یادداشت نیکی

                شخصیت های کتاب؛ پیرمردی بعضی شب ها عنکبوت میخورد، دکتری که آدمخوار است، موزه‌ای که برای جلوگیری از خودکشی ساخته شده ولی تبدیل به محل رایج خودکشی شده است و خلاصه آدم‌هایی که مرگ تبدیل به بخشی از شخصیتشان شده است. شاید جز چند صفحه آخر کتاب نه تنها اثری از امید در کتاب نبود بلکه مانند همان موزه‌ای که برای جلوگیری از خودکشی بود ولی همیشه طناب خودکشی در آن آماده بود این کتاب هم همیشه ناامیدی روزانه را تامین میکرد