در کل دوستش داشتم، اما اوایلش خسته کننده بود. عالیه خانم تا جایی که با سرکار خان همسفره، چیز دندانگیری نمی نویسه. اما از نجف که از سرکار خان جدا میشه، سفرنامه ش واقعا جان می گیره. مخصوصا بعد از ورودش به طهران که یادداشت های بسیار جالبی می نویسه.
کلا عالیه خانم، زن مستقل و محکمیه. علاوه بر سواد خواندن و نوشتن، حساب هم بلده و به نفع حضرت والا، میزبانش در طهران، سی تومن (اگر اشتباه نکنم) اختلاف حساب درمیاره. ارتباطات مهمی هم داره، وارد طهران که میشه خیلی راحت به اندرون شاه رفت و آمد داره و چیزهای بسیار جالبی در مورد شاه و اخلاق و رفتارش نوشته. دست خیر هم دارد و در طول اقامتش در طهران، تقریبا همه رو عروس و داماد می کنه. در کل به قول مادربزرگم، انسان دست و پا داریه :)
خیلی از خوندنش لذت بردم. فقط کاش در مورد بعضی از اشخاص و ارتباطات مقداری توضیح در قالب پانویس اضافه کرده بودن.
        

          کتاب سفرنامه حجی است از یک بانوی معاصر ناصرالدین شاه که قبلاً در مجموعه «سفرنامه‌های حج قاجاری» استاد رسول جعفریان منتشر شده بود و حالا با ویرایشی تازه، همراه با اضافات سودمندی مثل واژه‌نامه و نقشه و فصل‌بندی جدید، به همت همکار ما خانم زهره ترابی دوباره منتشر شده است. آن طور که از گفتگوی با خانم ترابی فهمیدم، این کتاب بخشی از یک پروژه برای انتشار سفرنامه‌های قدیمی زنان است و دو جلد بعدی مجموعه هم در دست انتشار است. نوشته‌های تاریخی زنان، به خاطر نگاه جزیی‌نگر نویسندگانش اهمیت ویژه‌ای دارد، صدای متفاوتی را از دل تاریخ به گوش ما می‌رساند و کمک بزرگی در فهم بهتر تاریخ اجتماعی است. با این حال این نوشته‌ها چندان زیاد نیستند و نشر همین مقدار هم چندان مورد توجه محققان نبوده. امیدوارم کار انتشار این مجموعه جدید با جدیت ادامه پیدا کند و مورد استقبال مخاطب هم قرار گیرد. کتاب اول، یعنی همین سفرنامه «چادر کردیم رفتیم تماشا» که خواندنی است
        

          اگر قرار بود یک زمان دیگری رو برای زندگی انتخاب کنم، قطعا دوران قاجار بود، اونقدر که عاشق این خاله زنک های اندرونی و کوته فکری های عوام و خواص هستم!
با تشکر ویژه از عالیه خانم شیرازی، چادر چاقچور کردیم، سرمه و وسمه استعمال کردیم، بار و بنه بستیم، سوار استر شدیم، همسفر شدیم به دیار کفر و اسلام، میهمان اندرون و بارگاه شدیم و حظ بردیم
        

          عالیه خانم بی‌اعصاب و بامزه بود. بعضی قسمتهای کتاب کلی من را خنداند.
این کتاب را همزمان با ایام حج می‌خواندم، سال قبل از کرونا.
به نظرم خواننده باید حتما به نثرهای قدیمی علاقه داشته باشد تا بتواند به اندازه کافی ازین کتاب لذت ببرد و با آن همراه شود.
        

          کتاب رو به پیشنهاد اقای منصور ضابطیان که در یک پادکست معرفی کرده بود شروع کردم. چون چند تا از سفرنامه هاشون رو خونده بودم، به خوندن این سفرنامه قدیمی هم راغب شدم ولی در اصل خیلی با سفرنامه فرق داره و قسمت عمده کتاب به کارهای روزانه نویسنده در تهران و دربار ناصرالدین شاه و خانهای قجری میگذره
نکته مثبت کتاب: تعریف جزئیاتی از زندگی عهد قاجاری اون هم در خانواده های اشرافی و دربار ناصرالدین شاه که خالی از لطف نیست
نکته منفی: خلاصه نویسی و نوشتن نکاتی که اصلا بدرد نمیخوره مثل امروز کلا در خانه بودم ..... امروز رفتم حمام.... امروز بی حال بودم و در خانه ماندم و .....
        

