یکی از علایق آگاتا کریستی در داستانهایش قراردادن چندین شخصیت در یک محیط جدید مثل هتل و مسافرخانه و جزیره و اقامتگاه و تور و امثال اینهاست. به این ترتیب میتواند شخصیت های بی ربط را کنار هم قرار دهد و به طور موازی با معمای اصلی داستان معمای اینکه هرکدام که هستند و چه پیشینه ای داشتند و چطور به ماجرای کتاب ربط دارند. لذت خواننده ها هم به این ترتیب چندبرابر میشود. 
این کتاب هم همین روند درباره اش وجود دارد و این خرده معماها پیچیدگی مضاعفی به ذهن خواننده میدهد و مطبوع است. اما به شکل ناامید کننده ای سرنخ هایی که از مظنون اصلی در میانه های داستان به جا گذاشته واضح و فهمیدنی هستند. هرچند بدون اطلاعات تکمیلی نمیتوانیم حدس نهایی بزنیم اما کاملا برایمان پررنگ میشود که مشکلی درباره این مظنون وجود دارد. 
در کل مثل بیشتر کتابهای این نویسنده ده پانزده صفحه انتهایی پرهیجان و نفسگیر دنبال میشود و حسابی ذهن را به چالش میکشد اما چون دست او را از اواسط کتاب خوانده ایم فقط هیجان زده میشویم اما غافلگیر نه!
        

          رمانی جنایی رو جذاب، اما عالی نبود. بعضی جاها ضعیف و کلیشه ای بود اما در کل آنقدر جذاب بود که نتوان کتاب را زمین گذاشت. رمان در زمان جنگ جهانی دوم است و با تم جاسوسی.
        

          این اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم، مدت زیادیه که دلم میخواد خوندن کتاب‌هاش رو شروع کنم و به طور کاملا اتفاقی اینو توی کتاب‌فروشی دیدم و خریدمش در حالی که قبلا اسمشو نشنیده بودم.
کتاب راجع به جنگ جهانی دوم و خیانت‌های ستون پنجم یا همون جاسوس‌ها و نفوذی‌های داخلیه، و زن و شوهر میانسالی که کهنه سرباز جنگ جهانی اول هستن و مامور میشن که این مهره دشمن رو شناسایی کنن، موضوع جذابی بود اما حقیقتا قلم نویسنده اونقدری که انتظارشو داشتم گیرا نبود شایدم خوندن آثار معروفش نظرمو تغییر بده!
با این دیدگاه که هیچ جوره نمیتونم معما رو حل کنم کتاب رو شروع کردم چون از یک جنایی‌نویس مشهور این انتظار میره که مسئله خیلی پیچیده‌ای رو مطرح کنه ولی خب از یک جایی به بعد به متهم اصلی شک کردم و هرچی گذشت شکَّم قوی‌تر شد با اینکه قهرمان‌های داستان تا صفحات آخر کتاب حتی یک درصد هم احتمال نمیدادن اون شخص جاسوس باشه.
همون طور که قبلا راجع به کتاب راهنمای کشف قتل از یک دختر خوب گفتم یا من واقعا شمِّ کارآگاهی قوی‌ای دارم یا نویسنده اونقدری که لازمه مهارت پنهان کردن راز رو نداره!
من این کتابو پیشنهاد میدم به کسایی که علاقمند به ژانر جنایی هستن اما هنوز چیز زیادی ازش نخوندن، به نظرم کتاب خوبیه برای شروع، اما اصلا کتاب خوبی برای شروع آثار آگاتا کریستی نیست چون کمی وجه‌ش رو خراب میکنه مخصوصا برای کسایی مثل من که بدون اینکه چیز زیادی از این نویسنده بدونن بخاطر تعریف و تمجید دیگران ازش یک اسطوره ساختن.
در پایان باید بگم قطعا هیچ انسانی ذلیل‌تر، پست‌تر و منفورتر از خائن به وطن وجود نداره!
        

          ماجرای این کتاب در زمان جنگ جهانی دوم و تقابل جاسوسان دو کشور انگستان و آلمان نازی است که جاسوس داستان ما باید با استتار در یک مهمانخانه جاسوس کشور دشمن را شناسایی کند.
حقیقتا اگر میدانستم موضوع کتاب این است نمیخواندم، اما از خواندنش هم پشیمان نیستم!
و اینکه چقدر جلد جدیدش بهتره(اگه این کامنت رو میخونید و می‌تونید ویرایش کنید🤕)
        

          این بار کسی کشته نشده؛ داستان وسط جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افته در وضعیتی که دست برتر با آلمان‌هاست و در این قصه شخصیت‌ها قراره در انگلیس یک جاسوس آلمانی رو پیدا کنن. خبری از خانم مارپل یا پوآرو هم نیست و شخصیت اصلی داستان آقایی به نام بریسفورده که همراه با همسرش به یک هتل می‌ره که گویا محل اختفای جاسوس آلمانیه. (این زوج توی کتاب‌های دیگه آگاتا کریستی هم حضور دارن) حالا باید جاسوسی رو پیدا کنن که مشخص نیست مرده یا زن؟ و تنها چیزی که می‌دونن اینه که اول اسمش "ان" یا "ام" ئه.

روابط بین شخصیت‌ها، کشف رابطه‌های اون‌ها و جست‌وجو برای پیدا کردن جاسوس، جالب و جذاب بود. ولی نمی‌تونم بگم که از اون کارآگاهی‌های به یاد موندنی بود، چون الان که کمتر از یک سال از خوندنش گذشته، چیزی از جزییات و شخصیت‌ها و معمای داستان خاطرم نیست. ولی فضاسازی داستان و محل اختفای جاسوس رو خیلی خوب یادمه، احتمالا فضاسازی قصه قوی‌تر بخش‌های دیگه‌اش بوده.

اگر خواستید یک داستان معمایی بخونید که لزوما به قتل ربطی نداشته باشه یا از قصه‌های مرتبط با جنگ جهانی دوم لذت می‌برید سراغش برید. کتاب برای مخاطب بالای ۱۲ سال هم مشکلی نداره.