خون خورده

خون خورده

مهدی یزدانی خرم

3.8

51 نفر |

21 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

12345

خوانده‌ام

88

خواهم خواند

65

در حال خواندن

7

چهارمین رمانِ مهدی یزدانی خُرّم (1358) قصه ی پنج برادر است در سال های دهه ی شصتِ ایران. از تهران تا اصفهان، از بیروت تا آبادان و از مشهد تا کلیسایی کوچک در محله ی نارمَک که دو روح روی صلیبِ لق شده اش نشسته اند. قصه ی برادرانِ «سوخته». برادرانی که گم شده اند…» رمان در یک پروسه ی زمانی بین سالِ 1360 تا 1367 در زمانِ گذشته و بخشی از آن در یکی دو سالِ اخیر رخ می دهد.مهدی یزدانی خرم در جشن رونمایی این کتاب در مشهد در مورد نظرش درباره نویسندگی در ایران گفت:سالها روزنامه نگاری من باعث شد در معرض خبر قرار بگیرم. این حجم خبر در ایران به نوعی شگفت انگیز است که با آن مواجه هستیم. خبرهای عجیب و غریب که به نوعی ارجاع به تاریخ ما دارد. من همیشه در همه جا این جمله مرحوم داریوش شایگان را گفته ام: برایم خیلی عجیب است نویسندگان از ایران مهاجرت می کنند. این همه گسست در تاریخ، دو انقلاب، این همه تحولات اجتماعی. کجای دنیا این همه ماجرا برای یک نویسنده است! اگر با درصد پایین در نویسندگی باشی، با دانستن تکنیک، یک نویسنده ی ایرانی می تواند بهترین نویسنده و درجه یک جهانی باشد.رمان نویسی حاصل یک پروژ ه ی تحقیقی و فکری است. رمان نویسی بدون کنکاش در شخصیت ها و خواندن منابع امکان پذیر نیست. حتی ذهنی ترین رمان ها و غیر تاریخی ترین رمان ها هم باید پشت آن تحقیق و مطالعه باشد.

ادبیات ایران رمان داستان جنایی

پست‌های مرتبط به خون خورده

مرکز فرهنگی شهر کتاب

بهترین کتاب‌هایی که در سال 1400 خوانده‌ام ـ زهرا محمدی

بهترین کتاب‌هایی که در سال 1400 خوانده‌ام ـ زهرا محمدی

خون‌خورده / بانو گوزن / بر همگان واضح و مبرهن است که... / مسئله‌ی مرگ و زندگی / جشنی بر بلندی‌ها / فرج بعد از شدت (جوامع‌الحکایات)

3 نفر پسندیدند.

لیست‌های مرتبط به خون خورده

رضا درگاهی فر

تاریخ ایران در قالب رمان و داستان

بازگویی هنرمندانه تاریخ ایران، به ویژه تاریخ معاصر، در قالب داستان و رمان

19 نفر پسندیدند.

3 نفر نظر دادند.

میم‌ مهرابی

بهترینِ داستانیِ ایران

فرض کنید که "چاق‌سلامتی" کردیم! اما بعد: انگشت گذاشتن روی کتاب‌های داستانی ایرانی، برای من سخت‌کاریه. به‌دلیل اینکه زود فرصت زندگی، تنفس در فضای‌قصه، درکِ‌دغدغه‌های مردم‌شون رو پیدا می‌کنم. البت که شده برای شادی روح نویسنده هم به‌به‌چهچه‌ای میگم که: « اِی بر پدر مخالفت لعنت که چقدر خوب نوشتی!» وخلاصه ممکن بیشتر هم بشه و با کتاب: بخندم، احساساتی بشم عاقبت‌شه جلوم کوهِ‌دستمال، استرس و هیجان‌ بکشم، زندگی کنم، ارتباط بگیرم و دست آخر که تمام شد، کتاب رو محکم ببندم و خیره بشم به‌جایی و "هوم" از ته‌دلی بگم! معیار انتخاب من همین‌هاست: بهترین‌هایی که باهاشون عمیق ارتباط گرفتم! بس که لامذهب همه‌چیزش خوب بوده!(هرچند که هنوز دارم برای خوندن و این لیست شاید بروز شه.) بسم‌الله:

53 نفر پسندیدند.

6 نفر نظر دادند.

