در سال ۱۹۴۰ منتشر شد. این رمان روایت داستان رابرت جوردن، سرباز آمریکایی، است که در میانهٔ جنگ داخلی اسپانیا به بریگاد بین‌المللی پیوسته‌است. او، به‌عنوان متخصص مواد منفجره، وظیفه یافته‌است پلی را که بر سر راه دشمن قرار دارد، منفجر کند ( ویکی پدیا )
علیرغم اینکه به عنوان بهترین اثر همینگوی مطرح می شود ولی چندان برای من جذاب نبود. البته هنوز به اتمام نرسیده و فقط، به رسم وطیفه می خوانم. کتاب اسپانیایی های مبارز را مشتی آدم عادی و بی دست پا معرفی می کند که یک آمریکایی می آید به آنها سر و سامان می دهد‌.
          

            نسبت به کتاب وداع با اسلحه ، برف های کلیمانجارو ، پیرمرد و دریا که به قلم همین نویسنده هستش و اونها رو خیلی دوست داشتم ، این کتاب برای من جذابیت بسیار کمتری داشت .
داستان درمورد پنج روز از ماموریت یک سرباز که آمریکایی بود ولی برای آزادی اسپانیا می جنگید !
بارها در طول خواندن کتاب از خودم پرسیدم چرا انسان برای یک ملیت دیگر باید بجنگه !
          

            اولش فکر نمی کردم آنقدر ازش خوشم بیاد وقتی داستان عاشقانه ماریا و رابرت شروع میشه دیگه سخته کتاب رو  زمین گذاشتن
از اون کتاب هاست که آدمو غرق خودش میکنه به حدی توصیف نویسنده قوی کی انگار داری فیلم نگاه میکنی
انگار واقعا اونجا تو کوهستان وسط جنگ توهم حضور داری 
          

            دهه‌ی 30 قرن بیستم، برهه‌ای حساس در تاریخ کشور اسپانیاست. برهه‌ای که جنگ داخلی بین جمهوری‌خواهان کمونیست با سلطنت‌طلبان فاشیست به پیروزی فاشیست‌ها، روی کار آمدن ژنرال «فرانسیسکو فرانکو» و دوره‌ی خفقان سی و شش ساله‌ی حکومت وی (مشهور به وحشت سفید) منجر شد. رمان «این ناقوس مرگ کیست؟» شاهکار «ارنست همینگوی» در مورد بخشی از این نبردهاست و تمرکزش را روی جبهه‌ی جمهوری‌خواه قرار می‌دهد. شخصیت اصلی «رابرت جوردن» روزنامه‌نگاری اصالتاً آمریکایی و ساکن اسپانیاست که در نبردهای پارتیزانی و به قصد منفجر کردن پلی استراتژیک به گروهی از جمهوری‌خواهان می‌پیوندد. هرچند نگاه «همینگوی» به جمهوری‌خواهان، آشکارا ستایش‌آمیز است اما در این رمان نقدهایی آشکار و پنهان نسبت به این جبهه‌‌ی فکری و سیاسی دارد. رمان یک سال بعد از روی کار آمدن «ژنرال فرانکو» در سال 1940 منتشر شده و مرثیه‌ای بر یک مبارزه‌ی عدالت‌جویانه است که سرانجام به پیروزی فاشیسم منجر می‌شود. «همینگوی» البته رمانش را آنقدر خوب نوشته که خواننده بدون دانستن تاریخ اسپانیا نیز از داستان لذت ببرد. مثل همیشه او شخصیت‌هایش را در کنش‌های درونی و بیرونیشان با کیفیتی روان‌کاوانه می‌پرورد. برخی لحظات رگه‌هایی از احساسات‌گرایی در داستان دیده می‌شود که تا حدودی دومین رمانش (وداع با اسلحه) را به‌خاطر می‌آورد. خواندن این رمان را شدیداً توصیه میکنم!
          

