"هابیت" شرح ماجراجویی های هابیت جوانی است به نام بیلبو بگینز که با گندالف و دورف ها راهی تنها کوه می شود و در راه، حلقه قدرت سائورون را به دست می آورد و از این جهت مقدمه ارباب حلقه ها محسوب می شود. هابیت عموماً به عنوان داستان کودکان شناخته می شود و واقعا لحن و کلماتش تفاوت چشم گیری با ارباب حلقه ها و سیلماریلیون دارد. همین مسئله هم باعث شده بود که در دوازده، سیزده سالگی هابیت را بیشتر از ارباب حلقه ها دوست داشته باشم (الان البته نظرم تغییر کرده و سیلماریلیون را بیشتر از تمامی کتاب های تالکین دوست دارم). 
مشهور است تالکین، که استاد دانشگاه بوده، روزی موقع تصحیح اوراق دانشجویان، بالای یکی از برگه های سفید می نویسد: داخل سوراخی توی زمین یک هابیت زندگی می کرد. و بعد همین یک خط را تبدیل می کند به یک کتاب. البته تالکین دو سه سال روی نوشتن هابیت کار کرده و از زمانی هم که درفت اولیه را برای دوستش سی. اس. لوییس فرستاده، تا زمان چاپ هابیت، سه چهار سال فاصله هست، یعنی تبدیل یک خط به یک کتاب چندان هم کار ساده ای نیست. به علاوه تالکین موقع نوشتن هابیت قصدی برای نگارش ارباب حلقه ها نداشته و وقتی چنین تصمیمی می گیرد، تغییرات کوچکی در چاپ های بعدی هابیت می دهد. 

پ.ن.: اینکه تالکین می تواند از دل ایده اش برای سیلماریلیون هم دنیا بیرون بکشد، هم زبان، هم اسطوره، هم افسانه، هم تاریخ و هم کتاب کودک، به شدت تحسین برانگیز است و من دقیقاً برای همین دوستش دارم.
          

            واقعا خیلی خوب بود!:]

+با تشکر از ســــــــه!:)
          

            به نام او
واقعا کتاب جذابی بود و لذت بردم
از فیلمش خیلی خیلی بهتره
          

            تالکین را از نوجوانی شناختم، وقتی برادرم با شور و اشتیاق فیلم ارباب‌حلقه‌ها را می‌دید و کتاب‌هایش را می‌خواند بسیار مشتاق می‌شدم که این نویسنده و آثارش را بشناسم. کمتر داستان‌های فانتزی می‌توانید تا این حد محبوب پیدا کنید که شما را پیوسته با خودش همراه کند بطوریکه لحظه‌ای نتوانید از آن دل بکنید. هابیت، شروعی جذاب از داستان ارباب حلقه‌ها بود که شخصیت بیلبو بگینز در آن بطور کامل معرفی می‌شود و شما را با فضای هابیتون، بگ‌اند و آن مزرعه‌های سرسبز و مردم خوشگذران و آرام‌اش آشنا می‌کند. ولی بیلبو با همه فرق دارد و اینجاست که همه چیز آغاز می‌شود و ناآرامی‌های جذاب سر باز می‌کند.
پس از پایان این کتاب، بی‌نهایت منتظرم که کتاب بعدی را شروع کنم.
          

            مسلما  هابیت مثل دیگر آثار آقای تالکین شاهکار نیست؛ اما به عنوان اولین اثر او بسیار عالی‌است. داستان بسیار زیبایی دارد و خیلی زیبا و ساده داستان را بیان می‌کند و این علاقه زیاد آقای تالکین و توصیفات او از  طبیعت واقعا زیبا‌ست. چیزی که برای من در این کتاب لذت‌بخش بود این بود که معنی واقعی لذت از آرامش رو بهم یاد داد؛ یعنی اگر شخصیت اول داستان(بیلبو بگینز) وارد این ماجراجویی نمی‌شد نمی‌تونست لذت واقعی آرامش خونه‌اش رو حس کند.
          

            نسخه ی انگلیسی کتاب را خواندم البته بعد از دیدن فیلم هابیت پیتر جکسون.
با هر خط لذت میبردم هم از خوندن کتاب هم از فیلم جذابی که ازش اقتباس شده.
هابیت مصداق بارز بیرون آمدن از  کنج آرام زندگی است.
این که باید جنگید 
باید تلاش کرد
اگر متفاوتی مشکلی نیست
اصالت یک اعتقاد مهم است نه این که همه به آن معتقد باشند
          

