خیلی داستان قشنگی داره ولی بنظرم داستان ماجراهای زیادی نداره  و الکی دراز شده. بجز این ازش خوشم امد
        

          بعد از اون سفر جادویی تو جلد اول نارنیا، فکر می‌کردم دیگه چیزی نمی‌تونه منو غافلگیر کنه. اما وقتی جلد دوم، شیر، ساحره و کمد لباس رو شروع کردم، انگار یه ماجرای تازه، مثل یه نسیم خنک تو زمستون به روم وزید. نارنیا، این بار تو دل زمستونی بی‌پایان، منتظر بود تا مسافری داخلش قدم بگذاره تا زنده بشه.
از همون لحظه‌ای که لوسی وارد کمد شد و به نارنیا رسید، حس کردم منم پشت سرش پا توی برفای نرم اون دنیا گذاشتم. اون سکوت، اون چراغ‌برقی که وسط جنگل روشن بود، مثل یه دعوت بود به فرار از دنیای خودم. و بعد، کم‌کم باقی شخصیت‌ها هم اضافه شدن. 
وقتی اسلان ظاهر شد، حس کردم دارم تو یه سفر معنوی همراهش می‌شم. هر اتفاقی که تو نارنیا می‌افتاد، یه جوری با دنیای من حرف می‌زد. از خیانت و بخشش گرفته تا امیدی که تو سخت‌ترین لحظه‌ها پیدا می‌کنی.
شاید نارنیا جایی بیرون از ما نباشد، بلکه انعکاسی از چیزی درونمان باشد؛ جایی عمیق و ناشناخته که زمستان‌های طولانی، جنگل‌های برفی و نور گرم امید را در خود جای داده است. شاید هر کدام از ما یک کمد جادویی در قلبمان داریم، که اگر جسارت کنیم و درش را باز کنیم، سفری شگفت‌انگیز به سوی خود آغاز می‌شود. نارنیا نه فقط یک سرزمین جادویی، بلکه فرصتی است برای کشف چیزی که همیشه درون ما بوده و تنها منتظر بوده تا آن را پیدا کنیم.
این جلد فقط یه داستان فانتزی نبود، یه یادآوری بود که حتی تو تاریک‌ترین روزا هم می‌تونی با ایمان و شجاعت راهتو پیدا کنی. هر خطش منو به ماجرایی می‌برد که هم از خودم دور می‌شدم، هم خودمو بهتر پیدا می‌کردم. و حالا که کتاب تموم شده، یه گوشه‌ی ذهنم هنوز تو نارنیاست، کنار اسلان و دوستانش. این کتاب مثل یه شلاق بود برای تخیل خسته‌م؛ بیدارش کرد و یادم آورد که زندگی، پر از ماجراهای منتظر کشف شدنه.
        

          کلا کتاب های نارنیا رو دوست داشتم اما یه حالتی داشت که منو گیج میکرد و گاهی متوجه داستان نمی شدم
 چون از یه زمان پرش داشتن به زمان های بعد و قبل ... در کل کتاب خفن و قشنگی بود.
        

          『هو النور』
توی review جلد قبلی فکر کنم یادم رفت راجع به تصاویر مجموعه نارنیا چیزی بگم. واقعا تصاویر زیبا و قشنگی داره طوری که من توی این جلد گاهی مکث می‌کردم و سعی می‌کردم جزئیات تصاویر رو با توصیف‌های نویسنده انطباق بدم.

شخصیت‌ها بسیار برای من دوست‌داشتنی بودن و دوباره میشه گفت مفهوم آموزنده‌ای داشت. مثل اونجایی که اسلان راجع به کشته شدن یه بی‌گناه به جای گناهکار و پیامدش توضیح میداد.
 
▪︎اسلان مثل جلد قبل شخصیت برجسته‌ای بود. مخصوصا اون آخراش که لوسی داشت ادموند رو نجات می‌داد و برگشت بهش گفت که بقیه هم در حال مرگن و چند نفر دیگه باید بخاطر ادموند کشته بشن.

▪︎امتیاز من درواقع ۴/۵ئه.
درسته که خیلی دوستش داشتم و فانتزی بسیار جذابی داشت اما یه سری چیزها برای من به شخصه مبهم بود. 

