شخصیت این شهید بزرگوار شبیه عکس‌هایش است. هرچه خیره‌تر میشوی، بیشتر دقت می‌کنی، شیفته‌تر می‌شوی.
این کتاب خیلی به من چسبید. برای کسانی که دغدغة کار فرهنگی دارند، و دنبال الگویی جامع هستند، از نان شب واجب‌تر است.
        

          بدیهی است که اگر تا لنگ ظهر مانند خرس بخوابی خوابت نمی‌برد!
و خب می‌توانی در این شرایط خیلی کارها کنی. من کتاب شهید فرهنگ را که مدتی پیش به شکل اتفاقی خریده بودم باز کردم تا چند صفحه‌ای از آن را بخوانم.
راستش کتاب را‌ کمی زورکی خریدم. سید مرتضی آوینی از شخصیت های محبوبم بوده و هست اما اینجور کتاب هارا تحریف اشخاص می‌دانستم .   
 چند صفحه که خواندم، کتاب به دستم چسبید و جدا نشد. تا اینکه آخرین صفحاتش لحظاتی قبل پایان یافت.
من امشب برای آوینی یک دل سیر گریه کردم.
برای خودم هم همینطور...
اشک هایم هنوز روی صفحات‌کتاب خشک‌ نشده‌اند به گمانم. 
بالای برخی از خاطرات نوشته‌ا‌م:
آخیییی
الهیییی
بمیرم برات...
و...
        

          کتاب شهید فرهنگ: سید مرتضی آوینی در آینه خاطرات

شهید فرهنگ عنوان خوبی برای سید مرتضی #آوینی است. طراحی و محتوایش هم خواندنی است؛ ساده و روان. خاطرات این کتاب ابعاد گوناگون زندگی او را بیان کرده است.

آوینی این کتاب، همان‌طور که از عکس روی جلد پیداست، فقط نماز شب نمی‌خواند، بلکه عصبانی می‌شود و فحش هم می‌دهد. تنها در جوانی چون جوانان ریش پروفسوری و سبیل نیچه‌ای نمی‌گذارد بلکه در پیری هم پیراهن آبی لی می‌پوشد. به عکس روی جلد نگاه کنید.

آوینی به صورت جهادی و آتش‌به‌اختیار ۱۸ ساعت در روز کار می‌کند و سه ساعت می‌خوابد.

فقط دوربین به دست نیست، بلکه هی می‌خواند و هی می‌نویسد.

از بستن بزرگراه به خاطر اسب‌سواری دختر رئیس‌جمهور عصبانی است، اما برای جذب حداکثری سینماگران به انقلاب اسلامی از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند.

در عین حال، آوینی شجاعانه به نقد جبهه خودی می‌پردازد و...

به کوشش یاسر عسکری؛ دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی

نشر دفتر معارف قم


www.Qafase.ir | @Qafase
با کتاب، تازه بمانید:
 ble.im/join/ZTk٣NGIyNT