مهتاب تیموری

خوانده شده های 1401

در این لیست کتابهایی که در سال 1401 خوانده ام را قرار می دهم. یکی از بزرگترین چالش‌های همیشگی من این است که هرسال، سرعت و دقتم را در مطالعه بالا ببرم. نوشتن لیست کتاب کمک می‌کند تا شما برای سال آینده، چشم انداز روشن‌تری را داشته باشید و چه بسا چالش های متفاوت‌تری را برای خود برنامه‌ریزی کنید. یکی از الزامات جامعه مدرن، انعطاف‌پذیری در همه‌ی امور است. تفاوتی نمی‌کند که شما در مسیر خوانش خود منعطف باشید یا در سبک زندگی و افکار خود. انعطاف‌پذیری و پذیرش افکار گوناگون، باعث می‌شود تا به جامعه و افراد، احساس همدلی بیشتری داشته باشید. از گذشته، تعصب از ویژگی‌های اخلاقی مورد نکوهش بزرگان و عالمان بوده. چه بسا این سرسختی باعث آسیب‌های فراوان نیز شود چون راه‌های مختلف را برای خود تبدیل به بن‌بست می‌کنیم. این جمله را از من به یاد داشته باشید که "هیچگاه از تغییر نترسید‌. نظم موجود در جهان بزرگ‌تر از تصور ما است."

23 نفر پسندیدند.

2 نفر نظر دادند.

یادداشت‌های مرتبط به خون خورده

پارسا نوروزی

1401/6/6 - 23:13

اولش خون بود. بود؟ آخرش آب بود. بود؟ راستش برای من، اول و آخرش زیبا بود. چه فرقی می‌کند آب یا خون! سرخ یا آبی. همه ما در این رمان زندگی کرده ایم. ندانسته! وقتی از کنار مفتاح رد شده ایم در هنگامی که چمباتمه زده و برای قبری کهنه و کمی شکستگی دار، سوره یوسف می‌خواند! راستی ما آن دو روح را دیده‌ایم؟ روح شاعر آزادی‌خواه و روح خبیث خالدار. آه. اینجایند. کنار من! روی پلی از کاغذ کاهی! خون خورده، رمانی از مجموعه داستان! داستان با روایتی از زندگی محسن مفتاح، مرده‌خور ( دوست دارم اینطور صدایش کنم! ) بهشت زهرا، در آرزوی دانشگاه بیروت، آغاز می‌شود. و با قصه پنج برادر سوخته پیوند می‌خورد. گوش که تیز کنی، صدای صفیر تیر هارا هم می‌شنوی که از کنار گوش صلاح الدین ایوبی می‌گذرد! فاتح قدسی تو ای صلاح الدین! دو راوی داستان دارد. میکاییل! و راوی ای بالاتر از او. شاید از دوربین خدا. شخصیت پردازی، توصیف، فضاسازی، پیرنگ، درونمایه، تعلیق، غافلگیری، این کتاب همه چیز تمام است. فراتر از انتظارم بود از نویسنده ای ایرانی! بخوانیدش که بدجور خواندنی ست این سرخِ سیاه...

19 نفر پسندیدند.

سارا عرفانی

1401/2/30 - 14:55

جالب نبود. بازی های فرمی که خیلی ها خوششان آمده را نپسندیدم و آنقدری خوب نبود که با اینکه می خواستم بعد از آن سرخ سفید را بخوانم، منصرف شدم.

21 نفر پسندیدند.

1 نفر نظر داد.

