پژوهش حاضر به بررسی تأثیر دیدگاه ها و مضامین عرفانی موجود در شهر دو شاعر و عارف نامدار ایران در دوره سبک عراقی بر شعر دو شاعر معروف دوره بازگشت اختصاص دارد. در این تحقیق تأثیر حافظ و فخرالدین عراقی بر هاتف بسطامی و فروغی بسطامی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. مهم ترین عنصری که در شعر این شاعران قابل بررسی است، عرفان اسلامی است. هدف نهایی نویسنده در این پژوهش، آشکار کردن اهمیت عرفان و بررسی چگونگی مضامین عرفانی در شعر این شاعران و میزان تأثیر شعر هاتف و فروغی از بزرگانی چون حافظ و عراقی بوده است.