            این  این ناقوس مرگ کیست (به انگلیسی: For Whom the Bell Tolls) نام رمانی است از ارنست همینگوی که در سال ۱۹۴۰ منتشر شد. این رمان روایت داستان رابرت جوردن، سرباز آمریکایی، است که در میانهٔ جنگ داخلی اسپانیا به بریگاد بین‌المللی پیوسته‌است. او، به‌عنوان متخصص مواد منفجره، وظیفه یافته‌است پلی را که بر سر راه دشمن قرار دارد، منفجر کند. جفری مایر، نویسندهٔ زندگی‌نامهٔ همینگوی، اعتقاد دارد که این اثر یکی از بهترین آثار همینگوی در کنار پیرمرد و دریا، وداع با اسلحه و خورشید همچنان می‌دمد است.
          

            آخ آخ آخ 
باز هم افتادم به تور آقای همینگوی بزرگ و چه کرد با دل من. 
کتاب به قدری فوق العاده است که در وصف نگنجد . الحق و الانصاف از آن آثار بزرگ و ماندگار است ، ماندگار در تاریخ ادبیات و ذهن خواننده. 
داستان جوانی آرمان گرا در جنگ داخلی اسپانیا جایی پشت خطوط فاشیست ها و در راه و ماموریتی برای نابودی یک پل . یک پل کوفتی لعنتی .
توقعاتم به غایت بالا بود وقتی شروعش کردم و کاملا هم این توقعات برآورده شدند تا یک بار دیگر آقای همینگوی ، نشان دهد در کتاب خانه من یکی از ارباب هاست. 
فوق العاده است تا نخوانید ندانید . توضیح خیلی خوبی از آدم های درون جنگ و فرم و شکل جنگ های پارتیزانی هم دارد . یادتان باشد همینگوی در جنگ داخلی اسپانیا حضور داشت و آنجا خبرنگاری می کرد.
          

            من این کتاب رو هم صوتی و با صدای آرمان سلطان‌زاده از فیدیبو خریدم و در اوقاتی که دستم بند بود گوش می‌دادم. کتاب صوتی برای اوقاتی که مشغول کاری هستی و نمی‌تونی کتاب دستت بگیری فوق‌العاده عالیه و نعمت محسوب میشه.
و اما در مورد این کتاب باید بگم که کتابی نیست که همه دوست داشته باشن. راجع به جنگه و فضای سرد و خشکی داره که در جنگ این حالت طبیعیه.
برای من گفتگوی رابرت جوردن و ماریا در شب قبل از منفجر کردن پل خیلی غم انگیز بود.
قلم نویسنده‌های آمریکایی جالب و هیجان‌انگیزه و ایده‌های خوبی برای نوشتن به آدم میده.
در مورد پایانش هم برام غیر منتظره بود، شایدم ذهن ایرونیم همش منتظر بوده اینا بهم برسن و قصه به خوبی و خوشی تموم بشه، هرچند نویسنده‌های آمریکایی انگار اعتقادی به پایان خوش و عروسی‌طور مثل ایرانی‌ها ندارن :)
          

            داستان یه‌جوری تموم شد من فکر کردم کتابم چندصفحه کم داره. اما در میانه و شروع انقدری خوب بود که یک‌نفس بخونی.

با راوی دانای کل نمی‌تونم ارتباط بگیرم، فقط یک روح می‌تونه اینجوری در همه‌جا و همه‌زمان‌ها حضور داشته باشه و از افکار و احساسات همه‌ی شخصیت‌ها باخبر بشه. این یعنی نقشِ نویسنده از داستانش پررنگ‌تره و باورپذیری داستان کمتر. به‌هرحال نافِ ادبیات کلاسیک رو با این راوی بریدن و نمیشه کاریش کرد.
          

            محتوا داستان جنگهای داخلی اسپانیاست .
رابرت برای کمک به جمهوری خواهان از آمریکا می آید. 
روایت داستان قشن‌ هست شاید به گونه ای نباشه که به راحتی بتونی تصویر سازی ذهنی داشته باشی امام مفاهیمی مثل وفاداری،شجاعت،عشق،شکست و حتی م گ را به آرمانی ترین شکل ممکن توصیف می‌کند. 
شخصیت های مورد علاقه من تمسر پابلو و آنسلمو بودند