ترسناک و پرهیجان.
به قوت کتاب قبلی همین مولف (دروازه مردگان) نیست، ولی به همان اندازه ترس و هیجان و خنده و تاریخ و فانتزی درهم تنیده و جذابند.
گروه نمایش خیابانی که اعضای یک خانواده هستند، در دوران قحطی کشور، وارد ملک اربابی‌ای می‌شوند که همه چیزش عجیب است. اعضای گروه یکی یکی کم می‌شوند... ولی خدا می‌داند چه بلایی سرشان آمده!
          

            ۱۴۰۱.۳.۱۹ پاتوق کتاب‌بازها با حضور جناب شاه‌آبادی

نسبت به دروازه مردگان و... زیاد دوسش نداشتم به خودشون هم گفتم
          

            هیجان، تاریخ، خنده‌دار!
داستان درباره دوران قحطی ایران و یک خانواده هست که با ادابازی (نمایش اجرا کردن) امرار معاش می‌کنند، تا اینکه پایشان به خانه‌ی یک اشراف زاده باز می‌شود و یک به یک از این جمع کم می‌شود! 
فکر میکنم به خوبی آثار قبلی آقای شاه آبادی نبود اما بازهم این پیوند دادن اتفاقات و خرده روایات مهجور تاریخی را با داستان فانتزی و هیجان انگیز بسیار دوست داشتم. کشش داستان بسیار خوب است طوری که هر فصل به گونه ای به پایان می‌رسد که یقه‌تان را میگیرد و به فصل بعد هم می‌کشاند. اما ترسناک؟ شاید بهتر باشد نگوییم ترسناک بگوییم هیجان انگیز، یا لااقل برای من که اینگونه بود.
 اما به نظرم بهترین نکته‌ی کتاب همان پیرنگ اصلی که اشاره به یک ماجرا یا خرده روایت تاریخی دارد، بود. یعنی "بقال‌بازی" که احتمالا تا قبل از انتشار این کتاب آدم های بسیاری مانند من هیچ تصور و آشنایی ای از این نمایش کوچک تاریخی نداشته اند.
و در آخر بگویم من کتاب را میان خواندن کتاب های دیگر شروع کردم و کشش آن به‌قدری بالا بود که چیزی نگذشت که به اتمام رساندم. به نظرم برای نوجوانان میتواند جزو بهترین گزینه‌های رمان باشد. اما خودمانیم اسم "طوطی" برای انسان خیلی عجیب است!
          

            سلام من این کتاب را دوست داشتم اما بعضی از توصیف هایش راجع به خانه ها یا لباس ها قدیمی بود و من درک نکردم .البته باید به نویسنده حق بدهیم چون که این کتاب در زمان قاجار می گذرد . بگذریم خود داستان، هیجان داشت و  هی می گفتی وای الان چی کار می کنه؟  یه کم ترسیدم  یا بهتر بگویم  مرموز  بود تا ترسناک . از شخصیت رحیم و حبیب سلمونی خوشم امد. بخاطر اینکه شجاعت و جسارت داشتند. و باهوش بودند. ولی عطا یکخورده زیاد می ترسید. البته منم بودم می ترسیدم  . جمعاً عطا هم خوب بود . تکیه کلام بشیر "انقدر"  بود.  مثلاً چرا انقدر نمی ریم؟ یا چرا انقدر نمی گی ؟و کلاً بنظرم بشیر ننر بود. و راجع به عزت سلطان ... که خیلی آب زیر کاه بود و به نظرم دیوانه بود. شازده هم که از عزت بدتر خیلی مرموز بود .و بعضی داستان بعداً لو می رفت اما یکی دوجاش گُنگ بود . جمعاً کتاب رو دوست داشتم .
                        
                                                                          با تشکر حبیب توکلی 
          

            قبلاً گفته بودم که یکی از ویژگی‌های آقای شاه‌آبادی اشاره به قسمت‌های کمتر شنیده‌شده‌ی تاریخه؛ این کتاب هم از این قاعده مستثنی نیست.
کابوس‌های خنده‌دار روایت گروه حبیب‌سلمونی تو دوران قحطیِ زمان قاجاره‌.
یکی دیگه از ویژگی‌های شاه‌آبادی اینه که در هر فصل یک غافلگیری برای مخاطب داره. این باعث میشه شما ناخودآگاه کتاب را زمین نگذارید و لحظه‌به‌لحظه عطش‌تان برای خواندن داستان بیشتر بشه.