«ناقوس‌های به صدا درمی‌آیند» را با محبوب‌م خواندم. فصلی را او می‌خواند و فصلی دگر را من؛ از این رو صفحات کتاب برای ما به دلدادگی و مهر گذشت‌؛ کتابی که فراموش‌َش نمی‌کنیم.
کاستی‌های روایت داستان را می‌توان به خوش‌سلیقگی نویسنده در انتخاب خطبه‌ها و نامه‌های زیبای نهج‌البلاغه، نادیده گرفت و به بیشتر شناختن علی علیه‌السلام دل داد. 
خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنم نه به عنوان اثری فاخر برای شناخت و فهمِ علی علیه‌السلام؛ بلکه این کتاب با معرفی محققان بزرگ و کتب معتبر مربوط، می‌تواند آغازی برای راهی دراز در شناخت بزرگ‌مرد تاریخ باشد.
جمله‌ای از کتاب؛ آن جا که کشیش گفت: «از دین حصاری برای زندگی و اندیشه‌هایت نساز پسرم» را دوست داشتم.
          

            زخم داوود؛
روایت داستانی و پر احساس چهار نسل زندگی در فلسطین. از سال ۱۹۴۱ تا ۲۰۰۲.

«...قصه‌ی آوارگی، قصه‌ی تحقیر  شدن تا مغز استخون، قصه‌ی اینکه ما رو مثل یه تیکه آشغال پرت کرده بودن به جایی که حتی به درد موش‌ها هم نمی‌خورد. قصه‌ی اینکه بدون هیچ حقی، بدون خونه، بدون زمین و بدون ملیت، کم کم از تاریخ زمین محو می‌شدیم و همه‌ی دنیا تولد یه کشور تازه رو تبریک می‌گفتن، کشوری که روی استخونای ما ساخته می‌شد...»

کتاب خوبیه برای شروع. برای این که از توی تصورات و توهمات خودمون بیایم بیرون. که هنوز که هنوزه یه جایی توی دنیا داره چنین اتفاقات وحشتناکی می‌افته. که یه عده از مردم بی‌گناه دارن برای زندگی کردن می‌جنگن.

« -هدی، دنیا نمی‌ذاره همه‌چی همین‌جوری پیش بره. بالاخره یه نفر یه کاری می‌کنه.
_دنیا؟! از کی تا حالا دنیا ما رو آدم حساب می‌کنه؟ بگیر بخواب أمل. تو خیلی وقته اینجا نبودی. الانم که برگشتی، زیادی آمریکایی شدی. »
          

            فکر کنم بعد از «جانستان کابلستان» دومین اثری بود که از امیرخانی خوندم. هنوز هم فکر می‌کنم بهترین اثر امیرخانی ارمیا ست. 
بعد از چندین سال هنوز هم  گاهی یاد شخصیت ارمیا می‌افتم.
به‌نظرم محتوای داستان به شدت بر فرم و شکل و ظاهر داستان می‌چربید.
          

            جناب مستور در این کتاب به چالش های درباره وجود خدا با نثری ساده و روان میپردازه.که به نظر من چالش های پیش پا افتاده که امروزه شاید کمتر کسی با این چالش ها برخورد کند.شخصیت علی را هم برای پاسخ به  بعضی چالش های مطرح شده خلق میکند ولی پایان داستان را اصلا دوست نداشتم و مخاطب همراه را، در آخر داستان به حال خودش رها میکند.
از لحاظ فرم اثری خوبیه و این کتاب در چند کشور هم ترجمه شده.
          

