرفی کرده بودند، بیشتر از توقعم از کتاب‌های روانشناسی نا‌امید شدم.
پ.ن۱: اخیرا که بیشتر با ادبیات روسیه درگیر بوده‌ام احساس می‌کنم میان فرهنگ ما با غرب چنان شکاف عظیمی هست که این دست کتاب‌ها فایده چندانی ندارند.
از اسلامی‌سازی رادیکال و ایدیولوژیک حرف نمی‌زنم، واقعیت این است که غرب برای ما دیگری است و اگر اصالت‌مان برایمان مهم است  باید یاد بگیریم شرقی فکر کنیم و در شرق و برای شرق بیندیشیم.
ازین جهت حتی کتاب‌های روس بیشتر بر جان می‌نشینند تا کتاب‌هایی که از مغرب طلوع می‌کنند.
پ.ن۲: این آخرین فرصتی نخواهد بود که به کتاب‌های روانشناسی می‌دهم، قدم بعدی ازدواج بدون شکست است.
پ.ن۳: نسخه انتشارات صابرین را خوانده‌ام
#موهبت_کامل_نبودن
#روانشناسی
        

          کتاب خوبی بود ....
        

          کتاب به نسبت سنگینی بود اما جالب! به طور کلی، چیزی که ازش یاد گرفتم این بود که قبل از مهربون بودن با دیگران، باید با خودت مهربون باشی و خودت رو لایق محبت، احترام و شفقت بدونی...!
        

          کتاب بدی نیست اما من مشکلاتی که بررسی شده رو نداشتم برای همین به دردم نخورد
        

          خواستم پایان خوانشش رو تو دفتر برنامه‌ریزیم علامت بزنم که دیدم مصادف شده با صدمین روز دوره‌ی ترک کمال‌گراییم.
چرا برام جالب بود؟
چون این کتاب با این که به طور مستقیم ربطی به کمال‌گرایی نداره اما نشان میده که خیلی از رفتارها، شرم‌ها و احساسات ما به خاطر همین بیماریه.
خوشحالم که خواندمش. حالا، نسبت به صد روز پیش، دید بازتری از چیزی دارم که باید برای ترک و درمانش تلاش کنم.
برای همین بهتون توصیه می‌کنم که اگر مثل من با رنج کمال‌گرایی درگیر هستید، حتما این کتاب رو بخوانید.

من با ترجمه‌ی اکرم کرمی خواندم که به نظرم بهتر از ترجمه‌ی اصغر اندرودی هست.
        

          ● حس تعلق واقعی زمانی در ما به وجود می آید که خود واقعی مان را نشان دهیم و همان گونه که هستیم مورد پذیرش دیگران قرار بگیریم 
● اصالت ، انتخابی برای نشان دادن خود و واقعیت خود است . انتخاب صادق بودن و نشان دادن خود واقعی است .
● یک شکاف در هر چیزی وجود دارد از آنجاست که نور داخل می‌شود. 
● وقتی دست به مقایسه میزنیم برایمان مهم است که بهترین باشیم یا بهترین ها را در گروه خود داشته باشیم.

چند برش کوتاهی از این کتاب.... 
        

          سعی کردم با انصاف ستارههاشو  پر کنم😅
انتظارم از ش بیشتر بود ،ولی ارزش خوندنم داشت اما کوتاه بود ،به نظرم جا داشت به برخی مسائل بیشتر پرداخته بشه و بسط داده بشه ،هر چند که یه  کار پژوهشی بود ولی نویسنده زود از مطلب عبور می کرد البته برخی مسائل رو واقعا درگیرش هستیم هممون مثل همین شرم،انتظار کامل بودن از خودمون ...که به خوبی جا انداختن  مطالب رو که توی این مسیر تنها نیستیم و میلیون ها انسان مثل ما رفتارها و کنش های یکسانی  ممکنه داشته باشند که میشه یاد گرفت و برطرفشون کرد.

«نپرس که دنیا به چه چیز احتیاج دارد. بپرس چه چیزی تو را زنده نگه می‌دارد و آن کار را انجام بده! زیرا دنیا به افرادی زنده و با طراوت نیاز دارد»
خلاصه که برای زندگی کردن حال خوب نیاز دارید اگر ذهنیتهای بدی که درمورد خودتون دارید رو دور بریزید.
        

          پیشنهاد می‌کنم حتما خونده بشه...🗣️📢📢
خیلی قشنگ میتونی به کتاب همزادپنداری داشته باشی🫂
چون نویسنده از خاطرات و داستان‌های زندگی خودش و دیگران می‌گه💌
این کتاب حرف اصلیش اینه که کمالگرایی باید کنترل بشه و خود واقعی رو بپذیریم🤕
«گم کردن خودم، بسیار خطرناک‌تر از نشان دادن خود واقعی‌ام به دیگران است»🎭
«آزادی: کنار گذاشتن تظاهر به خوب بودن اوضاع است.»🌼
کتابی که شجاعت، شفقت و حس پیوند رو در شما زنده می‌کنه 🙂