          به نظرم یکی از بهترین سفرنامه هایی هست که میشه وضعیت زنان و جامعه رو در دوره ی قاجار فهمید.جالب ترین قسمتش برام اسم بردن از دهمون بود که الان جز شهر تهران شده و نقطه ی ضعف کتاب اینه که ممکنه بعضی جاها نثر یکنواخت عالیه خانم،خواننده رو خسته کنه.
        

          این دو سفرنامه از اطراف اصلا من را راضی نکرد. ولی موضوع اصلی یعنی پرداختن به زنان در گذشته جای خرسندی دارد که نشر اطراف زحمات این کار بزرگ را در قالب سفرنامه انجام می‌دهد.
        

          کتابی بی نظیر از زنی جسور، مدیر و باسواد در عصر قاجار.
زنی که ارزش نوشتن و سفرنامه نویسی را میداند. توصیفات او درک برشی دو ساله و نیمه از تاریخ را فراهم می کند. 
اصراری بر گزافه گویی ندارد. زندگی روزمره را در پیش چشم خواننده امروزی به تصویر می کشد.
کتاب را میتوان به سه بخش تقسیم کرد. حین سفر حج، حضور در تهران و کاخ گلستان و بازگشت به کرمان.
یک پایان نامه مردمشناسی است.
عاشق شخصیتش شدم.
سر سخت و کاربلد.
از خودش زیاد نمیگوید اما مشخص است که از طبقه سلطنتی است یا حداقل نسب بالایی دارد.
یک سر و گردن از زنانی که شرح حالشان در سفرنامه امده بالاتر است. 
        

          بسمه تعالی
		( چادر کردیم رفتیم تماشا) یکی از سفرنامه های قدیمی به جا مانده از زمان قاجار است که اگر چه به سبک امروزی نوشته نشده اما قسمتهایی از آن برایم بسیار جالب و خواندنی بود.
 جزییات گویی در کتاب از نظر من کم است که شاید برای آن زمان کافی بوده. البته این را باید بگویم که درکی نسبت به سفرهای مشقت بار آن دوران پیدا کردم که حقیقتا خوب بود. 
 کتاب از جهت دانستن قلم آن زمان و آداب رسوم و نحوه سفر خوب است وگرنه که تکنیک در آن هیچ نقشی ندارد. 
 
		#سفرنامه
#چادر_کردیم_رفتیم_تماشا
#قاجاری

        

          سفرنامۀ عالیه خانم شیرازی به مکه، زیارت عتبات، سکونت موقت در تهران و بازگشت به کرمان اصلا آن چیزی که تصور می‌کردم نبود. حجم ستایش‌ها از این اثر موجبات تعجب و تاسف من را فراهم آورد. حتی اگر دوستان اهل کتاب در بخش کوتاهی از این سفرنامه با آداب و رسوم، احوالات دربار، نمایش‌های مذهبی و خوراکی‌ها، پوشش دیگر اقوام و سطح نازل کیفیت سرویس‌های غیربهداشتی دیار دیگر آشنا شوند باز هم اختصاص وقت ارزشمند ما برای مطالعۀ این اثر زیان‌ده است. 

البته پر‌شروشور‌بودن این خانم بر نمکین‌کردن نوع روایت افزوده است. هرچند که این حجم از نمک به شوری گراییده و با حجم افاضات بی‌ادبانه و متعصبانه ایشان به تلخی می‌زند. البته این نوع گفتار با توجه به دوره‌ای که ایشان در آن می زیسته قابل درک است. 
حتی اگر نوع گزارش‌های ایشان از دربار شاه ارزش تاریخی یا روایت‌نویسی داشته باشد و محققان را سر ذوق آورد و بتواند در ادامۀ تحقیقات و مطالعات تاریخی خود از آن به عنوان مطالعات تکمیلی استفاده کنند ولی تبلیغ این سفرنامه برای فروش به مخاطب عام چه وجهی دارد؟ 

سوالی که ذهن من را به خود مشغول کرده این است که آیا اثر جایگزینی که دست مخاطب را بیش از این کتاب پر کند وجود دارد؟ بیش از این نوشتن و اندیشیدن درباره این اثر را روا نمی‌دانم. 

۱ فروردین ۱۴۰۳
🖋️سید علی مرعشی
https://eitaa.com/marashi_books
        

          تصور کنید کسی توی تاکسی برایتان از سربازی و طلاق و اقساط سنگینش اراجیف بگوید، بعد آخرش فاکتور بنویسد که بابت شنیدن این خاطرات این مبلغ را بپردازید!!

خرید این کتاب چیزی شبیه همین ماجراست.
        

