خیلی وقت بود کتابی از داوود امیریان نخونده بودم کتابی بسیار روان و زیبا بود از این کتاب ها هستش که کنجکاوی بدونی چی میشه خیلی خوبم آخرش و تموم کرد فکر نمی‌کردم انقدر خوب تموم بشه یعنی یه قدم از حالتی که فکر میکردم اینجوری تموم شد جلوتر بود.
هر جور بخوام توضیح بدمش اسپویل میشه توصیه میکنم برید بخونیدش
[پایان کتاب]

        

          باز هم قلم روان آقای امیریان و داستان‌های دلنشینشون. خوندن کتاب زیاد طول نکشید؛ اما داستان قشنگی بود.
        

          داستان پرکشش و جالبی داره و البته کمی پسرانه و خوب به نظرم نقطه عطفش در انتهای  کتابه و غافلگیرکننده .