فاطمه سلیمانی ازندریانی

1400/9/18 - 00:06

فرم مهم‌تره یا محتوا؟ به نظر من محتوای پیچیده شده در فرم. و چه بسیارند نویسندگانی که انقدر به محتوا اعتماد می‌کنند که به خیالشون هر نیتی که دارن مخاطب می‌پذیره ازشون. و برخی انقدر درگیر فرم‌های پیچیده میشن که آخر سر مخاطب اصلاً نمی‌فهمه حرف کتاب چی بود. خون خورده نه محتوای غریبی داشت و نه فرم عجیبی. فرم و محتوا با چنان مهارتی در هم تنیده شدند که نمیشه یکی رو بر دیگری برتری داد. یک داستان رئالِ تنیده شده در فضای سوررئال که بخش کوچکی از اون در سال ۱۳۹۶ میڱذره و بخش عمده اون در سال شصت. از محله‌های تهران گرفته تا کوچه پس کوچه‌های اصفهان و مشهد تا جبهه‌های جنگ و جاده‌های پر پیچ و خم لبنان. از نقش پررنگ دین در زندگی. از زندگی دوستانه مسلمان و مسیحی گرفته تا کینه راهبه مسیحی از فرمانده‌ای به نام صلاحدین که اجداد او رو از ارض مقدس بیرون کرده و اینجاست که سوء تفاهم باعث کینه میشه. صلاح‌الدین میتونست اجداد او رو بکشه. ولی نکشت. تو این کتاب یکی از بهترین روایت‌ها رو درباره جوانان قهرمانی خوندم که آبادان رو از حصر نجات دادند و برای نجات چند زن غیر مسلمان جونشون رو به خطر انداختن. چه مادرانی چشم انتظار بودن و چه افراد بی‌گناهی قربانی شدن. و همه اینها بدون شعار. و قربانی فقط اونهایی نیستن که کشته می‌شن. چقدر داستان داره این کتاب و چقدر شخصیت. تقریباً هشتاد درصد آدمهای این کتاب شخصیت هستن نه تیپ. یک کتاب با هفت ماجرا که بدون هم اصلا جذاب نیستن و با هم یه کل واحد رو تشکیل میدن. بدون اینکه مخاطب گیج بشه. به نظرم هنرجوهای داستان نویسی باید این کتاب رو ده بار بخونن تا علاوه بر موارد بالا یاد بگیرن چطور انقدر هنرمندانه از پل تداعی برای رفتن به گذشته و برگشتن به حال استفاده کنن. پ.ن اولین کتابیه که از آقای یزدانی خرم خوندم. اینکه آدم اولین بار کدوم کتاب یه نویسنده رو بخونه خیلی مهمه.

14 نفر پسندیدند.

2 نفر نظر دادند.

مسعود بربر

1400/12/1 - 18:02

خون. خونی که می‌غلطد. خونی که نشت می‌کند. خونی که گم می‌شود. اما این داستان «خون‌خورده» نیست. خون، حامل داستان است؛ و خواننده را از خراسان تا بیروت می‌گرداند. مهدی یزدانی خرم در «خون‌خورده» قصه می‌گوید؛ قصه‌ی پنج برادر سوخته، که هر کدام همه‌چیز را گذاشتند و به ناکجایی رفتند، به هوای چیزی بزرگ‌تر از همه چیز لابد. اگر رمان، از بزنگاه‌های برادران سوخته در ناکجا شکل گرفته، پس داستان را چه کسی تعریف می‌کند؟ جوانی که نشسته بر سر قبرهاشان و فاتحه پولی می‌خواند؟ یا روح شاعر آزادی‌خواه معاصر و روح خبیث خال‌داری از زمانه‌ی صلاح‌الدین ایوبی که هم‌پرسگی می‌کنند، این‌ها همه را به تماشا نشسته‌اند، و ما را در زمان پیش و پس می‌برند؟ نه! این‌ها اگرچه تماشاچیان داستانند اما راوی آن نیستند، نمی‌توانند باشند. داستانی که در گستره‌ی ایران‌زمین بزرگ و در اعماق تاریخ پرسه می‌زند، لابد باید راوی‌ خدای‌گونه‌ای هم داشته باشد، که این همه را از بالا بر فراز زمان و مکان ببیند. راوی‌ای که اگرچه بارها به بهانه‌های مختلف شاهد حضورش هستیم اما تنها در صفحات پایانی کتاب است که هویتش فاش می‌شود. این‌ها همه از خون‌خورده داستانی چندلایه اما نه سخت‌خوان ساخته است. داستانی خوش‌خوان که گاه با درنگی توصیفی بخت نفس کشیدن در جای و زمانه‌ای دیگر را به مخاطب می‌دهد و بعد پیش از آن که این درنگ توصیفی ملال‌آور شود، چنان نفس‌گیر و ورق‌برگردان می‌شود، که نتوانی زمینش بگذاری. «خون‌خورده» ساختاری سنجیده و درست دارد؛ ساختاری پیچیده و تودرتو، بی آن که این پیچیدگی مزاحمتی در روانی داستان و فهم آن برای مخاطب ایجاد کند. با روابطی بینامتنی و فرامتنی، چه با متون کلیدی دیگر و چه با جهان واقعی پیرامون ما، که مزاحمتی هم برای کسی که نه آن متن‌ها را خوانده و نه آن ارجاعات فرامتنی را دریابد ایجاد نمی‌کند. نویسنده زمینه‌ی داستانش را از همین دنیای واقعی برگزیده و یافته‌هایش از میان بریده‌های روزنامه‌ها و سنگ‌ قبرها تا تاریخ و سیاست و انسان را در هم بیامیزد و چالش‌های هستی‌شناختی عمیقی را پیش روی مخاطب بگذارد، بی آن که داستان را با دست‌اندازهای بیهوده و نمایشی رایج فرمالیستی بیالاید. شگفت آن که آن بریده‌ها و سنگ‌ها هم، اگرچه در جهانی که آن بیرون است (یعنی بیرون از کتابی که چشمه منتشر کرده) واقعیت نداشته‌اند، اما مگرنه که (به تعبیر اومبرتو اکو) واقعیت‌های جهان داستان هم بالاخره واقعی‌اند و آن چه بر سنگ و کاغذ نگاشته شد، می‌ماند؟ پس چرا نویسنده واقعیت و تاریخ خویش را نیافریند و مدعی نشود که همه چیز رمانش واقعی است؟

