بیش از صد سال پیش، هلن یاد گرفت صحبت کند، بخواند و بنویسد. ممکن است دستاورد بزرگی به نظر نرسد؛ اما هلن کلر هم ناشنوا و هم نابینا بود. تصور کنید که گوش های شما با پنبه ای پر شده باشند، هیچ چیز نشنوید و نه تا صدای فریادی. چشم بندی جلوی چشمانتان را پوشانده است و نمی توانید چیزی را ببینید. دنیای شما تاریک و ساکت است. این تمام دنیای هلن کلر بود.