            جاده جنگ یک رمان تاریخی ۱۲ جلدی است. 
جلد های ابتدایی به روزهای جنگ دوم و اوضاع کشور به خصوص در مناطق شمال شرقی می پردازد. آن هم با داستانی بسیار گیرا و دلنشین.
اما در جلد های پایانی دیگر خبری از شخصیت های ابتدای داستان که مخاطب چند صد صفحه ای و شاید هزار صفحه را با آن ها زندگی کرده و سرگذشتشان را با ذوق دنبال کرده است نیست.
حتی شاید بشود از یک جایی داستان را کاملا مستقل به حساب آورد بدون رگه هایی از ارتباط با جلد های قبلی.
جلد دوازدهم گویا کاری به داستان های رخ داده در یازده جلد قبلی ندارد، به وقایع خرداد ماه ۱۳۴۲، دستگیری امام خمینی و وقایع بعد از آن می پردازد. در میان رخداد های سال ۴۲ به بهانه های مختلف گریزهایی به گذشته هم می زند، برای مثال تعدادی از این گریز ها مرور خاطرات حسین فردوست، یکی از نزدیک ترین اشخاص به شاه است.
در کل از گزاره های تاریخی بسیاری استفاده شده و اطلاعات خوبی در مورد آن سال ها به خواننده می دهد.
نویسنده در بسیاری از موارد به خوبی توانسته اطلاعات و وقایع تاریخی مختلف را در قالب داستان برای مخاطب بیان کند.
یکی از شخصیت های جلد دوازدهم «پهلوون طاهر» نام دارد که ظاهراً الهام گرفته از شخصیت "طیب حاج رضایی" است.
جلد دوازده را می توان به طور مستقل به عنوان رمان انقلاب خواند.
یکی از نقاط ضعف اصلی کتاب توصیفات و وقایعی هست که روایتشان چندان لازم به نظر نمی آید و حتی شاید مخاطب را خسته کند و از ادامه خواندن منصرف.
          

            حاجی صلواتی، از آن کتاب هایی است که می شود در مدت زمان کوتاهی تمامش کرد. 
متن روان و ساده، صفحه آرایی خلوت و چندین صفحه عکس کمک می کند زودتر کتاب را به انتها برسانیم.
روی جلد کتاب نوشته خاطرات حاج غلامعلی جلالی زاد از جنگ جهانی دوم تا دفاع مقدس.
اما بیشتر حجم کتاب به سال های دفاع مقدس می پردازد و روایت کننده فعالیت های حاج غلامعلی در پشتیبانی و رساندن کمک های مردمی به جبهه ها است، آن هم در قالب ایستگاه های صلواتی.
ایشان اداره ایستگاه صلواتی در مناطق مختلف جبهه را بر عهده داشتند. این ایستگاه ها در تلاقی مسیر های رفت و آمد رزمندگان ساخته شده بودند. در ساعت های مختلف شبانه روز رزمندگانی که در حال جا به جایی بین خطوط مختلف بودند میان راه در ایستگاه توقفی می کردند و با پذیرایی حاجی صلواتی خستگی راه را از تن به در می کردند.
این کتاب روایت کننده ابعاد مختلف پشتیبانی جنگ و تلاش ها برای رساندن امکانات و مواد غذایی به جبهه ها و رزمندگان است.
حاج غلامعلی به نکات جالب توجهی اشاره می کند از جمله در صفحه ۷۲ کتاب آمده است: حقیقتی انکار ناپذیر است که در دوران دفاع مقدس عده کثیری از مردم به ویژه جوانان میهن شهید، جانباز، مجروح، اسیر و مفقود الاثر شدند. انبوهی از مردم شهر ها و روستا ها، خانه های خود را به علت بمباران و موشک باران هواپیماها و آتشبار های دشمن ویران شده دیدند. خود آواره شدند سختی کشیدند و مشقت را تحمل کردند، ولی هیچ وقت دچار قحطی و گرسنگی نشدند و حتی رزمندگانش نیز جز در موارد بسیار محدود و با قرار گرفتن در میان دشمن و دور از دسترس نیوروهتی تو در تعبد  در جنگ تحمیلی با وجود شرایط سخت و تحریم ها در کشور گرسنگی نداشتیم نه در خطوط مقدم و نه در پشت جبهه ها. همدلی مردم باعث شده بود کمبود مواد غذایی در کشور نداشته باشیم.


