و أنت تُعِدُّ فُطورک، فَکِّر بِغَیْرِک... لاتَنسَ قوت الحَمام..../
{...}/
وأنتَ تعودُ إلى البيت، بيتكَ، فكِّر بغيركَ
لا تنسَ شَعْب الخيامْ/
وأنت تنام وتُحصي الكواكبَ، فكِّر بغيركَ
ثمّةَ مَنْ لم يجد حيّزاً للمنام/
وأنت تحرّر نفسك بالاستعارات، فكِّر بغيركَ
[مَنْ فقدوا حقَّهم في الكلام]/
و أنتَ تُفَکِّرُ بالأخرین البعیدین... فَکِّر بِنَفسِکَ... قُل لیتنی شمعةٌ فی الظلام....
        

          نشر کودکان کتاب‌های خوب و جالبی دارد که این یکی شاید به خاطر محمود درویش و شاید هم به خاطر آقای گلدوزیان تصویرگر کتاب بیشتر از همه دیده شده است.
        

          با صدای خود محمود درویش تو ذهنم پخش شد...  انگار که با همون لحن توی ویدئوهاش
        

          عالیییییی

نمیدونم چی بگم
        

          اعجاز قلم محمود درویش، 
قلب را لمس می‌کند، چیزی در درون آدم می‌ریزد. 
همین
        

          این کتاب مجموعه‌ای از شعرهای کوتاه و روشن است که به یادآوری ارزش مهربانی و توجه به دیگران می‌پردازد. زبانش ساده اما پرمعناست و خواننده را به دیدن فراتر از دایره‌ی شخصی خود دعوت می‌کند. هر شعر در چند سطر، مفهومی عمیق درباره انسانیت و همدلی را منتقل می‌کند.