باید اعتراف کنم بعد از خوندن چهارتا کتاب با قلم کانن دویل( اتود در قرمز لاکی، نشانه چهار، رسوایی در کشور بوهم و همین کتاب ) نه تنها ماجراهای شرلوک هولمز برام خسته کننده نشدن، بلکه عطش بیشتری نسبت به خوندن داستان‌هاش پیدا کردم.
    قلم کانن دویل علاوه بر جذابیت، یک حالت نصیحت‌ گونه و آموزنده داره که تاثیرگذاریش روی مخاطب کم‌نظیره، به طوری که با پایان هر داستان آدم به فکر فرو میره و در نهایت آگاه‌تر میشه.
      

        این کتاب رو بدون هیچ برنامه‌ی قبلی و خیلی یهویی انتخاب کردم واسه مطالعه... توی کتابخونه نگاهم بهش افتاد از اسم و جلد کتاب خوشم اومد، کتاب رو  برداشتم پیشگفتارش رو مطالعه کردم و مجذوب اون حادثه‌ی قدیمی  و دردناکی که توی پیشگفتار نوشته شده بود شدم. 
   وقتی کتاب رو آوردم خونه و شروع به مطالعش کردم فهمیدم داستاتش مربوط به زمان حال میشه، نه گذشته‌ی دوری که توی پیشگفتار بود؛ هرچند که داستان به اون حادثه‌‌ی پیشگفتار مرتبطه. به هرحال چون زمان و شیوه بیان داستان با پیشگفتار تضاد داشت، توی ذوقم خورد...
   از اون کتابا بود که هرچی جلو تر میره جذاب تر میشه و ممکنه اوایل یا اواسط مطالعه رهاش کنی. اگه دنبال کتابی میگردید که از اول تا آخرش مجذوب داستان بشید و نتونید کتاب رو کنار بزارید این کتاب رو توصیه نمیکنم؛ اما اگه پایان داستان براتون مهمه توصیش میکنم چون پایان قوی‌ای داشت.
      

        بعد از کتاب "اتود در قرمز لاکی" و "نشانه چهار" به مطالعه‌ی این کتاب که جزو اولین داستان های کوتاه کانن دویل هست(اگه اشتباه نکنم) پرداختم و حسابی لذت بردم. از شش تا داستانی که در کتاب هست بعضی هاش جذاب تر بود، البته که داستان‌ها متفاوته و هرکدوم جذابیت‌های خودش رو داره.
 چیزی که خیلی واسم جالبه منطقی بودن و واقع بینانه بودن داستان‌های کانن دویل در عین معماهای پیچیدش هست. شاید وقتی نتیجه گیری های شرلوک هلمز رو میخونید بگید چه مبالغه آمیزه و از کجا میتونه به این نتیجه برسه... اما وقتی شرلوک استدلال و توضیحات منطقی‌ای واسه نتیجه گیریش ارائه میده از هوش و ذکاوت شرلوک لذت میبرید و با خودتون میگید معجزه نکرده و فقط خوب نگاه کرده و استنتاج کرده! و همچنین در طول خوندن کتاب، ماجرای فریب خوردن شرلوک به خواننده یاد آوری می‌کنه که شرلوک هلمز هم یک انسانه و نه موجودی فرازمینی!
 در کل از شخصیت شرلوک میشه خیلی چیزا رو یاد گرفت یکی از مهم ترینش قضاوت نکردن دیگران از روی حدس و گمانه؛ در طی چندتا داستانی که از شرلوک هلمز خوندم هنوز ندیدم با این هوش و ذکاوتش بدون شواهد و دلایل منطقی و از روی احتمالات به قضاوت کسی بپردازه. ولی ما هر روز داریم درمورد بقیه و حتی درمورد خودمون حدس و گمان های بی پایه و اساس میزنیم و قضاوت‌های اشتباه می‌کنیم. تازه هوش و استعداد شرلوکم نداریم!
به قول شرلوک: ((یک اشتباه بسیار بزرگ این است که آدم قبل از داشتن اطلاعات کافی از حقایق، شروع کند به فرضیه بافی...))
      

        کتابی کاربردی و خلاصه درمورد اعتماد به نفس. همچنین شیوه‌ی بیان نویسنده گرم و صمیمانه‌ست  که جذابیت کتاب رو دوچندان کرده.
به نظرم قبل از خوندن هرکتابی توی حوزه‌ی اعتماد به نفس، این کتاب رو به عنوان مقدمه و پیش زمینه‌ مطالعه کنید.
      

        در عالی بودن کتاب که شکی نیست و با پایان کتاب شما انگار دوتا داستان جذاب رو خوندید به جای یکی!
در طول داستان یکی از چیز هایی که ممکنه براتون جالب باشه و ازش لذت ببرید استدلال های منطقیِ جناب شرلوک هلمز  برای کشف معمای داستانه، استدلال ها و نکاتی که از ذهن خواننده به دوره و با کشف معما ها یکی پس از دیگری خواننده از نکات ریزی که بهش توجه نکرده مطلع میشه و  آگاهی و تیزبینیه شرلوک اون رو به وجد میاره.
      

