این کتاب دومین کتاب از سه گانه‌ی اورستیای آیسخولوسه و داستانش کاملاً با داستان الکترای اوریپید (و احتمالاً الکترای سوفوکل... چون که هنوز اون رو نخوندم.) برابری می‌کنه. تنها تفاوتی که داره اینه که اوریپید داستان رو براساس رخدادهایی که برای دختر آگاممنون، الکترا اتفاق میفته تعریف می‌کنه اما آیسخولوس بیشتر به برادرش، اورستوس می‌پردازه. به طور کلی هم نمایشنامه‌ی اوریپید بسیار چفت و بست‌دارتر و قشنگ‌تره، البته باز هم می‌گم آیسخولوس اولین درام‌نویس بزرگ تاریخ جهانه که ما اثری ازش در دست داریم و مطمئناً در حال آزمون و خطاهای خودشون بودند. 

جدای از همه‌ی اینا، عمر آقای عبدالله کوثری دراز باشه و همیشه در سلامتی به سر ببرند و ترجمه‌های زیبا بکنند تا ما لذت ببریم.