این سری کتابها برای کسانیکه میخواهند خدارا از نو بشناسند خیلی مفیده. با زبانی ساده و عامیانه و همه فهم به معرفی صفات خدا پرداخته. توصیه میکنم همه حداقل یکبار سری کتابهای طعم شیرین خدا رو بخونید
        

          برای اینکه بتوانیم یک زندگی خوب داشته باشیم، اول از همه باید دیدگاه مان را نسبت به خدایی که برای خود ساخته ایم عوض کنیم یعنی خدا را آن طور ببینیم که هست؛ آن وقت خیلی از اخلاقیات بد، خیلی از دعوا ها، خیلی از ... دیگر وجود نخواهد داشت.
کتاب مذبور با قلمی روان و کاملا خودمانی سعی در تغییر دادن همین دیدگاه در افراد مختلف دارد. خواندن کتاب فوق را به همه به خصوص نوجوانان پیشنهاد میکنم.
        

          کتاب خوبی بود فقط یه جاهایی به لحن نویسنده انتقاد داشتم. مثلاً تو ص۲۹ کتاب جناب عباسی ولدی گفته: «گاهــی وقتــا که می رم مشــهد و تو حرم امــام رضا علیه‌السلام می بینم  جوونا نشستن رو به روی گنبد، ولی با گوشیاشون بازی می کنن،  دلم می گیره. با خودم می گم: آخه اینا از شــهر و دیارشــون اومدن  این جــا که با گوشیاشــون بازی کنــن؟ چرا یادشــون رفته برا چی  اومــدن حرم؟» 
بعد صفحه بعد! دو تا پاراگراف جلوتر میگه: « ما برا بازی کردن به این دنیا نیومدیم؛ ولی یه ســره  مشغول بازی شدیم. آدمای خوبم دارن نگامون می کنن و غصّه  می خورن. چه قدر برا آدم خوبا ســخته کنار کســایی زندگی کنن  که دغدغه هاشون نسبتی با علّت خلقتشون نداره!» !
البته ان‌شاءالله که اینطور نیست ولی حسی که ممکنه مخاطب دریافت کنه اینه که گوینده انگار داره میگه من آدم خوبی هستم و شما بدبختای جهنمی آدمای بدی هستید! و من سختمه کنار امثال شماها زندگی کنم چون خیلی خوبم و خیلی می‌فهمم و شماها گناه‌کارید!! این صرفا یه اطلاع رسانی بود.
بد نیست این فرمایش مولا امیرالمؤمنین رو هم در رد خودبرتربینی بخونیم تا ان‌شاءالله تلنگری باشه برای اول از همه خودم بعد دیگران.
امام علی علیه‌السلام:
«گناهى كه تو را پشيمان كند بهتر از كار نيكى است كه تو را به خودپسندى وا دارد.»
حکمت۴۶، نهج‌البلاغه.
چون به هرحال با موبایل بازی کردن تو حرم شاید کار درستی نباشه (البته اگر به قصد بی‌احترامی نباشه) ولی گناه کبیره هم نیست ولی تکبر و خودبرتر بینی گناه کبیره‌ست. از قضا دقیقا همون گناهی هم هست که شیطان رجیم بابتش با تحقیر از بهشت پرت شد بیرون!
این بدیهیه که خودبرتربینی و گندگی کردن با ولایت‌پذیری در تضاد هست.
ولی جدای از این، تو این کتاب آیات و روایاتی رو کنار هم آورده که جالب توجه هستند و در کل کتاب خوبی هست.


        

          آیا خدای واقعی همین خدایی هست که به ما معرفی کردن؟
به نظرم نیازه هر کسی حداقل یکبار این کتاب رو بخونه و روی شناختش از خدا فکر کنه و بعد تصمیم بگیره که ارتباطش با خدا چطور باشه.
این کتاب واقعا عالیه و همچنین جلد های بعدی.
البته خودم هنوز همه شماره ها رو نخوندم ولی حتما میخونم و امیدوارم بتونم بهترین بهره رو ازشون ببرم
        

          بسیار زیبا و روان
برای رشد دیدگاه و شناختمون از خدا خیلی خوبه مخصوصا برای نوجوانان و جوانان
        

          چی بگم واقعا؟
مگه میشه تعریفی برای این کتاب نوشت؟
بی‌نظیر....
پیشنهاد می‌کنم توی خوندنش عجله نکنید و هر بخشش رو جرعه‌جرعه بنوشید...
خیلی خیلی گواراست.✨
        

          خوبه؟
نه بابا عالیه
خیلی مورد پسندم بود
و خب تاثیرات عمیقی تونستم از این کتاب بگیرم 
هم رعایت کردم اینکه به اون درسی که خوندم فکر کنم هم فاصله ی بین هر درس
خیلی خیلی خیلی خوشحالم که خوندمش
یک قدم جدید و یک تغییر جدید قراره تو زندگیم رقم بخوره و بسیار خرسندم
ان شاءالله هر کسی که این کتاب رو خونده و داره میخونه و میخواد بخونه تک تک کلماتش تو وجودتون نقش ببنده و دستتون رو بگیره و به سویِ این راه خالصانه و زیبا ببره
یک صلوات برای نویسنده بفرستید لطفا🙏🏻
        

          واقعا توی هر ثانیه ی کتاب حل میشدم و دوباره به حالت قبل برمی گشتم.
فقط همینو بگم که طعم شیرین خدا می داد...:)
        

          این کتاب در قالب ۱۳ درس تنظیم شده 
ولی هر درس فقط چند صفحه مطلب نبود 
هر کدوم بنیان عمیقی برای زندگی بود که باید هفته ها و ماهها و سالها تمرینشون کرد تا با روح آدم عجین بشه 
قطعا جزو کتابهایی ست که باید بارها و بارها اون رو خوند و مطالبش رو با تذکر و تمرین به قلب وارد کرد. 
        

