به نظرم خواننده های این کتاب دو دسته اند: 
یا واقعااااا از خوندن کتاب لذت میبرن  و با عشق کتاب رو دنبال میکنن یا نمیتونن به خوبی باهاش ارتباط بگیرن و برای تموم کردن کتاب به زمان بیشتری نیاز دارن ( حد وسط نداره ).

من بشدتتتت از خوندنش لذت بردم و از هر فرصتی برای خوندنش استفاده کردم، به راحتی با هیجان کتاب همراه شدم و باید بگم هیجان داستان تا خط آخر ادامه داره  و ذهن خواننده رو تماما به خودش اختصاص میده. 

خوندن این کتاب رو به کساییکه  ژانر معمایی _ رازآلود  رو میپسندن توصیه میکنم . 
بهتون پیشنهاد میدم از همون اول شروع کتاب لیست اسامی رو بنویسین که با اضافه شدن اشخاص و اسامیشون سردرگم نشین.

تا جاییکه میدونم و شنیدم این کتاب ۷ جلد هست ب تعداد روز های هفته ک فقط این جلد در ایران ترجمه شده و گفته شده ک داستان ها خیلی بهم مربوط نیستند ولی با توجه به‌ متن کتاب و جزئیات گفته شده متوجه ربط پرونده ها بهم میشیم اما این ارتباط باعث خلل در فهم داستان نمیشه .
        

          دوسش نداشتم اونقدر که ازش تعریف میکردن تعریفی نبود شخصیت هایی داره که حتی اگه چند ساعت از خوندش بگذره باید از اول شروع کنی که ببینی کی چه کاره بود کتابی بود واقعا دلم نخواست تا تهش بخونم  و نصفه کاره ولش کردم 
        

          این کتاب به نظرم ارزش ترند شدن نداشت.. از اون کتابایی نیست که بخوام به کسی هدیه بدم یا برگردم از اول بخوام بخرمش... 
نقاط ضعف :
🔺️به جزئیات زیاد پرداخته شده بود
🔺️داستان مثل فیلم بود و جز آخراش، هیجان دیگه ای نداشت
🔺️شخصیت های زیاد 
🔺️ انتهای داستان کاملا باز بود و نفهمیدم آخرش چی شد
        

          اوایل کتاب گیج شدم نمیفهمیدم چی به چیه اما از یه جایی به بعد داستان روون تر شد... برای استراحت و دستگرمی بد نبود ولی نباید خیلی ازش انتظار داشت...در نهایت رمان متوسطی بود... 

بخشی که از این قصه توی ذهنم موند این بود که نباید سریع و راحت به آدما اعتماد کرد و نباید از سر خیر خواهی جزئیات زندگی خودمون و آشناهامون را با آدمهای جدیدی که وارد زندگی خودمون و اطرافیانمون میشن و ما فکر میکنیم آدم های خوبی هستند به اشتراک بزاریم...شناخت در طول زمان ایجاد میشه نه کلام خوب و عمل خوب اغراق آمیز...از آدم های زیادی خوب هم باید ترسید...مگر اینکه زمان خلافش را ثابت کنه...


        

          روندش اوایل کند بود و همه رو قاطی کرده بودم ولی هر چی به آخر نزدیک تر میشد جذاب تر مشد
        

          کتاب خوبی بود، تقریبا پیچیده بود و چون  کتاب های دیگه رو داشتم هم زمان باهاش  میخوندم اون فاصله هایی که بین خوندن پیش میومد ، از یادم می رفت و چند صفحه رو دوباره می خوندم تا به روند رمان برگردم، شخصیت ها بدون پیش زمینه یهو وارد داستان میشدن و این باعث گیج شدن میشد، پایان باز داشت و کتاب بعدی به اسم ( در انتظار چهارشنبه) هست اگه اشتباه نکنم 
چکیده ای ازش خوندم مثل اینکه اون یه قتل دیگه رو دنبال می کنه که باید بفهمیم ارتباطش با این جلد چیه ✨
و اگه می خواید این کتاب رو بخونید یه پیشنهاد: اول کتاب دوشنبه آبی رو بخونید چون من تازه متوجه شدم که اولین کتاب از مجموعه فریدا کلاین به اسم دوشنبه آبی هست و این کتاب دومین کتاب این مجموعست و کتاب بعدی هم همونطور که اشاره کردم ( در انتظار چهارشنبه ) و این مجموعه در کل ۸ جلده و خب خیلی بهتر بود که کتاب ها به ترتیب ترجمه میشد که اینجوری اشتباه پیش نیاد 
        

          بدترین کتاب جنایی که خوندم 🫥🫥🫥 کاملا چرت حیف وقت اصلا پیشنهاد نمیکنم این کتابو👎👎👎
        

          به عنوان یک کتاب جنایی خیلی کشش داده بودن و اینکه پایان به‌شدت  باز و نا معلومی داشت از اون دسته پایان  هایی بود که آدم رو تو خماری جلد بعدش میزاره و به طور کلی پلات توییست های کمی داشت... و نسبت به تعریفاتی که ازش شنیده بودم می تونست  بهتر باشه!
        

          کتابش علاوه بر ژانر جنایی و حالت مرموزی ک داشت خیلی روانشناسی بود؛ 
البته با چاشنی های عشق و عاشقی..
کتاب خوبی بود ولی از اونجایی که یه جاهایی زیادی مبهم بود و 
اول های کتاب خیلی درهم برهم و گنگ بود، 
لایق پنج ستاره کامل نیست:)
        

          داستانش خیلی طولانی بود، جوری بود که اگه چند روز فاصله میفتاد بین خوندنش، باید فلش بک میزدم به صفحات خونده شده که یادم بیفته چی به چی بود...شخصیت های داستان زیاد بودن و یکم گیج کننده بود...با اینکه پایان خوبی داشت و مثل اینکه جلد دوم هم داره🌱
        

          اونقدر که می گفتن تعریفی نداشت و کاملا از موضوع اصلی خارج شده بودو  من هنوز هم نفهمیدم که قاتل کیه. همچنین آخر کتاب یه داستان دیگه شروع شد که کاملا بی ربط بود
نمیدونم چی بگم
        

          همیشه داشتن یک جفت چشم تیزبین مفید است.
        

          حقیقتا... زیاد از کتابش خوشم نیومد. میتونست داستان قشنگ تری داشته باشه حتی میتونست درست حسابی تمومش کنه. من از صفحه ۴۰۰ به بعد که فریدا با  هری درمورد میشل صحبت کرد تونستم تا پیدا شدن قاتل رو حدس بزنم. اما بعد از اون وقتی یه دختر بچه به فریدا یه پیامی رو رسوند اتفاقاتی که افتادن واقعا عصبانیم کردن... به نظرم میتونست اون اتفاق وحشتناک نیوفته و میتونست حداقل کتاب رو نصفه باز بذاره تا تو جلد دوم فریدا بتونه کسایی که پیدا نشدن رو پیدا کنه و یه سری معما ها که موندن رو حل کنه ولی با کاری که کرد... فقط میتونم بگم:وای! 
        

          یکی از بهترین جنایی هایی ک خوندم
اگ حال میکنید استرس بکشید حتما بخونیدش🕊️✨