یرواند آبراهامیان استاد ایرانی الاصلِ تاریخ در کالج باروکِ دانشگاه شهر نیویورک است. آبراهامیان در این کتاب به تحلیل تأثیرات متقابل سازمان های سیاسی و نیروهای اجتماعی ایران از سده ی نوزدهم میلادی تا انقلاب اسلامی 1357 می پردازد. نیروهای اجتماعی را به «گروه های قومی» و «طبقات اجتماعی» تقسیم می کند و با توجه به دستاوردهای جامعه شناسان تأثیرات نظام های سیاسی بر نظام های اجتماعی را بررسی می کند. آبراهامیان کارش را با تبیین ساختار اجتماعی سیاسی دوره ی قاجار و علل و پیامدهای انقلاب مشروطیت آغاز می کند، با بررسی دوره ی رضاشاه و سقوط او و سال های بحرانی شهریور 20 تا مرداد 1332 ادامه می دهد و بر این دوره، به ویژه تأثیر و تأثرهای نیروهای سیاسی، تأکید می کند، سال های پس از کودتا را تا آستانه ی انقلاب اسلامی به انگیزه ی ریشه یابی علل وقوع انقلاب و نیروهای مؤثر در آن از نظر می گذراند و اهم حوادث و نیروهای سیاسی و اجتماعیِ مؤثر این دوره را تجزیه و تحلیل می کند و این گونه نتیجه می گیرد که علت وقوع انقلاب توسعه ی ناهمگونی بود که رژیم محمدرضاشاه، خواه ناخواه، درپیش گرفته بود. آبراهامیان با بررسی نقش مهم اسلام و نیز نقش تعیین کننده ی شخص امام خمینی (ره) در پیروزی انقلاب بررسی اش را به پایان می برد. بی گمان ایران بین دو انقلاب کتابی منحصر به فرد در بررسی تاریخ هفتادساله ی ایران است.