▪︎بچه‌ها چرا هیچ‌وقت سعی نکردن به دنیای خودشون بازگردن؟ می‌دونم که نارنیا جذاب‌تره و مسئولیت فرمانروایی بر نارنیا رو به عهده گرفته بودن و هر چی بزرگ‌تر شدن بیشتر و بیشتر زندگی سابق‌شون رو فراموش کردن اما خب بازم آدم در وهله اول با خودش نمیگه که خانواده‌ام نگران میشن؟
        

          در حقیقت جلد اول مجموعه نارنیا وقتی لوسی در کمد را باز می‌کند و به نارنیا می‌رود در همین جلد رخ می‌دهد. جلد قبل (خواهرزاده جادوگر) بعدتر نوشته شده تا کمی از تاریخچه سرزمین نارنیا بگوید


یادداشت کلی در مورد مجموعه را ذیل جلد اول، نوشته‌ام.
        

          مجموعه ماجراهای نارنیا از هفت جلد مستقل به‌وجود آمده که شما می تونید جلد ها رو به دنبال هم یا جدای از هم مطالعه کنید.
قصه شیر، ساحره و کمدلباس بسیار روان بود و بی‌تکلف‌کتاب جلو می‌رفت.
ویژگی اصلی مجموعه فانتزی بودن داستان هاست.
مخاطب اصلی کتاب قشر نوجوان هست.
        

          چقد دلنشین بود برگشتن به بچگی ها!
چه لذت آمیخته به ترسی داشت مواجهه با ساحره.صدای چیرینگ جیرینگ زنگلوله های سورتمه ش وقتی داشتم کتاب رو می خوندم تو گوشم بود
و فکر این که یه چراغ برق وسط یه جنگل چی کار می کنه تو بچگی یه لذت مرموز ماجراجویانه ای بهم میداد.هنوزم میده.
دلم میخواست 5 بدم به این کتاب ولی خب!
 توی کتابایی از این دست  خیلی دوست دارم جزییات به خوردم داده بشه و کلی دردسر و مشکل سر راه قهرمان ها قرار داده بشه یه جور که جونت بالا بیاد تا قصه تموم میشه .این یه ذره کم بود تو داستان! لوییس خیلی سخت نگرفته بوده انگار


<img src="http://s3.picofile.com/file/8288034850/Untitled.jpg"  alt="description"/>
        

          دیشب خوندمش.توی حدود دو ساعت.
اصلا نمیشه وقفه انداخت، نمیشه دست‌دست کرد.
از این کتاب های کوتاه و سریع خوشم میاد، بی توضیح اضافه ، انقدر بهت اطلاعات میده که خودت دنیات رو بسازی، انقدر تنده که نمیتونی بین فصل های کتاب نفس بکشی...
انصافا لوییس به جای حروم کردن کاغذ و جوهر و وقت،  یه داستان شسته رفته نوشته...
اما اگر پیش زمینه نداشتی باشی، درکش سخت میشه...
        

          یکی از بهترین و نوستالوژیک ترین داستان و دنیای فانتزی برای من همین دنیای نارنیاست... بچه که بودم یک اقتباس سریالی از این داستان در تلوزیون پخش می‌شد که منو محو خودش میکرد. مخصوصا با اون موسیقی شگفت انگیز و رویایی ش... 
برای همین و به خاطر اون حس نوستالوژی ای که هنوز باهامه ،  شروع کردم به خوندن کتاب هاش و این دومین کتابی بود که خوندم...
باید اول از همه بگم که بر عکس هری پاتر،  اینجا لحن و مدل قصه گفتن نویسنده کودکانه تره و انگار واقعا مخاطب این داستان ها کودکان و نوجوان ها هستند. برعکس چیزی که توی هری پاتر وجود داشت و لحن و فرم قصه گویی هیچوقت این رو به شما القا نمی‌کرد که دارید کتاب نوجوان میخونید. 
به هرحال این پنج ستاره ای که دادم به خاطر علاقه قلبی من به این مجموعه و مخصوصا این جلد کتاب بود. 
داستان همون نبرو خیر و شر معروفه و در یک جبهه ساحره وایستاده که نارنیا رو تبدیل به یک زمستان بی پایان کرده و در یک طرف اسلان وایستاده که میخواد سلطه ساحره رو بر نارنیا پایان بده...
داستان از پیچش کمی برخورداره ولی هیجان مناسبی برای سن ۱۵  سال به پایین داره...
در کل خوندنش توصیه میشه...
        

