دردناک بود. خیلی. اینکه هر چقدر خشم به چشممون ببینیم و ادعای نفرت از اون کنیم، به مرور زمان در ما نهادینه می‌شه. اینکه این پسر، در آخر پسرِ همون پدره.
        

          داستان با امیدواری پایان یک سرنوشت شوم شروع میشه اما در نیمه متوجه میشی که سخت در اشتباهی و تباهی مثل چنگال تو سرنوشت اونها فرو رفته...
دیدین خیلی از بچه‌هایی که از سیگار کشیدن پدرشون بدشون میاد وقتی بزرگ میشن سیگاری میشن!؟ 
هدایت بخش های تاریک زندگی رو بی پرده برات به نمایش میذاره...



        

          بسم الله 

جبر یا اختیار؟
این پسره پسر همون پدره...
        

          با توجه به اینکه صادق هدایت از نویسندگان بزرگ کشورمان هستند اما این داستان کوتاه بسیار دلخراش و آزار دهنده بود