7 نفر پسندیدند.

محمدرضا خراسانی زاده

1400/11/16 - 19:16

روایتی از 5 برادر تهرانی ساکن نارمک در دهه 60 برادرانی که هرکدام ماجراهای خاص خودشان را دارند و اتفاقات خاص و متفاوتی برایشان می افتد از تهران و اصفهان گرفته تا مشهد و آبادان و بیروت و همچنین از مسلمان ها تا مسیحیون! نویسنده بسیار عالی ارتباط زیبایی بین تاریخ و هنر و جنگ و زندگی و عشق برقرار کرده و روایت تاریخ را با روایت حال به خوبی در هم تنیده A story of 5 Tehranies brothers living in Narmak in the 60's Brothers who each have their own adventures and special and different events happen to them From Tehran and Isfahan to Mashhad and Abadan and Beirut, as well as from Muslims to Christians! The author has established a beautiful connection between history and art and war and life and love and has well intertwined the narrative of history with the narrative of the present.

8 نفر پسندیدند.

حمیدرضا رعیتی

1401/5/17 - 22:10

اولین کتابی بود که از «مهدی یزدانی خرم» خواندم. قبلا زیاد تعریف کتابهاش رو شنیده بودم و واقعا هم کتاب خوبی بود. داستان زندگی پنج برادر در سالهای اول دهه ۶۰ و در نقاط مختلف ایران که به زیبایی به تاریخ قدیم هم سرک میزد و بر میگشت دوباره به داستان. کتابی پر کشش و دارای توصیفاتی جالب مثل :«به آرامی فلکه ی شیر را چرخاند. آب مردد بیرون زد. مدتها بود باز نشده بود انگار» از خواندن این داستان لذت بردم. نمیدونم چرا پنج ستاره ندادم بهش. شاید من سختگیرم زیادی

10 نفر پسندیدند.

مهتاب تیموری

1401/4/22 - 13:29

نمره واقعی کتاب به نظرم ۳ و نیم هست. من واقعا لذت بردم ازش ولی یه قسمت ها و یه سری ویژگی های نوشتاری نویسنده کلافه‌ام کرده بود. مثلا تکرار جملات و نوع نوشتار نویسنده که جمله ها و فعل هارو بهم ریخته بود، تا یه جایی جالب به نظر میرسه ولی تا آخر داستان، اون جذابیت خودشو حفظ نمیکنه.نوآوری خیلی خوبه اما.... یک نکته‌ی دیگه که به نظرم میاد، تعدد شخصیت های فرعی که نقش خاصی در روند داستان ندارن هست. نویسنده انگار ولع بیان زندگی افراد مختلف رو داره ولی نمیشه زندگی همه آدمای شهر رو بیان کنیم.این واقعیته. حالا اگر بخوام از جذابیت‌های این رمان بگم، یکی پیرنگ جالب و داستان زندگی خانواده سوخته‌اس که خیلی برام لذت بخش بود.با اینکه بسیار تلخ و ناراحت کننده اس ولی به نظرم از نظر داستانی خوب بود. در کل از این کتاب خوشم اومد.

