نویسندگان و منتقدان زیادی تلاش کرده­اند به
واکاوی شمایل کیارستمی بپردازند، اما کتاب
جاناتان رزنبام و مهرناز سعیدوفا از این جهت
دستاورد کامل و قابل اعتنایی است که علاوه بر
مرور ویژگی­های تحسین برانگیز کیارستمی،
موقعیت او را به عنوان یک هنرمند بین المللی
بررسی می­کند و به سراغ مسیری می­رود که
کیارستمی در آن از یک فیلم ساز حاشیه­نشین و 
کارگردان فیلم­های «کانونی» به جایگاهی رسید
که بزرگان سینمای جهان تحسینش کردند و
فیلم­سازان زیادی تحت تاثیرش قرار گرفتند.
رزنبام در مقام یکی از شاخص­ترین و
 مشهورترین منتقدان سینمایی و سعیدوفا به
عنوان کارشناس و مدرس سینما با خاستگاهی
ایرانی، تلاش کرده­اند اصالتی را تحلیل کنند که
توانست با تکیه بر ریشه­های بومی به زبانی
جهانی برای ارتباط با مخاطب برسد و تحسین
و اعتبار زیادی را متوجه خود کند. آن­ها
مسیر را بررسی می­کنند که در نتیجه­اش
فیلم­سازی ایرانی با وجود همه­ی حواشی
سیاسی گریبانگیر این کشور، توانست در کنار
بزرگان سینمای جهان قرار بگیرد و
سرسخت­ترین منتقدان و سخت­گیرترین داوران
را خلع سلاح کند.