          ما هم یه روز که میریم توی کمد تا لباس بپوشیم، می‌بینیم کمد ته نداره و همین طور که هی میریم و میریم یهو حس میکنیم پامون خیس شده و می‌بینیم روی یه زمین برفی هستیم و نور یه تیر چراغ برق رو می‌بینم و می‌فهمیم که قراره کلی اتفاق جادویی برامون بیوفته.
        

          رویا در سرزمین عجایب برفی:
یادمه اولین بار که توی ده سالگی "شیر، کمد و جادوگر" رو خوندم، انگار یه پرتابل به یه بعد دیگه زندگی برام باز شد و به یه دنیای اسرارآمیز ولی واقعی قدم گذاشتم. دنیایی پوشیده از برف‌های نرم، پر از جادو، جادوگران سفید و شیرهای عظیم الجثه با قدرت‌های خارق‌العاده‌. شاید هیچ وقت فکر نمی‌کردم که یه کمد معمولی بتونه دروازه‌ای به دنیای جادویی باز کنه و اینقدر شگفت انگیز باشه، اما وقتی لوسی اولین بار از داخل کمد و پشت کت های خز وارد نارنیا شد، منم به همراهش از پشت اون کمد بیرون زدم و توی دنیای پر از عجایب گم شدم.
....
احساس می‌کنم این کتاب برای من همیشه بیشتر از یک داستان بوده. وقتی با لوسی وارد نارنیا شدم، اون سردی هوا، صدای قدم‌ها روی برف و حتی دیدن اصلان، شیر بزرگ و باشکوه، همه و همه برام خیلی خیلی واقعی بودن. 
داستان پر از چیزهایی بود که در دنیای واقعی نمی‌تونستم پیدا کنم، ماجراجویی هایی که فقط وقتی چشم هامو می‌بستم میتونستم بزنم به دلشون و دوستایی که فقط من می‌دیدم و فقط مال من بودن؛ و همزمان با همین چیزها، یه سری احساسات خیلی عمیق از غم و ترس هم بهم دست می‌داد.
یادمه بعد از اینکه کتاب رو تموم کردم، یه حالی داشتم که اصلا نمی‌تونستم توضیح بدم و میدونستم دوباره هم نمیتونم دقیقا همون رو تجربه کنم. چیزی شبیه به یه حسی که انگار گم‌شده‌ت رو پیدا کرده باشی، رسیدن به مقصد بعد از کلی گشتن دنبال یه جایی که تا اون روز هیچ وقت بهش نرسیدی. 
اصلان و موجودات جادویی، جادوگران و جنگ‌های بزرگ همه چیزهایی بودن که هنوز هم وقتی بهش فکر می‌کنم، باعث میش قلبم تندتر بزنه. انگار نارنیا، هرچقدر هم که برفی و سرد بود، یه گرمای خاص توش داشت که مثل خونه بود، مثل جایی که می دونی درنهایت میتونی اونجا آروم بگیری، تهش همه به هم میرسن و شاده.
این کتاب برای من ده ساله نه فقط یه داستان جادویی تعریف کرد، بلکه یادم داد که گاهی باید شجاع باشم، حتی وقتی فکر می‌کنم که هیچ راهی برای ادامه ندارم؛ از اشتباه نترسم حتی وقتی فکر میکنم همه کارهایی که تا الان کردم غلط بودن؛ و هیچ‌وقت نباید امیدم رو از دست بدم، حتی وقتی که توی دورنمای دنیام فقط سردی و تنهایی به نظر می‌رسه.
کتاب شیر، کمد و جادوگر، بخشی از دوران کودکی‌ منه که هنوز با خودم دارمش و ترکم نکرده. یه دنیای جادویی که همیشه تو ذهنم باقی می‌مونه، جادویی که واقعیت داره، چون من به جادو ها اعتقاد دارم؛ همونطور که همیشه می‌دونم و اعتقاد دارم یه کمد می‌تونه دروازه‌ای به جهانی باشه که شاید گاهی توی روزمرگی‌ها یادم بره اما همیشه منتظر منه. کافیه زمانش برسه که دروازه هاش رو دوباره به روم باز کنه؛ شاید کلیدش کمی معصومیت باشه یا فراموشی...
.......
 از علی ممنونم که لطف کرد اجازه داد کتاب صوتی رو توی فیدیبو ‌ش گوش کنم و افتخار همخوانی داد. مثل همیشه کلی ازش یاد گرفتم♡♡
.......
ریویوو جدی: 

