باسمه
🔰 یادتون هست توی یادداشت کتاب «بازگشت به حیفا» از یه متنی در خصوص دسته‌بندی ادبیات فلسطین نقل قول کردم؟ اون متن، مقدمه همین کتاب بود. متنی که خیلی خوب ادبیات هر دوره رو با تاریخ تحولات تطبیق می‌داد و همین طلیعه، بسیار امیدوارم کرد که قراره کتاب خوبی بخونم...
 
🔰 اما این‌طور نبود! داستانی که قرار بود یکی از سناریوهای آزادسازی فلسطین باشه، خیلی ضعیف از آب در اومده (شایدم کلاً در نیومده بود؛ نمی‌دونم)... زنجیره حوادث که هیچ؛ حتی وقوع بعضی وقایع دلیل منطقی هم نداره! تازه خودشون یه طرف، روایتشون طرف دیگه! توضیحات غیر ضروری وقتی هیچ شناختی از خط محوری داستان حاصل نشده، بیشتر آزاردهنده به نظر میاد... عجیب نیست که مهم‌ترین بخش‌ها مثلاً ورود به نوار غزه، نفوذ به تل‌آویو یا تصرف الجلیل عملاً مسکوت گذاشته میشه و بعد نمی‌دونم بحث‌های توی کافه شرح داده می‌شه؟ حتی شخصیت‌های کتاب در حد نام (حتی نام خانوادگی هم نه) و شغل معرفی می‌شن... می‌فهمم کتاب ۱۶۰ صفحه‌ای قرار نیست رمان باشه؛ ولی مگه بازگشت به حیفا نبود؟... از طرح جلد هم نگم دیگه... جداً امیدوارم ادبیات فتح، در آینده گام‌های جدی‌تری داشته باشه...

✅ کتاب، حجمی کم و متنی روان داره. گرچه اصلاً گزینه بدردبخوری برای مطالعه بزرگسالان نیست؛ ولی برای گروه‌های سنی دیگه چرا! به خصوص برای بچه‌های دبستان و متوسطه اول (مثلاً سوم تا هفتم شاید) گزینه بدی نیست تا شروعی باشه که با فلسطین، فلسطینی‌ها و تبعید و اشغال آشنا بشن... اتفاقاً یه سری اسم موقعیت و اطلاعات جزئی در مورد اراضی اشغالی داره که بچه با خوندنش ذوق می‌کنه و فکر می‌کنه خبریه 😎😂 جدای از شوخی، نخونین ضرر نکردین...
        

          چخواندن از روز های آزادی فلسطین و تصور  قدم زدن در خیابان های کشور فلسطین جذاب و شوق انگیز بود ....
        

          امتیاز: ۳
#کتاب تل‌آویو سقوط کرد رو که حتما دیدید چطوری یهو ترند شد (تو نمایشگاه کتاب دست آقا بود)
از یه تاریخی به بعد ادبیات در کتب فلسطین دستخوش تغییر شد و ادبیات مقاومت پا گرفت و یکی از کسانی رو که میتونیم اسم ببریم غسان کنفانی است که در نوشته‌های خودش واژه مقاومت رو وارد کرد. در واقع هدف از این کار (ادبیات مقاومتی) ترویج خوی بسیجی در میان مردم فلسطینه.

نویسنده با آوردن یه رابطه عاشقانه بین یاسر و ساره، همت مردم فلسطین در بازپس‌گیری خاک و بازگشایی مسجد الاقصی رو نشون میده که ذوق رو میتونی احساس کنی.

البته کتاب در تزریق امید و نشون دادن افق روشن خیلی قدم بلندی برداشته که حائز اهمیته چون همین یه قلم کار روی افکار اثر مثبتشو میزاره ولی بازهم جای کار داشت.
        

          کتاب تل آویو سقوط کرد نشئت گرفته از آرمان آزادی فلسطین است که در ذهن فلسطینی‌ها متبلور است.
نویسنده موضوع خوبی را برای نوشتن انتخاب کرده اما بسیار در پرورش داستان ضعیف عمل کرده و بنظر ‌می‌توانست کتابی بسیار قوی‌تر از آن چیزی که هست بیافریند. 
        