          خوندن این جلد طعم شیرین خدا
از اونجا که همزمان با روزای ماه رمضون بود
یه لذت دیگه ای داشت.
انگار کلا خوندن درباره خدا، توی این ماه یه چیز دیگه‌س و قابل مقایسه با ماه‌های دیگه نیست❤️‍🩹🥺
        

          پیشنهاد می کنم.
        

          مطالب بسیار خوبی به نوجوانان یاد میدهد و به ما تلنگر میزند که همیشه به یاد خدا باشیم
        

          اگه میخای «طعم شیرین خدا »رو بچشی،حالا وقتشه،همه چیو بزار کنار و شروع به خوندن کن😉
من هرچی بگم بازم حق مطلب ادا نمیشه،خودت امتحانش کن
همه فصلاش بی نظیره ولی من فصل ۵ و ۶  رو بیشتر دوست داشتم
        

          حقیقتا ی مجموعه جذاب و همه پسند و بخصوص نوجوون پسنده...
این کتاب با قلم روون و عامیانه به رابطه ما با خدا می‌پردازه...
و نقش خدا تو زندگی مون...
بسی دلبر بود... :)))))
پیشنهاد میشه...
        

          از قشنگ ترین کتابایی که خوندم
قلم نویسنده از بس روان و ساده ست که اصلا نمیتونی کتابو زمین بزاری
پاراگراف به پاراگراف، خون میشه میره تو رگ‌هات😅🤩
        

          عااااااالیه این کتاب
خدا به عمر آقای عباسی ولدی برکت بده.
        

          نویسنده در مجموعه طعم شیرین خدا در تلاش است تا با زبانی ساده معارف اصیل توحیدی را البته بدون پایین آوردن سطح محتوا به مخاطب منتقل کند. به گونه‌ای که در این راه نثر کتابی را هم کنار گذاشته و از نثر محاوره‌ای استفاده می‌کند؛ شاید از جهتی این کار قابل انتقاد باشد اما به هر حال نویسنده را در رسیدن به هدف خود یاری رسانده است. 

زدودن باورهای غلط و متاسفانه رایج، نقد آموزه‌های اشتباهی که حتی به کتب درسی راه یافته و ترسیم یک رابطه توحیدی صحیح، اهدافی است که در این مجموعه دنبال می‌شود. مطالعه این کتاب برای هر سنی می‌تواند مفید باشد ولی اگر به دنبال یک کتاب توحیدی برای معرفی به نوجوانان می‌گردید، انتخاب مناسبی است. 


برشی از کتاب:
[...چه مقدار از عمرمون رو صرف چیزی کردیم که به خاطرش به دنیا اومدیم؟ چند نفر بین ما هستن که اگه این سوال رو از خودشون بپرسن، پیش وجدانشون خجالت زده نمی‌شن؟ ماها بیشتر عادت کردیم عیب دیگران رو ببینیم و اونا رو زیر سوال ببریم، غافل از این که اگه کسی قبل از دیگران خودش رو زیر سوال نبره، هیچ وقت رشد نمی‌کنه.

به قدری از خدا دور شدیم که سوال خیلیامون اینه : چه کار کنیم که همیشه به یاد خدا باشیم؟ این سوال، سوال آدمیه که از حقیقت خودش فرسنگ ها فاصله گرفته. مگه می‌شه آدم بود و خدا رو فراموش کرد؟ کسی که از آدمیت دور نشده، اصلا معنای فراموش کردن خدا رو نمی‌فهمه که بخواد رمز همیشه به یاد خدا بودن رو به دست بیاره...]
        

          بی نظیر بود و ای کاش که به حای خیلی از کتابای بیخودی که تو مدرسه به بچه ها یاد میدن . وقتشون رو با خوندن همچین کتابایی بگذرونن .
        

          «من با خدای کوچکم قهرم!» کتابی که بیشتر از هر کتاب دیگری به درد «انجمن کتاب‌خوانی» مدرسه درمان بود.(البته تا به این‌جا، صفحه ۸۰، درس چهارم)
در میان راه آمدم برای‌تان بنویسم؛ از کتابی که با دانش‌آموزانم می‌خوانیم و با هم نقدش می‌کنیم. آمدم بنویسم که اگر نوجوانی سراغ دارید؛ نگران روح‌ش هستید و دوست‌ش دارید، این کتاب را به او هدیه دهید. نه برای اینکه لا به لای برگه‌های این کتاب معجزه‌ای در مورد شناخت خدا رخ می‌دهد، نه! تنها برای اینکه این کتاب صادق است، بسیار صادق و نوجوانان صداقت را دوست دارند.
عباسی ولدی می‌گوید که خدا برای‌مان به چه شکل معرفی شده و در حقیقت چیست و ما باید چگونه باشیم.
اگر شما هم مانند من، به هر طریقی با نوجوانان ارتباط دارید، این کتاب را داشته باشید. :)