یادداشت فاطمه نریمانی

        کتاب شبح خانم ویل داستان کوتاهی از دنیل دفو، نویسنده مشهور انگلیسی قرن هجدهم، است که برای اولین بار در سال 1706 منتشر شد. این اثر که از مشهورترین داستان‌های ارواح در ادبیات انگلیسی محسوب می‌شود، ترکیبی از واقع‌گرایی و عناصر ماورایی است و به عنوان نمونه‌ای اولیه از ژانر داستان‌های ارواح و گوتیک شناخته می‌شود.
دفو از نثر ساده، اما دقیق و مستندگونه استفاده می‌کند. او با ارائه جزئیات ریز و اشاره به شاهدان و موقعیت‌های واقعی، سعی دارد فضایی واقع‌گرایانه ایجاد کند که موجب القای حس ترس و حیرت در مخاطب می‌شود.
«شبح خانم ویل» از نخستین نمونه‌های ادبیات گوتیک به‌شمار می‌رود و بر نویسندگان بعدی مانند ادوارد بولوِر-لایتون و هنری جیمز تأثیر گذاشته است. همچنین این داستان به‌عنوان نمونه‌ای از علاقه مردم آن دوره به داستان‌های ارواح و روایات ماورایی قابل بررسی است.

یکی از نکات برجسته در داستان، تأکید بر موضوعات دینی و زندگی پس از مرگ است. خانم ویل در گفت‌وگوهای خود بر اهمیت آمادگی روحی برای مرگ تأکید می‌کند، که بازتابی از باورهای مذهبی قرن هجدهم در انگلستان است، و همچنین حضور شخصیت‌های زنانه با ذهنیت مستقل و کنش‌مند در این داستان قابل توجه است. خانم ویل نه‌تنها به عنوان یک شبح، بلکه به عنوان یک آموزگار معنوی ظاهر می‌شود.

و در آخر کتاب «شبح خانم ویل» را به علاقه‌مندان ادبیات کلاسیک انگلیسی، به‌ویژه کسانی که به آثار دنیل دفو و سبک واقع‌گرایانه او علاقه دارند، توصیه می‌کنم. همچنین این اثر برای دوستداران داستان‌های ماورایی و گوتیک، که به روایت‌های مرموز و تأمل‌برانگیز درباره زندگی پس از مرگ علاقه‌مندند، گزینه مناسبی است. افرادی که به دنبال مطالعه متون ادبی کوتاه با درون‌مایه‌های مذهبی و فلسفی هستند نیز می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند.