تونیو کروگر یکی از بهترین و مشهور ترین داستان های توماس مان است این داستان که در 1904 کمی پس از بودنبروک،رمان بزرگ دوران جوانی توماس مان نوشته شده است که از نظر موضوع به آن وابسته است و نام خود را نیز از آن کتاب گرفته است.تونیو کروگر که تصویری است از خود توماس مان،نویسنده سی ساله ای است که تحت فشار روحی برخی مسائل هنر و زندگی است.اما روح و جسم بسیار ورزیده ای دارد.عناصر مربوط به وصف حال نویسنده که در رمان به تفصیل نقل شده بود در اینجا ابهام برگزار شده است.حوادث داستان انگشت شمارند.تونیو کروگر پس از گذراندن دوره کودکی و نوجوانی اش در مونیخ مستقر میشود،مشهور شده است،اما نمیتواند خود را از دلواپسهای دوران جوانی اش نجات دهد،نمیداند که آیا هنرمند  واقعی میتواند مانند آدم های طبیعی و خوب به معنای رایج آن و مانند شهروند مرفه معمولی زندگی و احساس کند،سرانجام خود هنر است که این وسواس را شکست میدهد اگر توماس مان در بودنبرکها کمی در حد شیوه های ناتورالیستی باقی مانده و فاقد ابزار هنری خاص خود بوده است در تونیو کروگر این ابزار را حقیقتا خلق کرده و به صورت یکی از استادان فن در آمده است.