            اگه بخوایم منصفانه راجع به این کتاب نظر بدیم باید توجه کنیم که این کتاب برای نوجوانان نوشته شده. داستان آقای بیلبو بگینز که یک هابیت هست و شاد و خوش و خرم توی سوراخ خودش در حال زندگی هست که یک جادوگر و چند دورف از راه میرسند و اون رو متقاعد میکنند که همراهشون بشه برای سفری به قصد پس گرفتن گنجینه ی طلا و جواهرات و انتفام از اژدها
به نظرم بیشترین چیزی که به چشم میاد اینه که دو سوم اول کتاب خیلی با جزییات و جذابه ولی آخرای کتاب همه چیز میره روی دور تند و سریع پرونده ی همه چیز بسته میشه. ولی به هر حال خوندن این کتاب لذت بخشه
          

            متن خیلی قوی و سنگین
جهانی به شدت پر جزئیات و واقعی خلق شده.
من به شخصه نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و ازش خوشم نیومد(برعکس فیلمش که عاشقشم)
داستان جذاب و در عین حال کسل کننده جلو می ره.
          

            کتاب ابتدا با جذابیت نسبتا خوبی شروع و با ماجراهای جالبی همراه شد ولی در ادامه کمی افت کرد. با ترجمه‌ی کتاب چندان ارتباط نگرفتم و احساس کردم زیادی ادبی شده است. اما خب بد هم نبود. داستان در مورد آقای بیلبو بگینز، یک هابیت از سرزمینی همیشه خوشحال است که با چندین دورف به دل خطر می‌رود. از این کتاب سه فیلم هم به کارگردانی پیتر جکسون ساخته شده که به نظرم از چندین نقص در داستان فیلم‌ها بگذریم از کتاب قوی‌تر بودند. کتاب جذاب بود اما مرا میخکوب خود نکرد. حدود سه ماه خواندنش طول کشید در حالی که چنین کتابی با جذابیت زیاد در بدترین حالت برای من یک هفته طول می‌کشد. (امیدوارم سه‌گانه‌ی اصلی ارباب حلقه‌ها بهتر باشد.) تا اینجا که کتاب اول از جرج آر. آر. مارتین نسبت به کتاب اول جی. آر آر. تالکین، هابیت، برتری قابل توجهی برای من داشته است. اما به هر حال به نظرم کتابی است که ارزش خواندن دارد. شاید عالی نباشد اما بد هم نیست.
          

            یه کم زیاد زیادی طول کشید تا بتونم تمومش کنم. نمی‌دونم چرا ولی ماجرای سه‌گانه‌ی ارباب حلقه‌ها که بدون شک یکی از بهترین داستان‌هاییه که خوندم خیلی برام جاذبه‌ی بیشتری داشت. «هابیت» اون‌قدر به نظرم جادویی و هیجان‌انگیز نیومد ولی باز هم خوندنش دل‌نشین بود، مثل یه سفر یه روزه به جایی دور از شلوغی‌های شهر.
          

            فکر کنم چهارمین باری بود که می خواندمش.و چقدر دوستش داشتم.
هابیت، دعوتی برای رفتن. برای گذشتن از زندگی آرام و امن و بی خطر خودمان. برای پشت سر گذاشتنش. به بهای ترک راحتی، امنیت و آسایش، و زدن به دل جاده. رفتن به دنبال ماجراجویی های شگفت انگیز.
مثل بیل بو که با شنیدن دنیای ماجراها، شروع به سفر کرد...

هابیت با ترانه آنها احساس کرد که عشق به چیزهای زیبای ساخته‌ ی دست، چیزهای بدیع و چیزهای جادویی توی دلش به جنبش در می‌آید، یک جور عشق بی امان و ناشی از حسادت، شور و اشتیاقی که دل دورف ها را ربوده است. آنگاه چیزی توک‌وار توی دل او بیدار شد و هوس کرد که برود و کوه های بزرگ را ببیند و صدای درختان کاج و آبشارها را بشنود، و در غارها کندوکاو کند و به جای عصا، شمشیر دست بگیرد. از پنجره بیرون را نگاه کرد. در آسمان تاریک بالای درختان، ستاره ها دمیده بودند. درخشش جواهرات دورف‌ها در مغاره های تاریک را در نظر مجسم کرد. ناگهان در بیشه آن طرف آب شعله ای بالا جست - شاید یک نفر داشت آتش روشن می کرد‌ - و اژدهایان یغماگر را در نظر مجسم کرد که در تپه ی آرام و بی سر و صدای او مسکن کرده اند و آن را یکسره به آتش کشیده اند....
          

            هابیت اگه بی نظیرترین کتابی نباشه که خوندم قطعا جزو صدر جدولی ها هستش
من با این کتاب واقعا زندگی کردم.
تالیکن واقعا تنها نویسنده ای هستش که تا حالا دیدم که یک تخیل کامل داره
یه جهان کامل که از سر تا ته تمامی جزئیات با کلیات سازگارند.
به خاطر همینم هست که اینقدر خوب میتونه شما در خودش غرق بکنه چون خودش تمامی لحاظ داستان رو واقعا تو تخیلاتش زندگی کرده.