داستان ادواردو که براساس مستندات نوشته شده روایتی از زندگی مردی که با وجود داشتن قدرت، شهرت و ثروت، آزادگی را پیشه کرد.
داستان پرکشش آغاز شد و با تعلیق های بجا خواننده را همراه خود کرد.
نویسنده دو خط روایی را در این داستان در پیش گرفته و با این سیر داستانی شناخت کلی از شهید آنیلی به مخاطب می دهد.
نویسنده می توانست بجای پرداختن به حواشی در مورد زندگی شهید توضیحات کافی بدهد تا شناخت خواننده براساس واقعیت بود تا حدسیات و احتمالات و خیال پردازی.
اما نکته مهم داستان آگاه شدن از زندگی و شخصیت شهیدی هست که در اوج ثروت و معروفیت پشت پا می زند به مادیات و قدم در راهی می گذارد که برایش جان باختن در راه اعتقاد و ایمان هست.
ادواردو با ارتباط با دانشجویان خط امام در اروپا مسلمان و شیعه شد و درس آزادگی را به همه آموخت.
ادواردو خودش را پیدا کرد و نگذاشت گم شود.
        

          فوقالعاده بهترین‌ کتابی که در مورد زندگی ایشون خوندم 
وجه تمایز ش با کتاب های دیگه اینکه نویسنده تقریبا از تمامی ژانر ها استفاده کرده بود 
دوتا روای داره و ساده و روان هم نوشته شده 
        

          کتابی درباره ی داشتن و نخواستن
انتخاب کردن بهترین راه
و رسیدن به مقصد...
        

          نویسنده برای دادن اطلاعات درمورد شخصیت‌ها هیچ عجله‌ای نداره. مدل موی شخصیت اصلی در صفحه ۶۰ و فامیلی‌ش در صفحه ۱۱۲ گفته میشه و این عالیه.. البته که شخصیت پردازیش خیلی ممتاز نیست
اگرچه نحوه روایت و زاویه دید مبتکرانه این کتاب (تلفیقی از اول شخص و سوم شخص بادو شخصیت اصلی) بسیار جذاب بود ولی شخصیت‌سازی و شخصیت‌پردازی دلچسبی نداشت و به همین خاطر ۴ستاره دادم. درنهایت البته بخاطر موضوع هاص این کتاب یعنی شخصیت جذاب شهید ادواردو آنیلی خوندنش رو شدیدا توصیه میکنم. همینطور خوندن سایر آثار در این رابطه و دیدن مستندهای مرتبط
        

          اولین کتابی بود که درباره‌ی شهید آنیلی می‌خواندم. 
روان، با روایتی ساده و خوش خوان

خوب بود.

مانند ادواردو بودن سخت است...جنگیدن برای عقیده، میان آنهمه آدمِ خلافِ عقیده‌ی تو، عزم و اراده‌ای قوی می‌خواهد. گذشتن از ثروت‌های عظیم...جنم می‌خواهد، دل می‌خواهد، ایمان می‌خواهد. ادواردو داشت. 
انگ اعتیاد، روانی بودن و... را به تو بزنند و دم بر نیاوری، پا پس نکشی، استوار بمانی تا پای جان! 
تا پای جان برای او.
برای ما دعا کن 
که پا پس نکشیم و وا نمانیم، جا نمانیم. بجنگیم برای عقیده‌مان؛ تا پای جان.
شهید مهدی آنیلی:)
        