        کتاب زیبا و متفاوتی بود. توصیه می‌کنم بخونیدش مخصوصا اگه ژانر روان‌شناختی و جنایی رو میپسندید.
      

             خب خب خب بلاخره کتاب رو تموم کردم و حالا میتونم به اون صدایی که با شروع خوندن کتاب و تا همین امشب که کتاب رو تموم کردم توی سرم بود(این کتاب رو حتما باید به بقیه معرفی کنی، مخصوصا اون درون‌گرا هایی که درحال فروپاشین.) پایان بدم؛ هرچند که از بس این صدا توی سرم تکرار شده حالا حالا ها باید این کتاب رو به بقیه معرفی کنم تا آروم بگیرم.
     باید بگم  این صدای توی سرم و علاقه شدید به معرفی کتاب بخاطر اینه که  کتاب از خواب غفلت بیدارم کرده، غفلت نسبت به شخصیت درون‌گرام که کم کم داشت سرکوب میشد. الان شاید شمایی که داری یادداشتم رو میخونی و هنوز کتاب رو نخوندی با خودت بگی:((خب اگه شخصیت درون‌گرات سرکوب بشه یا ازش غافل بشی مگه طوری میشه؟ اصلا اینجوری میتونی برون‌گرا باشی حتی الان برون‌گرا بودن خیلیم جالبه)) ولی باید بگم که اصلا اینجوری نیست و داخل کتاب میفهمی غافل شدن،  بدتر  از اون سرکوب، و نقش بازی کردن مداوم(مثلا ذاتا درون گرا باشی ولی همیشه نقش برون‌گرا رو بازی کنی بخاطر دلایل مختلف...) نسبت به شخصیتِ حقیقی و ذاتیِ درون‌گرایی که دارید نه تنها میتونه استعداد هاتون رو پنهان و نابود کنه، بلکه باعث بیماری های روانی ای مانند افسردگی و در ادامه بیماری های جسمی میشه!(پس خیلیییی مهمه که خودتون باشید)
     خب اگه کتاب رو خوندی که خوشبحالت اگه نخوندی ام بازم خوشبحالت چون با یادداشتی که من نوشتم و در ادامه توصیه هایی ام  که کردم حتما میری می‌خونیش؛ 
     حالا اگه درون‌گرایی و داری درون‌گراییت رو بخاطر اینکه فکر میکنی چیز مهمی نیست ازش غفلت میکنی یا کلا فکر میکنی درون‌گرایی بَده و داری سرکوبش میکنی، همچنین داری اذیت میشی، حتما باید بخونیش یعنی از نون شب واجب تره این کتاب رو شروع به خوندن کنی.
      اگه یه درون‌گرای آگاه و خوشحال  و... هستی  بازم باید بخونیش چون هیچکس به زیبایی خانوم "سوزان کین"، نویسنده‌ی کتاب، واسه درون‌گرایی توضیح و  راهکار نداده. قولت میدم اگه این کتاب رو خوندی بیشتر از قبل خودت(یا حتی اطرافیانت) رو میشناسی، و شناختن بیشتر خود=آرامش و موفقیت بیشتر.
     اگه برون‌گرایی ام توصیه میکنم بخونیش چون خانوم "سوزان کین"  داخل پیشگفتار کتاب میگن که: ((بنا بر آمار های مختلف، یک سوم تا نیمی از آمریکایی ها درون‌گرا هستند(با فرض بر اینکه ایالات متحده آمریکا در زمره برون گرا ترین ملت ها قرار دارد، این رقم باید دست‌کم به اندازه‌ی سایر بخش های جهان باشد). اگر خود شما یک درون‌گرا نیستید، حتما فرزندی درون‌گرا دارید، بر فردی درون گرا مدیریت می‌کنید، یا با یک درون گرا ازدواج کرده‌اید.)) حالا اگه مثل من نه ازدواج کردید و نه بچه دارید و نه توی کار مدیریت هستید، باید بگم توی افردا نزدیکتون مثل پدر، مادر، خواهر، برادر و یا دوستان صمیمیتون صد درصد چندتا درون‌گرا وجود داره که نیاز داره شما بیشتر بشناسیدش و حتی کمکش کنید!
     هنوزم اگه مجاب نشدی این کتاب رو بخونی فقط سعی کن با زورم که شده پیشگفتارش رو بخونی!
      و در نهایت باید یه تشکر از شمایی که وقتت رو گذاشتی و تا آخر یادداشتم رو خوندی بکنم. در آخر هم  آرزوی سلامتی  میکنم براتون❤