رمان شیر، کمد و جادوگر از سی. اس. لوئیس، نخستین جلد از مجموعه‌ی هفت‌گانه‌ ماجراهای نارنیا، اثری است که به‌سادگی نمی‌توان آن را تنها یک داستان کودکانه دانست. این کتاب، با تلفیق خلاقیت، فانتزی، اخلاق و فلسفه، اثری چندلایه است که هر خواننده‌ای، فارغ از سن و سال، چیزی برای لذت بردن در آن می‌یابد و چیزی کشف می‌کند. در این ریویوو من جلد اول این مجموعه را از جنبه های مختلف بررسی و معرفی میکنم:

ساختار و روایت (سبک قصه‌گویی کلاسیک) :
لوئیس در این کتاب از الگوی کلاسیک قصه‌گویی بهره می‌گیرد؛ سفری قهرمانانه که از یک واقعیت ساده و عادی آغاز می‌شود و با عبور از مرزی جادویی، قهرمان را به دنیایی دیگر می‌برد. روایت خطی، ساده و بی‌پیرایه است و همین سادگی، هم نقطه‌ی قوت و هم نقطه‌ی ضعف اثر به‌شمار می‌آید. درحالی‌که این ساختار خواندن کتاب را برای کودکان آسان می‌کند، ممکن است برای خوانندگان بزرگ‌تر و باتجربه‌تر کمی پیش‌بینی‌پذیر یا کسل کننده به نظر برسد.
لوئیس در تصویرسازی داستان بسیار موفق عمل می‌کند. نارنیا، با آسمان همیشه برفی، شخصیت‌هایی چون آقای تامنس، جادوگر سفید و اصلان، جهانی ملموس و زنده می‌سازد. او با جزئیات ساده اما دقیق، دنیایی می‌آفریند که خواننده می‌تواند آن را نه تنها ببیند، بلکه حس کند و بشنود.

شخصیت‌پردازی، تیپ سازی و پیچیدگی:
شخصیت‌های کتاب، به‌ویژه چهار کودک قهرمان داستان، در نگاه اول تیپ‌هایی کلیشه‌ای به نظر می‌رسند: لوسی، نماد معصومیت و شجاعت؛ پیتر، رهبری قوی و مسئول؛ سوزان، خردمند و حامی؛ و ادموند، فردی که تسلیم وسوسه می‌شود. اما با پیشروی داستان، لایه‌های بیشتری از این شخصیت‌ها آشکار می‌شود.
ادموند، به‌ویژه، از نظر تحولی شخصیتی بسیار جذاب است. خیانت او به خانواده و در نهایت پشیمانی و بازگشتش، پیام بزرگ و تأثیرگذاری از بخشش و بازسازی ارائه می‌دهد.
اما منتقدان اغلب از نحوه‌ی پرداخت به شخصیت‌های زن در آثار لوئیس انتقاد کرده‌اند. سوزان، با وجود قابلیت‌هایش، گاه به حاشیه رانده می‌شود و در مقایسه با نقش پیتر، نقشی کم‌رنگ‌تر در داستان دارد. این نگرش سنتی به نقش جنسیتی، نقطه‌ی ضعفی است که در تحلیل‌های مدرن بیشتر به چشم  می‌آید.

تم‌ها و مفاهیم (تلفیق اخلاق، دین و افسانه):
یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی شیر، کمد و جادوگر، مفاهیم اخلاقی و دینی عمیقی است که در لایه‌های داستان جای گرفته‌اند. اصلان، با ایثار خود برای نجات ادموند، تداعی‌کننده‌ مفاهیم مسیحیت و نمادی از فداکاری و رستگاری است. اما این تم‌ها، اگرچه برای برخی خوانندگان الهام‌بخش هستند، برای برخی دیگر ممکن است بیش از حد نمادین یا حتی تلقین کننده منظوری خاص به نظر برسند.
لوئیس همچنین با تم‌هایی چون وفاداری، شجاعت و اهمیت انتخاب درست در برابر وسوسه‌ها، پیام‌هایی جهانی و فراتر از مذهب ارائه می‌دهد. جنگ میان جادوگر سفید و اصلان را می‌توان به‌عنوان استعاره‌ای از نبرد خیر و شر در تمام فرهنگ‌ها و زمان‌ها تعبیر کرد.