          ببینید که اسلام چقدر حقه چقدر درسته چقدر عدالت و درسته که یک نفر  از اونور دنیا تمام داراییش رو رها میکنه که اون زمان بزرگترین میلیاردر جهان پدرش بوده اما به اسلام روی میاره و «شیعه» میشه و از ارث محروم میشه و تمممممممممام اون ثروت هارو رها میکنه شاید اگر اینکار رو نمیکرد در دنیا خوشبخت وکم نیاز میشد اما اون به دنبال آباد کردن دنیاش نبود به دنبال آباد کردن خانه ی همیشگیش بود نمی خواست خودش رو درگیر جایی کنه که هتلی بیش نیست و در اون اقامت کوتاهی داره
او الگویی بزرگ برای همه ماست و ما باید اون رو الگوی خودمون قرار بدیم اون روی نفسش پا گذاشت و از هوس های دنیاییش گذشت 
شادی روح این شهید بزرگوار و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
به واسطه استاد عزیزی که جناب ادواردو را از نزدیک دیده بود، بلافاصله پس از ساخت مستند با ایشان آشنا شدم.
ادواردو آنیلی
شهید غریبی است که به مدل مسیحیت، تدفین شد.
کتاب حرفی بیشتر از فیلم نداشت و مستندش را به کتاب ترجیح می‌دهم
        

          شهید مهدی آنیلی. شهیدی که حتی اون طوری که دوست داشت دفن نشد.
شهیدی که قاتلش مادرش بود.
چقدر کتاب دردناک بود.
 چرا به جرم مسلمان شدن باید کشته میشد؟
چرا به جرم حق خواهی باید برچسب روانی بهش میخورد؟
چرا به خاطر دفاع از مظلوم از ارث محروم شد؟
خانواده اش که میدونستن مسلمانه. چرا حداقل مثل مسلمان ها دفن نشد؟
این کمترین کاری نبود که میتونستن براش بکنند؟
تلخ ترین قسمتش برای من، قسمت دفنش بود.
کتاب تمام شد و مغز من همچنان پر از سوال بود. سوالاتم رو کامل جواب نداده بود. 
مهدی توی اسلام چه گوهری دیده بود که حاضر شد اینهمه مشکلات رو به جان و دل قبول کنه؟
حتما باید یک مسلمان شده رو پیدا کنم و جواب تمام سوالاتم رو ازش بپرسم.😂🥹
        

          کتاب خوبی بود برای شناخت شهید ادواردو .... فقط من یه جاهاییش گیج میشدم اینقد که هربار از جانب یک نفر صحبت میشد 
        

          "ادواردو همه این چیز هاراداشت حسین. بزرگ‌ترین کارخانه های ماشین سازی ایتالیا، اروپاوشاید هم دنیا، برای خودش رسانه‌هایی داشت که اگرمی‌خواست می‌شد هروز عکسش را بزند روی جلد یانیم صحفه‌ی اول.." 

ادواردو برای من رمانی غیرمنتظره بود.رمانی که  قبل ازخواندن آن فکر می‌کردم قراراست باشخصیت ادواردو آنیلی آشناشوم. اما نویسنده بیشتر به مرگ ادواردو پرداخته بود .اینکه چطور ممکن است ادواردو خودکشی کرده باشد؟ چرا خانواده آنیلی باوجود سالم بون جسد که احتمال خودکشی را کمتر می‌کند، نخواستند بیشتر پیگیر ماجرای مرگ ادواردو شوند؟! 
همین باعث شد برای مظلومیت ادواردو دلم بیشتر بسوزد اینکه راجع به او انقدر اطلاعات کمی وجودداردو نگذاشتند شخصیتش بیشتر شناخته شود. 
در این میان ارتباط عاشقانه میان جوآنی و آنجلا«خبرنگاران پیگیر پرونده ادواردو» به جذابیت رمان افزوده بود وگرنه داستان کسل کننده‌ای می‌شد.  
در عین حال ارتباط حسین ونسرین را دوست نداشتم وبنظرم متحول شدن حسین در آخر کتاب ورهاکردن نسرین اغراق شده وشعاری بود. 
نثر کتاب وتوصیفات دقیق نویسنده از حالات وافکار شخصیت ها از نکات مثبت کتاب بود.
ادواردو را بخوانید اگر می‌خواهید مظلومیت این شاهزاده ایتالیایی شیعه رادرک کنیدو بدانید همه جای جهان  انسان آزاده وجود دارد.