          

            نادر ابراهیمی هم خودش. و هم آثارش شاهکارند.
آتش بدون دود از عشق، نفرت، غم، شادی، سیاست، اتحاد، تفرقه، همدلی، خدعه، صداقت، شجاعت، مردانگی، دروغ و... 
می‌گوید.
شروع کردن این کتاب با خودتان است ولی پیمودن مسیر کتاب با خودتان نیست. هر چه قدر بیشتر جلو میروید از خستگیتان کاسته میشود!
          

            خیلی عجیبه برام که همچین کتاب خوندنی‌ای نقل محافل کتاب‌خونی نیست و تو کتاب‌فروشی‍آ مهجوره. یه کرمی تو کتاب بود که دوست نداشتم تموم شه و دوست داشتم همچنان همراه میرزا یعقوب خاصّه‌فروش دست بکشم رو کتابای نفیس و پر نقش و نگار و دنبال کَندن کتاب از این و اون باشم و پدراندر(۱)ش هم برامون هر از گاهی کتاب بخونه. اصلا فضاسازی داستان و نوع روایت و اتفاقات عجیب و غریب و دیوونه‌وار و نقل اتفاقات تاریخی و غافلگیری و تریاک و وافور و ناصرالدین شاه و مشروطه‌چی‌ها و...  دستت درست جناب خبوشان، بعد از مدت‌ها از خوندن یه داستان فارسی حال کردم، اونم به نثر قاجاری (آخه چه‌طور اینقدر زبان رو درست درآورده بودی مرد؟!). (اینم بگم که کلا اون دوره برام جذابه و اینکه این داستان تونسته بود انقدر خوب خودش رو تو دل اون دوران جا بده شگفت‌زده‌م کرد.) 

(۱) ناپدری
          

            موشها و آدمها را خواندم/ مثل همیشه شیفته صحنه پردازی یک جامعه طبقاتی و ترسیمی که اشتاین بک؛ از بی عدالتی میکند شدم/ کتاب به لحاظ داستانی هم دارای جاذبه بود/ اما شاید تمایل من به خواندن کتاب؛ همان رسیدن به درک درستی از یک جامعه سرمایه سالار و لوده پرور بود/ و اینکه این جامعه چه اثری بر مواضع افراد جامعه و طرز تفکر آنها میگذارد/والله اعلم
          

            #شنود

شنود کتاب به نوبه خود تاثیرگذاری بود. اساسا هرکتابی که در رابطه با معاد و زندگی پس از مرگ نوشته شده باشه تاثیر خودش را خواهد گذاشت.
از قسمت های کتاب که روی من تاثیر داشت، آنجایی بود که راوی برخورد خشن خودش با بچه اش رو طوری توصیف کرد که روی سرنوشت بچه اش تاثیر گذاشته است. تاثیری که آن را در تجربه نزدیک به مرگ دیده یا بهتر است بگوییم به اون نشان داده اند.
کتاب در بعضی جاها گنگ بود و پرش داشت. امروز در فایل صوتی مستند شنود، از قول نویسنده شنیدم که ارشاد نزدیک به 50 صفحه از این کتاب را سانسور کرده است!
مشتاق شدم مستند صوتی شنود را گوش دهم.

#خوانده_شد
#1402
          

            به پیشنهاد دوستان امروز خوندمش . دوبار هم خوندم و لذت بردم . انگار که روحم به نوازش های شعر ها نیاز داشت (:
🌱 
مهمان باشید : 

« مپرس شادیِ من حاصل از کدام غم است 
که پشت پردهٔ عالم ، هزار زیروبم است »

« زیان اگر همهٔ سودِ آدم از دنیاست 
جدالِ خلق چرا بر سرِ زیادوکم است » ...... واقعا چرا ؟

« به آنچه یافته ام قانعم ! چه کم چه زیاد 
اگر بس است همین چندخرده ریز بس است »

« مدام در سفر از خویشتن به خویشتنم 
هزار روحم و در یک بدن نمی گنجم » 

« کاری به کار عقل ندارم به قولِ عشق 
کشتی شکسته را چه نیازی به ناخدا »

شعرهای : زندگی ، چشم ظاهر بین ، طراط المستقیم ، ضمیر مشترک ، پروانگی ، مترادف ، ناسپاس و بی مردم رو خیلی خیلی دوسشون داشتم