          کتاب شروع جذابی دارد، ایده هم ناب و بکر است.
اما از یک جایی به بعد نویسنده خواسته فقط کتاب رو تمام کند.
سرعتی که از اواسط کتاب به روایت اضافه می شود، باعث خرابی کل کار است.
نابودی این رژیم منحوس آرزوی ماست، اما آنطوری که در این کتاب شرح داده می شود، بسیار غیر منطقی و حتی غیر داستانی است.
با این حالا فضاسازی های ابتدای کتاب و شخصیت ها بسیار جذاب و کاریزماتیک هستند‌.
طعم آن فضاسازی‌های لبنانی- فلسطینی هرگز از زیر زبانم نمی رود.
        

          قصه‌ی خوبی بود، اما هنوز جا داشت... می‌تونست بهتر باشه.
        

          🔻 خوندن کتاب برام تجربه جدید و شیرینی بود
🔻 مشکلی که داشتم، زبان کتاب بود. قالب کتاب داستانی بود اما جملات و عبارات ادبی به وفور تو متن وجود داشت.  خیلی‌هاش هم زیبا بودن اما الان یک‌سالی میشه ترجیح میدم متن یا ادبی باشه یا داستانی یا ناداستان. البته تاحالا کتابی که زبان اصلیش عربی باشه نخونده بودم. بخاطر همین نمیدونم آیا این سبک به زبان مرجع کتاب برمی‌گرده یا چی.
🔻 مقدمه‌های اول هر  فصل جالب بود
🔻 باز یه مشکلی با جملات طولانی و پر دست‌انداز داشتم. خیلی سخت بعضی توصیف‌ها رو بیان می‌کرد. نمی‌دونم ترجمه می‌لنگید یا به نویسنده برمی‌گرده.
🔻 مقدمه اول کتاب درمورد ژانر کتاب خیلی خوب و مفید بود
🔻درکل لذت بردم از خوندنش
        

          درون مایه داستان خوب  بود .منتها اصلا پردازش شخصیت ها و پردازش خود داستان قوی نبود،می‌تونست خیلی پر کشش باشه در کل اون تبلیغی که شد به نطرم فقط به خاطر اسمش بود.
        

          تل‌آویو سقوط کرد را من خواندم، شما نخوانید!

کتابی به ظاهر جذاب، اما در باطن به دلیل ماهیت ترجمه‌ای آن معمولی بود. نویسنده بیشتر از آنکه روی ارائه‌ی بهترین توصیف از روایت خود تمرکز کند سعی داشت بهترین تصویرسازی را از فضایی که روایت در آن شکل می‌گیرد را در ذهن مخاطب شکل دهد؛ مثلا تک تک اجزای یک کافه توصیف میشد اما اتفاقی که در آنجا رخ می‌داد به خوبی  گفته نمیشد. همین امر از پویایی و پرورش خلاقیت ذهن مخاطب می‌کاهید و اجازه نمی‌داد که خواننده به خوبی با داستان همراه شود و لذت کافی را از خواندن این کتاب ببرد. در نهایت شاید همه‌ی این ها در ادبیات عرب حسن به حساب بیاید ولی تا آنجا که دانش ناقص من اطلاع می‌دهد در ادبیات فارسی آن هم شاخه‌ی رمان این ویژگی ها از کشش داستان می‌کاهد و خواننده را با خود همراه نخواهد کرد.
        

           کبوترهای بیت المقدس حوض های آب رقص چمن ها با آوای نسیم در آن زمین بهشتی چشمهای یحیی که به آسمان دوخته شده بود، قامت هادی که در صحن مسجد الاقصی به سجده افتاده بود اشکهای یعقوب که از شوق وصال بر زمین می چکید دست های ساره که به مناجات به سوی آسمان برافراشته شده بود. سلاح هایمان که بیرون از اینجا بر زمین گذاشته بودیم، رواق ها گنبدها، ایوانها و مناره ها روی تپه ای از تپه های چهارگانه در شهر قدیمی قدس همه و همه مرا به وجد آورده بودند. نماز ظهر و عصر را نه شکسته که کامل خواندم و دعا کردم عزیزانم زودتر به تل آویوسرنگون شده یافای آزاد شده بیایند.
آنجا زیر آسمان مسجد الاقصی مسجد ایلیا، خدا را  یافتیم.

تصویرسازی زیبایی رو از فلسطین و غزه و دروازه های خوش اسمش کرد..
چند روزی در هوای قدسِ ندیده ی عزیزم نفس کشیدم!
اما خب بگویم کتاب به اندازه های سر و صداهایی که کرده بود رضایت بخش نبود اما در اندازه ی خودش چرا :)