موضوع ساده و جالب بیان شده اینکه قدر لحظه ها و داشته هامون را بدونیم  ولی نتیجه گیری آخرش مستقیم هست و خوب نیست
        

          برای نشان دادن مفهوم قدرشناسی و شکر بابت داشته‌ها مفید و دوست‌داشتنی است، اما نه برای ۶ ساله‌ها...
        

          کتاب موضوع بسیار مهم  توجه به حال را مطرح می کند پرداخت خوبی دارد و همین طور تصویر گری جداب ولی کمی موضوع با مخاطب پیشنهادی ناشر متفاوت به نطر می رسد.
این کتاب جان می دهد برای گفتگو با دوره دوم دبستان و حتی ایده می دهد برای گفتگو با دوره اول متوسطه یا هر کسی که بخواهد تغییر بزرگی در زندگیش ایجاد کند.
        

          کتاب به درد بچه هایی میخوره که به داشته ها راضی نیستن و وقتی چیزی بهشون میدی، دو دقیقه بعد یه چیز دیگه میخوان حتی اگه قبلی، خواسته خودشون بوده باشه.
درباره دختریه که یه ظرف به دستش میرسه که فقط روزی یک بار باز میشه و توش یه شکلات خوشمزه هست که خوردنش خیلی حس فوق العاده و متفاوت از روزهای دیگه بهش میده. اولش ناراحته که نمیتونه همون روز دومی و سومی رو بخوره ولی کم کم یاد میگیره فقط روزی یه بار این فرصت رو داره که تجربه طعم بی نظیر اون شکلات رو بچشه.
به درد یه دسته دیگه هم میخوره، اونایی که خیلی اهل شیرینی و شکلاتن، دختر من آخر کتاب گفت نتیجه میگیریم باید روزی یه شکلات بخوریم نه بیشتر، چون دندونامونم خراب میشه!!
        

          داستانی تصویری در ستایش غنیمت شمردن لحظه اکنون و شکرگزار بودن بابت آن. به نظرم مثل دیگر کتاب‌های این نویسنده ، برخلاف ظاهر کودکانه مفهوم عمیقی را گوشزد می‌کند که به نظرم درک آن برای مخاطب موردنظر دشوار است(گروه سنی مورد نظر ناشر بالای شش سال ذکر شده). فکر می‌کنم بالای هشت نه سال با گفتگو می‌تواند واقعا این مفهوم را درک کند.