سندل در این کتاب، چارچوب تحلیلی از منظر فلسفه اخلاق ارائه می‌دهد تا به این سوال پاسخ دهد: حد بازار کجاست؟ چطور می‌توانیم جوازی به قابل خرید و فروش شدن چیزی بدهیم؟ 
او بین جامعه بازاری (جامعه‌ای که در آن هر چیزی قابل خرید و فروش است) و اقتصاد بازار (سامان فعالیت اقتصادی بر اساس مکانیزم بازار) تمایز قائل می‌شود. سندل می‌گوید از دو منظر می‌توان حد بازار را تعیین کرد:
۱. برهان عدالت: بازاری شدن هر چیز یعنی تشدید نابرابری زیرا هر کس پول بیشتری داشته باشد، بهره‌مندی بیشتری خواهد داشت.
۲. برهان فساد: بازاری شدن برخی چیزها ممکن است معنا و ارزش‌های حاکم بر آن را تنزل دهد یا نابود سازد. برای تعیین آن ابتدا باید بگوییم شیء مذکور چه معنایی برای ما دارد؟ چه ارزش‌هایی بر آن حاکم است؟ سندل می‌گوید گفتمان عمومی جوامع از این سوالات معنوی و اخلاقی تهی شده است. او می‌گوید پاسخ به این سوالات لاجرم ما را به سمت اتخاذ یک بنیاد نظری درباره چیستی جامعه خوب و ارزش‌های حاکم بر آن سوق می‌دهد. سندل معتقد است تهی شدن جامعه از اخلاق راه را برای بازار باز می‌کند.
          

            مایکل سندل توی این یکی کتاب دست روی یکی از اساسی ترین مفاهیم اقتصاد بازار گذاشته. امروز اگر از اقتصاددان ها درباره بهترین سیستم برای تخصیص هر مسئله ای سوال کنید یه راهکار به شما ارائه خواهند داد؛ مکانیسم بازار.
مکانیسم بازار توی بعضی از بازار ها باعث میشه تا عرضه و تقاضا بهتر تنظیم بشه و سیستم قیمت گذاری عادلانه و کمترین حالت ممکن بشه، اما سوال این کتاب اینه که آیا اساسا باید این مکانیسم توی همه شئون زندگی انسان وارد بشه؟ آیا برای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی هم باید از همین مکانیسم استفاده کنیم؟ جواب این کتاب منفی است.
در یکی از بخش های این کتاب داریم که برای جلوگیری از اینکه مادرها و پدرها بعد از تعطیلی مدرسه دیر به دنیا بچه ها بیان، برای هر دقیقه تاخیر جریمه ای تعیین شد اما نتیجه عکس بود و میزان تاخیر مادرها و پدرها بیشتر شد. مسائل فرهنگی و اجتماعی درون انسان بر اساس اموری متفاوت، در مثال بالا عذاب وجدان از تاخیر در مراجعه به مدرسه، شکل میگیره که ورود بازار به این مسائل انگیزه انسان ها رو عوض می‌کنه و در نتیجه نتیجه برخلاف تصور ما خواهد بود.