«تئودور آدورنو» به معنای متعارف کلمه، نه منتقد ادبی و نه حتی نظریه پرداز ادبی بود، ادیب یا به اصطلاح، اهل قلم هم نبود. با این حال یکی از مشهورترین ناقدان ادبی روزگار ما، سوزان سونتاگ، رسالات ادبی او را چنین ارزیابی می کند: «یک مجلد» از مقالات آدورنو معادل و هم ارز یک قفسة کامل از کتاب های گوناگون در باب ادبیات است». حیات فکری آدورنو و ثمرات آن، سرشار از این گونه تناقضات و معماهاست. تلاش بر ای فهم این تناقضات و یافتن پاسخ های مشخص و متفاوت برای تک تک معماها، یگانه راه ایجاد ارتباط با آثار آدورنو است. نگارنده در کتاب حاضر پس از بیان نکاتی دربارة زیباشناسی تئودور آدورنو، مقالاتی از این دست را فراهم آورده است: جنگ تفاسیر در گذر به مدرنیته: یادداشتی دربارة جنگ آخر زمان؛ اشباح هدایت (مقاله ای دربارة ارزش ادبی آثار هدایت)؛ «هنر، صورت حقیقت»؛ «آیندة مرگ»؛ و «گفت و گو دربارة تراژدی». در بخش پیوست ها نیز دو مقاله درج گردیده است: فکرهای پاره (این نوشته متن مقاله ای است با عنوان اصلی تناقضات مدرنیسم)؛ و «آنتروپی و مرگ تراژدی: آگهی تسلیت».