" خواب باران "
خواهرم وقتی کلاس هشتم بوده این کتاب را خریده و من هم تصمیم گرفتم بخوانمش ولی خب تا صفحه ی ۴۷ بیشتر نتوانستم بخوانم چون کتاب به درد بخوری نبود
احتمالا نویسنده فقط میخواسته یک چیزی بنویسد حالا اینکه نوشته هایش باور پذیر باشد یا نه برایش مهم نبود و احتمالا عاشق توصیف کردن فقط بوده چون هر چند صفحه یک یا دو دیالوگ بیشتر ندارد انگار که دارید یک فیلم بی کلام می بینید.
خیلی کلیشه ای و پر از ضعف بود بنظرم و اصلا تعادل نداشت مثلا همان اوایل کتاب شخصیت دختر توسط پلیس بازداشت میشه و در صفحه بعد همان دختر در یک محله ای غریب پشت در یک خانه رگش را می زند..🤔
آخر مگر می‌شود همچین چیزی؟؟؟
و بعد دختر در خانه ی آن غریبه بهوش می آید... و بعد خانم خانه سرپرستی موقت یک دختر بیست و سه ساله را می گیرد از کی؟؟؟ خدا می داند و نویسنده محترم...
اصلا به جزئیات مهم پرداخته نشده. به هیچ عنوان این کتاب را پیشنهاد نمیکنم 


      

        قذافی...
نامی که خیلی قبل ها شنیدم شاید در نوجوانی دقیق نمی‌دانم چیزی که در موردش شنیدم در مورد مرگش بود و یه جورایی دلم برایش می سوخت. آن موقع هیچی در موردش نمی‌دانستم. نه می‌دانستم کیست و نمی‌دانستم چه کاره است و نه می‌دانستم اهل کدام کشور است. 
خیلی اتفاقی کتاب حرمسرای قذافی را باز کردم و شروع به خواندن کردم و در یک کلمه میتوانم بگویم به معنای واقعی کلمه مغزم سوت کشید. از این همه پستی از این همه جنایت توسط یک انسان به انسان های دیگر .
از خواندن این کتاب خیلی متاثر شدم و البته متاسف برای مردمان جاهلی که کماکان سکوت و پنهان کاری را به فریاد های آزادی خواه و عدالت جو ترجیح می دهند.
امیدوارم روزی برسد که شر حاکمان ظالم و مستبد از سر ملت های مظلوم برداشته شود و مردم سراسر دنیا بتوانند در کمال آرامش و آسایش و امنیت زندگی کنند.


      

        " امام رضا علیه السلام و زندگی "

کتاب بسیار خوب و پر از نکات و درس هایی برای زندگی دنیوی و اخروی . به شدت پیشنهادش می کنم.
وقتی داشتم کتاب را می خواندم خیلی خوشحال😍 بودم که همسایه ی امام رئوف هستم.
      

        " حیفا "
چند سال بود که این کتاب لا به لای کتاب های خواهرم بود و من هیچ وقت سمتش نرفته بودم تا اینکه دو روز پیش تصمیم گرفتم بخوانمش و امروز تمامش کردم. کتاب فوق‌العاده ای بود و احتمالا تا مدت ها قرار است فکرم درگیرش باشد. 

      

        " رویای نیمه شب "
اولین باری هست که همچین کتابی میخوندم و از خوندنش واقعا متاثر شدم. و اولین بار بود که بصورت جدی به مظلومیت شیعه در سراسر دنیا فکر کردم و دلم سوخت.
در طول خوندن کتاب مدام به این فکر میکردم چطور میشه که اهل سنت از تشیع چیزی نمیدونن و یا چرا سراغش نمیرن مخصوصا که تو این دوره زمونه به دنبال حقیقت بودن و راه درست رو انتخاب کردن خیلی راحت تر از زمان های قدیم هست.
و در آخر خدا چقد زیبا بنده هاش رو هدایت میکنه و واسه این هدایت چقد دقیق برنامه ریزی میکنه.
خوندن این کتاب رو به شدت پیشنهاد میکنم.
      

        " جا مانده در اعماق اقیانوس 🦈 "
داستان فوق‌العاده و زیبایی بود.
 داستان در مورد دختری نوجوان به نام لوسی هست که بعداز، از دست دادن مادرش ، بهترین دوستش را هم از دست میده و دچار  بحران روحی و روانی میشه و برای نجات از این وضعیت مسیر پر از شگفتی رو دنبال میکنه.