زبان و سبک ساده :
زبان لوئیس ساده و روان است، که آن را برای مخاطبان کودک و نوجوان بسیار دلپذیر می‌کند. او در استفاده از دیالوگ‌ها و توصیفات کوتاه و موثر، استادانه عمل می‌کند. اما همین سادگی گاه ممکن است برای مخاطبان بزرگ‌سال، بیش از حد ساده‌لوحانه به نظر برسد.

انتقادها و کاستی‌ها:
با وجود نقاط قوت فراوان، شیر، کمد و جادوگر از نقدهای منفی بی‌نصیب نمانده است. برخی منتقدان به نحوه‌ی پرداخت شخصیت‌های غیرانسانی، به‌ویژه موجودات افسانه‌ای مانند آقای تامنس، اشاره کرده‌اند که گاه کارکردشان صرفاً در خدمت پیشبرد داستان است و به‌اندازه‌ی کافی عمق پیدا نمی‌کنند.
همچنین، تمایل لوئیس به نمادگرایی دینی ممکن است برای برخی مخاطبان غیرمسیحی یا سکولار بیش‌از‌حد و اغراق آمیز و حتی تحمیلی باشد. این کتاب در عین جهانی بودن پیام‌هایش، گاه به‌شدت از جهان‌بینی خاص لوئیس تاثیر گرفته است.

در پایان:
چرا باید نارنیا را خواند؟
شیر، کمد و جادوگر نه تنها داستانی جذاب و پرماجرا، بلکه اثری است که در لایه‌های پنهانش مفاهیم عمیقی درباره‌ی زندگی، انتخاب و فداکاری دارد. این کتاب پلی است میان دنیای کودکانه‌ی ماجراجویی و جهان بزرگ‌تر اخلاق و فلسفه.
با وجود برخی کاستی‌ها، این اثر همچنان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین کتاب‌های ادبیات فانتزی است که توانسته است نسل‌های مختلفی از خوانندگان را به سفری جادویی ببرد. اگرچه ممکن است برخی جزئیات برای خوانندگان امروزی کلیشه‌ای یا قدیمی به نظر برسد، اما جوهره‌ی داستان و پیام‌های آن همچنان تازه و تاثیرگذار باقی مانده‌اند.
شیر، کمد و جادوگر شما را دعوت می‌کند تا بار دیگر کودک شوید، درِ کمدی را باز کنید و وارد جهانی شوید که در آن، همه‌چیز ممکن است. این دعوتی است که نمی‌توان رد کرد.
        

           در طول کتاب به ارجاعاتی که به متون مقدس دارد فکر می‌کنم. امیدوارم جلدهای بعدی جذاب تر باشند و من ارجاعات را بهتر بفهمم!
        

          بسم الله الرحمن الرحیم

و اینک پایان جلد دوم و‌چه پایان شیرینی🫠

پ‌ن¹:از اونجای که منتظر حضور پر ماجرای این چهارتا بچه بودم این جلد حسابی بهم چسبید. 
پ‌ن‌²:ادلر یکی از نظریه‌پردازای معروفه که یکی از حرفاشم جایگاه فرزندیه. ادلر میگه بچه‌ی اول با دوم فرق داره و دومم با سوم و الی اخر. اینکه ادما رو قالب بندی کنیم چندان جالب نیست اما ویژگی‌های مشترکم نمیتونیم فاکتور بگیریم دیگه.

مثلا پیتر که بچه‌ی اول بود حس رهبری‌ش رو اصلا کتمان نمی کرد و دائم میخواست همه رو راهنمایی کنه.
یا سوزان به عنوان‌خواهر دوم عاقل و محتاط این گروه بود، مورد مشورت پیتر و هم رازش. 
ادموند( اخ از دست تو ادموند😒😮‍💨) بچه‌ی یکی مونده به اخر که جایگاهش توسط خواهر کوچیکه گرفته شده وو با خودش میگه (اشکالی نداره اگه با شیطنت و خباثت  اذیتش کنیم). یا بیشتر از اون، دائم می‌دیدیم که نقشه میکشه پیتر رو شکست بده( آرزو بر جوانان عیب نیست بهرحال🦥) .
لوسی هم که بچه‌ی اخر خانواده بود عشق بیشتری نسبت به بقیه توی وجودش داشت و به صفای درونش اجازه میداد راهنمایش کنه( هرچند من زیاد موافق این کارش نبودم) 