4 نفر پسندیدند.

آروشا دهقان

1401/12/14 - 18:36

از خوبی‌های این کتاب بسیار نوشتند و من نمی‌خوام تکرار کنم. فکر می‌کنم لازمه که به بعضی ضعف‌ها هم پرداخته بشه. اولین نکته‌ای که به نظرم ضعفی برای کتاب بود، ناهمخوانی داستان و زبان بود. داستان‌ها موضوعات ساده‌ای داشتند اما نویسنده تلاش می‌کرد با به هم زدن ساختار جملات زبان کتاب رو ادبی کنه. از طرفی بین شیوه‌ی سخن گفتن صلاح‌الدین و محمود سوخته هیچ تفاوتی وجود نداشت در حالی که این دو نفر صدها سال فاصله‌ی زمانی دارند. دوم تکرار بیش از اندازه‌ بود. اگر جملات و سخنان تکراری حذف میشد احتمالا حجم کتاب حدود صد صفحه کاهش پیدا می‌کرد. جمله‌ی تاریخ پر است از.... به قدری تکرار شده بود که خواننده رو کلافه می‌کرد و از اون بدتر این که این جمله حتی در جای درستی هم به کار نمی‌رفت. مثلا تاریخ پر است از دخترانی که تلفن می‌کنند

12 نفر پسندیدند.

1 نفر نظر داد.

مبینا ایمانی

1401/11/24 - 19:55

داستان غمگین و جذابی بود. ولی علت این همه استفاده از نماد های مسیحیت در داستان ها رو واقعا متوجه نشدم؟!!! اگر کسی متوجه شده بگه لطفا.

12 نفر پسندیدند.

5 نفر نظر دادند.

آذر بانو

3 روز پیش

کتاب خون خورده روایتی جذاب از زندگی پنج برادر گم شده در شهرهای تهران، آبادان، مشهد و بیروت در دهه‌ی 60 است که تا مدت‌ها بعد از خواندنش هم ذهنتان را رها نخواهد کرد. این کتاب رمانی‌ منسجم و قوی با جزئیاتی دقیق است. داستان متلاشی‌ شدن برادران سوخته‌ای که سرنوشتی عجیب و مهیب برای‌‌شان رقم می‌خورد و جسم هر کدام روایتی تلخ را پشت سر می‌گذارد. این کتاب تنها ماجرای برادران سوخته نیست. قصه‌‌ی ارواح و انسان‌هایی است که پیرامون زندگی چند برادر پرسه می‌‌زدند....

12 نفر پسندیدند.

عطیه عیار

4 روز پیش

بسم‌الله الرحمن الرحیم "و تاریخ پر است" از خرده داستان‌هایی که هیچ وقت نمی‌فهمیم و هیچ دانای کلی هم نیست تا روایت کنه از تمام خون‌هایی که در بدن موندن، یا از سر قطع شده جهیدن، یا از سوراخ‌های گلوله‌های در بدن شره کردن، یا از بدن‌های تکه پاره پاشیده شدن یا لخته شدن و سکته دادن یا حتی از ماشین حمل خون پخش شدن کف چهارراه سرسبز که عذاب وجدان بدن به محسن. اون هم درست روز شنبه که کلی سفارش قرآن‌خونی داشت و فرصت تعویض رخت و لباس نداشت. غیر از چند قبر مختلف، باید سر قبر پنج برادر سوخته می‌رفت که مادرشون گفته بود برای هر کدوم یک سوره مشخص بخونه. و باز هم روح شاعر آزادی‌خواه و روح خبیث خال‌دار که بعد هفتاد سال همزیستی، تنها شاهد جزئیات زندگی و مرگ تمام این آدم‌ها هستن از صلاح‌الدین ایوبی که مارونی‌ها رو امان داد که قرن‌ها بعد انتقام غرور له شده رو وسط جنگ داخلی لبنان از منصور سوخته بگیرن تا سکته مسعود سوخته بیست و شش ساله از غصه دختران صائبی و سیاوش و رفیق کیوکوشین‌کار مشهدی تا سر مقدس یحیی که تو بایگانی کلانتری فراموش شده و... ---------------------------- "خون خورده" کتاب چهارم یزدانی خرم. از من به شما نصیحت این کتاب رو شب نخونین. واقعیت‌ها به حدی دردناک و محکم تو صورتتون کوبیده میشه که خواب از چشمتون میره هیچ، هر چند پاراگراف باید از کتاب سر بلند کنین و انگار که زیر آب بودین، نفس عمیقی بگیرین و هوا به ریه‌ها بفرستین تا قلبتون بتپه و خون تو رگ‌هاتون بهتر پیش بره. خون... تمام خون‌های ریخته روی زمین از تهران تا آبادان و لبنان... نثر یزدانی‌خرم تو این کتاب به حدی پخته شده که شما در ازاش می‌سوزی از تمام داغ‌هایی که به این سرزمین رفته و هنوز سرپاست... . مهدی یزدانی خرم در جشن رونمایی این کتاب گفت: سالها روزنامه نگاری من باعث شد در معرض خبر قرار بگیرم. این حجم خبر در ایران به نوعی شگفت انگیز است که با آن مواجه هستیم. خبرهای عجیب و غریب که به نوعی ارجاع به تاریخ ما دارد. من همیشه در همه جا این جمله مرحوم داریوش شایگان را گفته ام: برایم خیلی عجیب است نویسندگان از ایران مهاجرت می کنند. این همه گسست در تاریخ، دو انقلاب، این همه تحولات اجتماعی. کجای دنیا این همه ماجرا برای یک نویسنده است! اگر با درصد پایین در نویسندگی باشی، با دانستن تکنیک، یک نویسنده ی ایرانی می تواند بهترین نویسنده و درجه یک جهانی باشد.