          این کتاب عجیب بوی بادمجان میده...
        

          احساسات متناقضی نسبت به کتاب دارم
نثر‌کتاب خیلی ابتداییست خیلی از جملات و اصطلاحات پشت سرهم تکرار می شود، خیلی از اوقات متوجه نمیشدم اول و اخر قضیه ای که تعریف میکند چیست یا چند نفر در دربار ازدواج کردند و چند نا عروس رفت خانه بخت!! تمام کردن کتاب زمان برد چون کشش لازم رو نداشت
من نیمه اول قبل از ورود به دربار رو بیشتر دوست داشتم
در کل اما نوشتار بامزه و صادقانه ای داشت و اطلاعات جالبی در خلال سفرنامه راجع به دوره قاجار و مدل زندگی و سفرهای طاقت فرسای اون دوران فهمیدم
        

          من متاسفانه سفرنامه زیاد نخوندم که بتونم و بخوام مقایسه کنم اما خوندن این سفرنامه برام خیلی لذت بخش بود...<br>
عالیه خانم شیرازی در سال ۱۲۷۳ باسواد و تمام تلاشش میکنه روزنوشت سفرش به حج از طریق دریا و سپس عتبات عالیات و در برگشت حضورش در دربار ناصرالدین شاه و اندرونی یادش نره...<br>
عالیه خانم با اینکه از قسمتی از سفر از همسفرانش جدا میشه و تک و تنها به مسیر ادامه میده اما همیشه قوی و امیدوار هستش.و در اندرونی شاه کاملا نگاهش انتقادی و ریزبینانه ست.<br>
از خانواده ش صحبت نمیکنه و یا از خودش اما میشه حدس زد حدودا ۴۵، ۵۰ سالشه احتمالا همسرش فوت کرده و یا ب دلایلی حضور نداره اما فرزند داره .<br>
خیلی دوست داشتم عکسی ازش میدیدم حیف.خب عالیه خانم ندیده خیلی دوست دارم ،سفرنامه ت همیشه یادم می مونه؛ کاش میتونستم ببینمت و ازت بپرسم وقتی کارهای ابلهانه ناصرالدین شاه رو میدیدی به چی فکر میکردی
        

          جذاب ترین اتفاق در مورد این کتاب، راویِ کتاب بود. با اینکه سفرنامه ست اما احوالات راوی و نوع حرف زدنش در مورد مسائل و اصلا همینکه توی اون عصر قلم دست گرفته و مدام خاطرات این سفر رو ثبت کرده برای من جذاب تر از خودِ سفر بود. در کل قلمِ خوبِ یک نویسنده ی خانم که جرئت نوشتن داشته باشه من رو به وجد میاره. حتی اگه محتوی به نظر قابل توجه نیاد. با این حال نکته جالب بعدی همه ی سختیای عجیبی بود که باید برای یه زیارت و سفر ِساده ی امروزی تجربه می‌کردن. اینکه چقدر یه سفر می‌تونسته براشون مهم باشه که اینهمه سختی بکشن توی راهش!
        

          کتاب داستان سفر یکی از زنان عصر قاجار به مکه و کربلا است. اما به هیچ وجه جذاب نیست و حتی اطلاعات مفید خاصی هم ارائه نمی دهد. اصلا مشخص نیست به چه دلیل چاپ شده. من تا حدود صفحه 150 به کتاب مهلت دادم تا از خودش دفاع کنه ولی موفق نبود. 😊 در نتیجه کنار گذاشتمش و وارد لیست کتاب‌های دوست نداشتنی شد. 😒
        

          سفری غریب ، سخت و پرماجرا با عالیه خانم شیرازی ، گاهی خواندن بخش هایی خسته کننده می شود ، خب چون داستان نیست ، خاطرات و سفرنامه ی خودنویسِ عالیه خانم است .
اما لمس افکار و رویداد های ایرانِ گذشته ، جالب بود.


        

          سفرنامه ای جذاب و خواندنی در زمان قاجار
        

          بنظرم چادر کنم برم بخرمش 🥲🚶‍♀️

        

          یه ستاره رو ب این خاطر میدم ک عالیه‌خانم، خانمِ بسیار توانایی بود، خوشم اومد ازشون. اما خودِ کتاب، دوسش نداشتم و خسته‌کننده بود برام. بنظر من سفرنامه نبود، روزنوشت بود. بعضی نوشته‌ها هم اصلا بدردبخور نبودن و موقع خوندنش می‌گفتم: خب ک چی مثلا؟ نوشتنش چ نیاز بود؟... در کل نپسندیدم.