پ‌ن³:خب اینا رو چرا میگم؟
میخوام بگم با وجود اینکه دانشجویی سر به هوای بودم درسامو خوب یادگرفتم😔😂

بی ‌شوخی، حس میکنم لوئیس خواسته یا ناخواسته خیلی خوب تونسته این تفاوت ها رو به زبان ساده و کودکانه تبدیل به داستان کنه. هر کدوم از شخصیتا بر اساس اون ویژگی‌ها دست به تصمیم می‌گرفتن( بر من ببخشاید این مدل یادداشت نوشتن رو،دارم سعی میکنم بفهمم کتابای خوب چطور نوشته میشن)

پ‌ن⁴:کتاب ۲۳۵ صفحه داشت، روندش به کندی جلد یک نبود و از همون فصل اول ما درگیر کمد و نارنیا می‌شیم. دوست داشتم بیشتر راجع دلایل اومدن بچه‌ها پیش دیگوری بدونم ولی خب نویسنده حوصله‌ش نکشیده ظاهرا😮‍💨😂
انشالله جلد بعدی.

پ‌ن⁵:یه چیز که خیلی برام جالب بود حس متفاوت این کتاب در مقایسه با فانتزی‌هایه که الان میخونم. قصدشم تقبیح هیچ کدوم نیست،تفاوت‌شون رو‌میگم.
مثلا با اینکه بچه‌ها وارد یه سرزمین ناشناخته شدن و هر لحظه ممکنه بمیرن هیچ ترس و نگرانی به خودشون راه ندادن( اینکه نویسنده بگه ترسیدن هنر نیست که،اینو باید بهمون نشون بده که من چیزی ندیدم) و خیلی راحت به غریبه‌ها اعتماد کردن و با وجود کار وحشتناک ادموند خیلی راحت همه بخشیدنش و بهش اجازه‌ی جبران دادن.
حالا  توی فانتزیایی الان  طرف به خانواده‌شم نمی‌تونه اعتماد کنه و کلی ترس و دلهره داره.

پ‌ن⁶و اینکه نویسنده خیلی خوب خیر و بر شر پیروز کرد، ساده و قابل فهم.بهرحال این مجموعه برای بچه‌هایه که هنوز  کامل وارذ نوجوونی نشدن و قصه های پریان رو باور دارن( منم باور دارم😔😂)
حتما نیازی نیست که شما سه ساعت به بچه‌های کوچولوتون درس اخلاق بدید، نارنیا بدید دستشون خودشون جو گیر میشن و سعی میکنن اخلاق رو رعایت کنن. تازه درسته یکم انحراف مذهبی داره کتاب( مظلوم حضرت آدم که بهش انگ شوهر لیلیث بودن چسبیده) ولی اینطورم نیست که نشه با یه توضیح برای بچه رفع شبهه کرد.

پ‌ن⁷:اگه این‌روزا سرتون شلوغه، یا احساس اسلامپ شدن دارید نارنیا بخونید. نیازی به حل معماهای پیچیده نیست و احساساتتون رو فقط غلغلک میده.


        

