کاناپه ی قرمز

میشل لبر و 1 نفر دیگر

4.0

3 نفر |

2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

خوانده‌ام

خواهم خواند

خرید این کتاب از کتابفروشی‌ها

انتشارات چشمه منتشر شد: خانم میشل لبر متولد 1947 میلادی است و اکنون در پاریس زندگی می کند. قبلا بازیگر تئاتر و معلم دبستان و مدیر مهد کودک بوده است. اولین رمانش به نام زیبای بی مصرف ظاهرا در 1991 چاپ شد. یکی از رمان هایش به نام کره اسب یورتمه که در 2005 چاپ شد موفقیت زیادی برایش آورد. کاناپه ی قرمز، چاپ 2007، از کره اسب یورتمه هم محبوب تر شد. کاناپه ی قرمز تا به حال چندین بار چاپ شده و جوایز متعددی را نصیب خانم لبر کرده است و حتی در لیست نهایی گنکور 2007 هم بود. البته کاناپه ی قرمز جایزه ی گنکور را نبرد اما شاید در بین آن پنج رمانی که در سال 2007 بر سر گنکور رقابت کردند، زیباترینشان بود. کاناپه قرمز هم مثل اکثر رمان های غربی که نویسنده آن ها خانم ها هستند خود را با مقداری فمینیسم درآمیخته است. هر چند که واقعا نمی شود گفت که در این مورد به افراط هم آلوده شده. مخصوصا که لطافتی هم در خودش دارد که حالا دیگر در کمتر رمانی از رمان های غربی و مخصوصا رمان های فرانسوی دیده می شود.

رمان داستان عاشقانه جایزه ی گنکور دهه 2000 میلادی ادبیات فرانسه

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به کاناپه ی قرمز

4.0

صفحۀ 43

سکوت شاید تنها چیزی بود که میتوانست ما، یعنی من و آن مرد را، به هم نزدیک کند، و تنها چیزی بود که میتوانستیم در آن شریک شویم. سعی میکردم که این را به خودم بقبولانم. او آنچنان در این سفر برایم با اهمیت شده بود که به هیچ وجه نمیتوانستم قبول کنم که ما به‌طور چاره‌ناپذیری با همدیگر بیگانه‌ایم.

لیست‌های مرتبط به کاناپه ی قرمز

مریم علویان

خوانده شده های سال ۱۴۰۳✅️

92 کتاب

کتاب‌هایی که در سال ۱۴۰۳ خوانده‌ام👌

رضا امیرخانی

سیاهه‌ی دوصد

100 کتاب

15 سال پیش «سیاهه‌ی صدتایی رمان» را نوشتم. در این فاصله‌ی پانزده ساله بیش از هزار کتاب جدی خوانده‌ام که 920 تا را شماره زده‌ام و یادداشتی ولو کوتاه نوشته‌ام درباره‌شان. بارها از من خواسته‌اند که افزونه‌ای بزنم بر سیاهه‌ی صدتایی و مثلاً سیاهه‌ی دوم را بنویسم و من همیشه بهانه آورده‌ام که هر که صد رمان بخواند، خود در رمان قریب‌الاجتهاد است و ادامه را به سلیقه‌ی تربیت‌یافته‌ی خودش انتخاب خواهد کرد. فرار از مصاحبه با همشهری جوان و پیگیری‌های مداوم خانم حورا نژادصداقت باعث شد تا قبول کنم سیاهه‌ی جدیدی بنویسم. اما این سیاهه، سیاهه‌ی دوم نیست. حتا سیاهه‌ی رمان هم نیست. در حقیقت انتخابی‌ست از به‌ترین کتاب‌هایی که در این پانزده سال خوانده‌ام. می‌خواستم به ترتیب اهمیت باشند که این ترتیب هم رعایت نشد. بیش از بیست ساعت کار مفید و پنجاه ساعت کار غیرمفید به انتخاب آثار گذراندم و حاصل‌ش شد همین «سیاهه‌ی دو صد». اما توضیحی مهم راجع به «سیاهه‌ی دو صد». تنها به رمان نپرداخته‌ام، اما به یقین می‌گویم که هیچ عنوانی هرگز از مفهوم ادبیات تهی نیست در این سیاهه. اگر دقیق‌تر بنگریم و رمان را ادبیات تعلیق بدانیم، می‌توان گفت که آن‌چه در این سیاهه آمده است حتا در سرزمین‌های دوردست از مرزهای کشور رمان، تنه می‌زند به رمان. یعنی کتاب تاریخی و مقاله‌ی بلند و حتا متن‌نامه‌های مذهبی در این سیاهه تعلیق دارند و از منظر ادبیات به آن نگاه شده است. اصح و ادق این که رمان‌نویس ام‌روز نیاز به متونی دارد که پیکره‌ی داستان را نشان بگیرد؛ پیکره‌ای که دیگر نه شخصیت است و نه فضا و نه حتا درام؛ پیکره‌ای که ذات مفهومی رمان است... همه‌ی عناوین انتخاب شده با این پیکره هم‌راستاست. «سیاهه‌ی دوصد» سیاهه‌ای است از جنس ادبیات برای رمان‌نویس... ثلث‌ش حتما سلیقه‌ی من نگارنده است اما یحتمل دوسوم‌ش مشترک است در بسیاری نگاه‌ها... خوش‌حالی دیگری دارم که نمی‌توانم پنهان‌ش کنم. پانزده سال پیش وقتی سیاهه‌ی صدتایی رمان را می‌نوشتم، دربه‌در می‌گشتم دنبال مولف فارسی‌زبان و رمان فارسی و داستان ایرانی... کم از ده درصد، رمان و داستان داخلی یافتم... تازه آن هم با اغماض... و حالا نویسنده‌گان نیمی از آثار «سیاهه‌ی دو صد» فارسی‌زبان‌ند... رضا امیرخانی، 15 اردیبهشت 1397

یادداشت‌های مرتبط به کاناپه ی قرمز

مریم علویان

1403/01/19

            تصور می‌کنم این داستان، در خیال نوشته شده است؛ چنان‌چه شخصیت اصلی هم در بخش‌هایی از قصه، بین خواب و بیداری، در حالتی از خستگی که خیال در اوج جولان دادن است، سیر می‌کند و چنان‌تر که من هم در چنین حالی داستان را خواندم و لذت بردم.
شخصیت اصلی این کتاب، زنی است که سال‌هاست رابطه‌ای مهم را تمام کرده و حالا برای دیدن مردی که با او در رابطه بوده، به سفری خاص می‌رود. خود این ایده، هم‌ذات‌پنداری ایجاد می‌کند.
در سفر هیچ حادثه‌ی عجیبی رخ نمی‌دهد، همان‌طور که قبل و بعدش هم ماجراها از اتفاقات سطح زندگی عادی پیچیده‌تر نیست ولی احساس، برداشت و برخورد این زن است که جزئیات زیبایی می سازد.
همه‌چیز به نرمی و با ظرافت پیش می‌رود، مثل خواب، مثل خیال.

نیکی

1402/03/04

            از لحظه شروع کتاب تو ذهنم بود که یه انتخاب خوب میتونه باشه برای افتادن دوباره رو دور کتاب خوندن.
داستان با یک سفر ناگهانی شروع میشه، یک سفر تنهایی برای ملاقات آدمی که سال‌ها بود از زندگی شخصیت اصلی رفته، روایت ملاقات های ناگهانی‌‌ای که حس میکنی مسیر زندگیت را تغییر میدهند، سکوت های عمیق و صحبت های رندوم درمورد گذشته، عشق و یک کاناپه قرمز