2 نفر پسندیدند.

1400/11/8 - 13:21

از خوندن خون‌خورده خیلی لذت بردم. ایده‌ی جدید و جذابی داشت و خوشحال شدم که برخلاف بیشتر نویسنده‌های ایرانی سراغ شخصیت افسرده‌ی فیلسوف شاعرمآب نرفته.

8 نفر پسندیدند.

ساناز پرچمی کاویانی

1401/9/15 - 01:30

خون خورده هم تموم شد. داستانی پر قصه و پر غصه از دل تاریخ💔. داستان پنج برادر که گم شدند در دل تاریخ،و تاریخ پر است از آدمهای گمشده. . 🔻نکته ای که راجع به این کتاب دوست دارم بگم اینه که این کتاب ساختارگراست و داستان و اتفاقات آن از زوایای مختلف روایت میشه و هنگام خوندن حتما باید کمی تمرکز داشته باشید تا رشته داستان از دستتون در نره. 🔻نکته دیگه اینه که این کتاب به لحاظ ساختار، عامه پسند نیست و اگر اهل خوندن داستانهای شیرین،روان و خوشخوان هستید لطفا سراغ این کتاب نرید. . 🔸این کتاب داستانی عجیب و خواندنی دارد،داستانی که وقتی درونش حل میشوی حس های زیادی (به جز حس سبک شدن و شادی) رو تجربه میکنید. داستانی که تا مدتها (و یا شاید هرگز)سرنوشت آدم هایش را فراموش نکنید. داستانی که می ارزد بخوانیدش و درموردش فکر کنید. داستانی پر از خون. . 📎اگر سلیقه کتابخونیتون به من نزدیک باشه، حتماً این کتاب رو میخونید. 🌻شروع:۲۹اردیبهشت پایان:۱۰خرداد ۹۹🌻

6 نفر پسندیدند.

سید محمد بهروزنژاد

1402/3/9 - 22:26

/به نام خداوند/ خون خورده جدیدترین ، شناخته شده ترین و به گمان برخی ، بهترین رمان مهدی یزدانی خرم است. همین ابتدا بگویم که کتاب را در حد و اندازه تعریف و تمجیدهای دیگران نمی بینم . محسن مفتاح دانشجوی ادبیات عرب برای دراوردن خرج زندگی سر قبرها قرآن می خواند . او مانند شنبه های پیش سر قبر پنج برادر سوخته می رود . همین بهانه روایت نویسنده می شود برای روایت زندگی این پنج نفر . عطش مخرب قصه گویی : رمان داستان ساده و خطی ندارد و بر محور روایت مرگ این پنج برادر می چرخد . غیر از انسجام نداشتن این پنج روایت و نداشتن غایت مشترک ، روایت های اضافه در رمان جولان می دهند: روایت صلاح الدین �