          یک یادداشت مشترک برای همه هفت جلد نارنیا، در قالب لیست نوشتم
        

          اولین کتاب از مجموعه ماجراهای نارنیا.
من نصف کتاب رو خوندم و بعد فیلمش رو دیدم. به نظرم فیلم قوی‌تر از کتابه و پیشنهادم برای کسی که می‌خواد سراغ این مجموعه بیاد فیلمش هست، نه کتابش.
کتاب زیاد ساده نوشته شده. اعتماد کردنای الکی و بدون دلیل داریم، مثل اعتماد لوسی به تامنوس و اعتماد همه به بیدستر و اعتماد ادموند به ساحره سفید. این به سن شخصیت‌ها و کتاب نوجوان بودنش هم ربطی نداره، یعنی خب هری و دوستانش هم همین سن بودن و اون همه کار انجام دادن، پس قابل‌قبول نیست که انقدر شخصیت‌های ساده‌ای نوشته بشن، درحالی‌که همون کسانی هستن که گفته شده به همراه ازلان(اصلان یا اسلان) می‌تونن صلح و سرسبزی رو به نارنیا برگردونن. 
علم غیب داشتنای الکی  هم داشتیم مثل  آقای بیدستری که تا دید ادموند نیست گفت من می‌دونم کجاست، رفته پیش ساحره سفید! وقتی فيلم رو می‌دیدیم دقیقا خواهرم هم گفت چجوری فهمیدن کجاست؟! خواهرم سیزده سالشه و این نشون می‌ده برای یک نوجوان هم داستان‌ ساده‌ای هست.
از اونجایی که بقیه کتاب رو نخوندم نمی‌تونم مطمئن بگم توی کتاب هم همین بوده یا نه، اما توی فیلم بچه‌ها سریع خودشون رو مسئول می‌دونن که به نارنیا کمک کنن درحالی‌که اتفاقا بیشتر بازیگوشی ازشون دیدیم و پیتر هم شمشیرزن خوبی می‌شه و جنگ درمی‌گیره و حتی سوزان تیراندازی می‌کنه و درنهایت پیروز جنگ هم هستن! یکم همه‌چیز زیادی سریع اتفاق افتاد و منجر به پیروزی هم شد. از طرفی آخر فیلم هم جوری تموم شد که سوالی یا کنجکاوی‌ای برای باقی کتاب‌ها و فیلم‌ها نذاشت. داستان کاملا تموم شد.

فکر می‌کنم حتی اگر نوجوان بودم هم این کتاب رو نمی‌پسندیدم. من اون زمان کتابخون نبودم ولی فیلم و سریال می‌دیدم و داستانی که انقدر ساده و گاهی هم بی‌منطق جلو بره رو از اول دوست نداشتم.
این مجموعه معروفه، شاید شما بخونید و خوشتون بیاد، ولی من پیشنهاد نمی‌کنم.
        

          بخاطر شرایط جنگی، چهار فرزند یک خانواده (دو برادر و دو خواهر) به خانه‌ای بزرگ برای ادامه زندگی می‌روند. لوسی دختر کوچک این خانواده، وسط بازی و گشت و گذارهای اکتشافی در خانه، داخل کمد لباس بزرگی می‌رود که از آن طرف کمد وارد سرزمین عجیب و پر از برف و یخی می‌شود؛ سرزمین نارنیا!
بعد از کمی گشتن و مهمان شدن در خانه موجودی با نیمتنه بالایی انسان و پایینی بز، برمی‌گردد و برای خواهر و برادرهایش ماجراها را تعریف می‌کند. اما کسی حرفش را باور نمی‌کند. تا اینکه طی اتفاقی، هر چهار نفر داخل کمد می‌روند و وارد نارنیا و ماجراهایش می‌شوند...
اولین فیلم نارنیا از روی این جلد از مجموعه ساخته شده. کتاب کمی کودکانه تر از فیلم است. فیلم فضای نوجوانانه دارد.
        

          《هو الحق》
این کتاب رو باید توی زمستون خوند❄
        

          I mean it's a children's book what more do you expect?
من تقریبا هیچی از موقعی که فیلم نارنیا رو برای اولین بار دیدم یادم نیست ولی میدونم که اون موقع خیلی دوسش داشتم و به نظرم خیلی جادویی میومد.
داستانشم از این قائده مستثنا نبود و کاملا میتونستم ببینم این کتاب چقد از دید یه بچه کلاس اول دومی میتونه دوس داشتی و جادویی باشه!
هرچند که لحن خیلییی مستقیم راوی (که گاهی مستقیما با خواننده حرف میزد) و گاه گاه جمله های سکسیستش تو ذوقم میزد ولی ۳.۵/۵!
        

          باید کل مجموعه رو بخونم تا نظر قطعی بدم. این جلد که داستان و نثر روانی داشت و به درد بالای ۱۰ سال می خوره.
        

          اه که چه خاطراتی داشتیم با این کتاب در بچگی و چه قدر خوش شانس بودیم که همان سال ها یک اقتباس نسبتا خوب سریالی از مجموعه نارنیا ساخته شد واقعا که دلم تنگ شدن و دوست دارم داستان رو فراموش کنم و یکبار دیگر بخونمش