‌
کتاب را به پایان رساندم اما این تازه شروع داستان من است‌. دری را مقابلم می‌بینم که میان آنچه هستم و آنچه انتظار می‌رود، قرار گرفته. باز شدنش جز با کلیدِ اعتماد، محال است. 
آیا براستی اصالت رفتار را باید در غریزه و شهود جست و جو کرد یا در رفتارهایی که مطابق آموخته‌ها و تعلیمات‌مان از ما سر میزند؟ 
این یکی از سیلی‌های محکمی بود که سابو به دست اِمرنسِ داستان به صورتمان میزند. 
گرچه حس سمپاتیک داستان را نه با امرنس که با راوی داشتم؛ اما به یقین میدانم در طول زندگی‌ام امرنس‌های مجسمی را دیده‌ام و کماکان می‌بینم که هر کدام فقط تداعی‌گر یکی از چندین و چند خاصیت این شخصیت مرموز و محکم است‌؛ آنطور که سابو در وصفش می گوید: آن صورت دریاوش زیر سایه روسری آیینی‌اش چیزی را بروز نمیداد.
نور به قبرت ببارد ماگدا سابو. چنین کنکاش عمیقی در عواطف انسانی و تقابل آن‌ها را بدون تکلف و تشریفات مبتذل ادبی کم دیده بودم.
      

        نمایشنامه‌ای تهاجمی؛ همانطور که الک سیرز می‌گوید:‌
"تئاتری که یقه مخاطبان خود را گرفته و انقدر تکان می‌دهد تا پیام تئاتر را درک کنند."
سارا کین هر چه که بود، دست کم خودش بود.
 سایکوسیس‌ش هم دقیقا همان است که در عنوان کتاب آمده؛ سایکوسیس ۴:۴۸
از آن دست ادایی‌هایِ دوزاری نبود.
      

        رولان بارت بطور کل آدم چالش بر انگیزیه 
انگار اومده تا با نظریاتش، ماقبل خودش رو به خاک و خون بکشه
از بارتِ پساساختار گرایی که بتونه ساختار گراییِ "سوسور" رو دور بزنه، بعید نیست که گونه‌های ادبی و هنری رو هم زیر سوال ببره
نظر بارت "علیه شفافیت" یکی از چالشی ترین نظریاتی هست که خوندم.

پیشنهاد میکنم قبل از  خوندن آثار بارت، درباره خودش بخونید.
کتاب " رولان بارت قدم اول" یکی از اون پیش نیازهاست.

پ‌ن؛ سعی کنید تو  مطالعه متواضع باشید. لازم نیست همون ابتدای کار کلان لقمه باشید:))) so از مجموعه کتاب‌های #قدم_اول غافل نشید 
  
      

        اندیشه نویی در این اثر وجود نداره 
کلیشه رنج زیستن؛...همون پر کردن ظرف خالی اگزیستانسیال‌ها که هیچوقت پر نمیشه
زن در ریگ روان یجوری سیزیفه که از خود سیزیف هم سیزیف تره
فعلا کتاب رو تا نیمه خوندم 
روایت جذاب و تحسین برانگیزی داره 
راستی یادم رفت بگم... کتاب رو بخونید ولی موقع خوندن مراقب باشید پوست‌تون تاول نزنه 
احساس میکنم تو دهنم شن جمع شده
ببخشید باید برم آب بخورم 
فعلا؛ بدرود