      

        "قدرت و شکوه زن"

کتاب خلاصه و مفیدی بود .
خیلی ساده و روان جایگاه زن در خانواده و اجتماع را بیان کرده.
      

        "دریاروندگان جزیره آبی تر"
من از خوندن سمفونی مردگان و سال بلوا خیلی لذت بردم ولی متاسفانه این کتاب برام جذاب نبود و ارتباط خوبی باهاش نگرفتم به جز دو سه داستان .
      

        "بیایید داستان بنویسیم"
کتاب خیلی مفیدی بود. به کسایی که به نوشتن علاقه دارن پیشنهاد میشه.

      

        "هدیه ولنتاین"
مجموعه داستانی بسیار روان و جذاب با قلم سارا عرفانی.
مجموعه داستانی که ارزش های دینی رو خیلی با ظرافت در روایت های مختلف کتاب بیان کرده که برای من خیلی جذاب و دوست داشتنی بود.
پیشنهاد میکنم که این کتاب رو بخونین.

      

        "دختری که ماه را نوشید"
از صفحه ۱۶۰ دیگه نتونستم بخونمش و دراپش کردم به نظرم اصلا جالب نبود و خیلی حوصله سر بر و یکنواخت بود. 
من نشر آرشیو روز رو خوندم که اشتباه تایپی زیادی داشت و یک سری جا ها کلمات جا به جا نوشته شده.
      

        خیلی غم انگیز بود...
      

        یک کوه درد با تو برابر نمی‌شود

آری، بخند، زخم تو بهتر نمی‌شود

 از روزگار تلخ خودت شکوه کن، وطن

هرگز نترس، گوش فلک کر نمی‌شود

 تاریخ، باز مرثیه‌ات را مرور کرد

با روضه‌ی تو، چشم کسی تَر نمی‌شود

 وقتی جهان به پیش دو چشم تو تار شد

کابل، دوباره آینه‌ای از غبار شد

 این روزها نمی‌رود از یاد دِهمزنگ

لعنت به زخمِ دوم مرداد دِهمزنگ

 در راه روشنایی شب‌های بامیان

خاموش می‌شوند چرا این ستارگان؟

 تو درد می‌کشیدی و درمان نداشتی

پاییز می‌شدی و بهاران نداشتی

 تو، آبِ دیده‌ی خود از آمو گرفته‌ای

وقت قیام، دست به زانو گرفته‌ای

 من عهد می‌کنم که بیایم به کشورم

یک روز می‌رسد که در آغوش مادرم...

 آن روز ناله کن به زبان دَریِ خود

آرام گریه کن به تَی چادَریِ خود

#عاطفه جعفری
 


      

        نجواگر...🦋
اولین رمانی با ژانر جنایی بود که میخوندم و از خوندنش خیلی لذت بردم...
موقع خوندنش مدام پاهام رو تکون میدادم چون هم زمان کلی حس های مختلف به مغز و قلبم هجوم آورده بودن...استرس، اضطراب، هیجان، کنجکاوی، بغض و...
و این حس ها برای من تو چند جای داستان بیشتر بود.
یکی جایی که تونی اسمیت بعد از بیست سال پیداش میشه در حالی که یه عده آدم روانی میدونستن اون کجاست ولی بخاطر افکار و عقاید مریضشون چیزی نمی‌گفتن.
و بعدی جایی بود که دنیل پسربچه ی پرخاشگر و تنهایی که مورد بی توجهی خانوادش بود، دزدیده میشه و بعد به قتل میرسه.
و در آخر برای فرانسیس که از بچگی با تنفر و ترس و وحشت بزرگ شده بود و تو کودکی شاهد اتفاقاتی بود که برای پسر بچه ای به سن اون خیلی خیلی زیاد بود و فکر می‌کنم در نهایت میدونست یک روزی به همون شکلی که پدرش بچه ها رو به قتل میرسوند اونم به قتل میرسونه هرچند از راه خیلی اشتباهی میخواست خودش رو به پدرش ثابت کنه هرچند موفق نشد اون ترس و وحشت کودکیش رو مخفی کنه و در آخر تسلیم پدر نفرت انگیزش شد.

      

        ساده و روان و عمیق...
از خوندنش خیلی لذت بردم...