اسلام، آیینی اجتماعی است و علاوه بر دستورهای فردی، قوانین و احکامی دارد که به بعد اجتماعی آن مربوط می شود و نشان می دهد که مکتب اسلام، تنها برای خودسازی فردی نیست بلکه صلاح و اصلاح جامعه را نیز در نظر دارد. احکامی ازجمله حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و مسائلی چون رهبری، امامت، ولایت و برائت، اجرای حدود و قصاص، دلیل بعد اجتماعی اسلام است. نماز، روزه و حج ضرری به منافع و هوس های دیگران وارد نمی کند، بنابراین کسی با آن ها مخالفت نمی کند، اما نهی از منکر، مخالفت با انحرافات و هوس های برخی از مردم است و بنابراین گروهی در برابر آن مقاومت می کنند. امر به معروف و نهی از منکر زمانی موثر هستند که عاملان اجرایی آن ها از خلق و خوی عالی، اطلاعات کافی و آموزش های لازم برخوردار باشند. نگارنده در کتاب حاضر به بررسی انواع منکرات، چگونگی امر به معروف و نهی از منکر، و صفات آمران و ناهیان می پردازد.